Abject

De kroegbaas van mijn stamkroeg is net terug van een vakantie op de Malediven.
En nu is hij weer voor drie dagen naar een cursus functioneringsgesprekken. Dat heeft hij eerlijk gezegd wel nodig want de laatste keer dat hij zo’n gesprek, boven, met zijn hulpje Kira voerde ligt nog vers in mijn geheugen.
Ik zat gewoon beneden in de kroeg en kon de loop van het functioneringsgesprek woordelijk volgen. Maar geschreeuwde kreten als o man ik kom! ik kom!, heb ik nog nooit in de module “een heilzame weg tot adequate functioneringsgesprekken” aangetroffen. Levendig was het wel, eerlijk is eerlijk. Als ik de kroeg binnenloop zie ik zijn vervanger.Het is zijn neef Bob. Ook al zoiets! Achter de bar in een kroeg gaan staan en dan Bob heten.Dat is hetzelfde als Andries Knevel van de EO heten en op de wallen je vertier zoeken.
Bob heeft een paar plateauzolen onder zijn schoenen zodat je hem net niet een dwerg kunt noemen.
Op weg naar de bar passeer ik een verslaggever van een landelijk dagblad die aan een tafeltje uit zijn neus zit te peuteren.
Ik stop bij zijn tafeltje en hij kijkt vragend naar mij op.
‘Abject! Wat betekent dat?’, vraag ik.
Hij zwijgt.
‘Nou! wat betekent het, randdebiel?’
‘Eh…’, krast hij verbijstert.
‘Ik heb het voor je opgezocht’, zeg ik.
‘Het betekent “volstrekt verachtelijk”.
“Verwerpelijk” kan ook.
Schrijf dat dan als je volstrekt verachtelijk bedoeld, dan heb ik verdomme geen woordenboek nodig als ik mijn krant lees!’
‘Eh…Ben jij verdomme nou helemaal….’
‘Weet je wat ik las?’,onderbreek ik hem.’Weet jij wat jij in die gribuskrant van jouw zei??
Jij zei: “een abjecte gordijnrail!”
Verdomd als het niet waar is. Leer jij het dan nooit?’

Vervolgens loop ik naar de bar waar vriend en vrije radicaal Ab al zit te wachten. Ik schuif naast hem op een kruk en hij wijst naar de verslaggever: ’jij weet hoe je vrienden moet maken.’
Ik negeer deze abjecte opmerking en richt mij tot neef Bob: ‘gaat onze kleine man twee glaasjes volschenken?’,vraag ik redelijk vriendelijk.
‘Ik heet Bob’, zegt Bob.
‘Erg voor je’, antwoord ik.’En nog zo klein ook.’
‘Ik ben niet klein’, zegt Bob redelijk kwaad.
‘Ik ben 1 meter 67.’
‘Dat bedoel ik’, zeg ik. ‘Krijg ik nu die twee glaasjes nog Barbiebob, of moet ik wachten tot je de 1 meter 68 bereikt hebt.’

Dan komt verslaggever erbij staan:
‘Hee, lullo.Dat jouw vocabulaire bestaat uit woorden als klootviool, randdebiel en graftak, is evident maar ga mij nu niet even verwijten dat….’
‘Je hebt gelijk, Henk Niettevermijden’, zeg ik sussend. ‘Zand erover. Hee Barbiebob,pak die fles wijn even die hier recht onder staat.
Het is een heel dure wijn die Kroegbaas uitsluitend bestemd heeft voor speciale gasten.’
‘Hoe weet jij dat?’, vraagt Bob.
‘Omdat ik hem vervang als jij je puistjes voor de spiegel staat uit te drukken flapdrol.Doe nu maar wat ik je zeg.’
Bob vindt na enig gescharrel de fles en geeft hem mij.De kurk zit er los op .Ik schenk een glas in en geef hem aan verslaggever. ‘Proost Henk. Op de vrede zal ik maar zeggen.’
Ab loopt alvast weg.Zeker allergisch voor verslaggevers.

Verslaggever neemt een ferme slok waarna zijn ogen zich wijd open sperren.Daarna wordt hij paars en vervolgens sproeit hij de slok over het retro overhemdje van Bob om daarna als een gek naar de plee te rennen.Dat haalt hij net niet meer.
‘Wat.. wat.. wat..…was.. dat??’, stamelt Bob.
‘Het restant van een plasje van kroegbaas’, leg ik uit. ‘Dat stond er nog van twee weken geleden toen hij zijn urine moest laten onderzoeken bij oom uroloog.Smaakt zeker niet meer.Tamelijk abject moet ik zeggen.En behoorlijk evident..!’