1 Op vijftien

Jong en onbezonnen. Net klaar met school en in de overgangsfase naar volwassenheid. Zelf vinden ze zich volwassen maar dan wel de positieve dingen, verder zijn ze nog kind. Dan is het eindelijk vakantie en gaan deze mensen met vrienden naar Salou, niet om uit te rusten van een zwaar jaar, maar om zoveel mogelijk vrouwen en bier in je handen te hebben gehad. Voor de ouders die nu denken “zijn mijn kinderen ook zo?” Jaa jou kinderen ook. Hier een kleine inkijk in een dagje Costa. Het is ongeveer elf uur je wordt wakker in mengeling van kots pis en alcohol. Je doet je ogen open en op de grond zie je een stapeltje vrouwen kleren liggen en je doos condooms. Nieuwsgierig draai je jezelf om, naast je ligt een vreemde vrouw nog diep in haar slaap verwikkelt met haar rug naar je toe. Je stapt uit bed om even naar de wc te gaan en wat te drinken want je keel is door al het bier weer heel erg droog. Als je uit bed bent gestapt en naar de wc loopt zie je rond je jou vrienden slapen op bankjes en luchtbedden ook allemaal met een vriendin behalve dikke peter – drank doet veel veranderen, maar niet alles wordt geheeld- je strompelt verder naar de badkamer, je voelt al die vreselijke koppijn. Als je in de badkamer bent aangekomen pak je eerst maar even uit je toilettas een aspirine tegen de koppijn, “zoo ik kan de dag weer door denk je bij jezelf”. Je kijkt in de spiegel en daar zie je een warrige haarbos met daaronder twee kleine oogjes met daaronder dikke wallen. Je krabt een keer aan je zak drinkt wat water en doet een plasje. Ondertussen hoor je vanuit de kamer al wat meer geluid “gelukkig er zijn er al meer wakker” denk je. Nieuwsgierig schuifel je de badkamer uit. In de keuken zie je wat bewegen. Je komt de keuken binnen en inderdaad… volk. Het is een meisje van ongeveer een jaar of negentien met mooi donker lang krullend haar. “goedemorgen”zeg je met je slaperige brakke kop. Verschrikt draait ze zich om en zegt “guttemorgen” terug. “kut, een duitser”denk je bij jezelf. Na je jezelf te verontschuldigt te hebben ga je weer terug naar je bed, benieuwd naar wat je met je zatte kop nu weer mee het bed in heb genomen. Vlug ga je bij jezelf nog even na wie het kan zijn geweest. Je had met een meisje lopen dansen, een spaanse knap met lang zwart haar en licht gebruinde huid. Maar of die ook mee was gegaan naar je appartement weet je niet helemaal meer. Verder was er nog een groep met duitse meisjes die je nog hebt ontmoet, maar daar was een hele lelijke bij. “shit denk je bij jezelf, die licht toch niet bij mij in bed hea”. Je begint jezelf al wat ongemakkelijk te voelen en snel loop je door naar je bed. Je tikt het roerloze lichaam aan en langzaam begint er wat te knorren en mompelen. Het vrouwelijk iets draait zich om, en op dat moment schrik je jezelf helemaal kapot. Wat een oerlelijk monster heb jij nu weer je bed in getakelt, en daar heb je nog wel mee ge… bah je moet er niet aan denken. Na twintig bier en in het donker leek het helemaal niet zo erg. Vaag herinner je je nog dat je vrienden spotte met seks met shrek, maar met je zatte kop lachte je maar vrolijk mee.

“guttemorgen” zegt ze plotsling, je schrikt wakker uit je gedachtes en kijkt HET aan – vrouw mag je het niet noemen want dat zou een belediging voor dat geslacht zijn- “wat is ze lelijk” denk je bij jezelf “echt niet normaal”, je bekijkt haar eens goed en op dat moment wens je dat je homo was, dan was dat je nooit gebeurt om met zo’n lelijk gedrocht te wippen. “entschuldigung” zeg je en je vlucht terug naar de badkamer. Daar aangekomen ga je op de wc zitten en denk je na hoe stom je bent geweest, en wat moeten al je vrienden wel niet van je denken. Zoiets, nee het kan gewoon niet waar zijn denk je. Maartoch het is zo, en er kan niets meer aan veranderd worden. Je staat op in de spiegel en kijkt naar jezelf, en denkt “dit nooit meer, zoiets wil ik echt niet meer”, “vanaf nu ga ik minder drinken, dan is de pret achteraf misschien veel leuker”. Ondertussen hoor je dat ongeveer iedereen nu wakker is. “wat zullen ze wel niet denken nu”denk je bij jezelf. Bang voor de reacties ga je terug, daar aangekomen zie je “jou” vriendin nog net de deur achter zich sluiten. Je vrienden kijken je glimlachend aan en zeggen, “toe maar hoor, paardenneuker”. “tsjaa”zeg je “iedereen maakt wel eens een foutje toch”. Terwijl je de koelkast opentrekt op zoek naar een eieren zodat je een ontbijtje kan maken zie je op de kalender dat je hier nog 10 dagen bent. “ach” denk je bij jezelf “één op vijftien moet toch kunnen?”.

Stijn de Bliek