Ze haat haar jaloezie. Ze wantrouwt hem in ieder opzicht.
Als hij naar een andere vrouw kijkt weet ze het zeker, hij vindt haar zoveel mooier dan zij is.
Ze haat haar spiegelbeeld. Ze is niet meer wie ze was. Hij moet het zien. Hij moet zien dat ze zichzelf verwaarloost heeft tot iets wat geen mens nog mooi kan vinden, laat staan hij.
Ze haat het dat hij haar in zijn macht heeft. Haar gevoelens beïnvloed, iedere seconde van de dag. Ze heeft hem nodig, juist nu.
Ze wil horen dat ze mooi is, hij van haar houdt tot in de eeuwigheid.
Ze wil horen dat hij voor haar gaat zorgen tot ze stokoud zijn en de liefde hen overeind moet houden.
Ze wil dat haar jaloezie verdwijnt en ze haar volledige vertrouwen in hem terugwint.
Ze wil kunnen lachen als ze hem een vrouw ziet passeren, en ervan overtuigd zijn dat hij haar de allermooiste vindt.
Ze wil zich niet meer afvragen of hij nog wel aan haar denkt.

Alles wat zij wil geeft hij haar niet meer. En hoewel ze nog samen zijn, nooit eerder voelde zij zo’n afstand.

Hij haat haar jaloezie. Ze wantrouwt hem in ieder opzicht.
Maar toch, als hij naar een andere vrouw kijkt weet hij het zeker, zij is zonder twijfel de mooiste van allemaal.
Hij houdt van haar spiegelbeeld. Nog mooier dan ze was.
Hij vindt haar lief als ze haar kwetsbaarheid toont, maar wil haar gevoelens niet negatief beïnvloeden.

Hij wil er voor haar zijn.
Hij wil haar vertellen dat ze mooi is, hij van haar houdt tot in de eeuwigheid. Hij wil haar vertellen dat hij voor haar gaat zorgen tot ze stokoud zijn en de liefde hen overeind moet houden.
Hij wil dat haar jaloezie verdwijnt en ze haar volledige vertrouwen in hem terugwint.
Hij wil dat zij lacht als ze hem een vrouw ziet passeren, en dat ze overtuigd is dat hij haar de allermooiste vindt.
Hij wil dat zij weet dat hij aan haar denkt, bijna iedere minuut van de dag.

Maar wil ze dit wel horen?

Alles wat hij haar geeft accepteert zij niet meer. En hoewel ze nog samen zijn, nooit eerder voelde hij zo’n afstand.


4 reacties

Mup · 29 augustus 2008 op 08:59

Een Mars-Venus verhaal in sfeer. de afstand is figuurlijk, je column waarschijnlijk ook. Door de zij/hij overschakelingen minder prettig om te lezen.Op naar de volgende,

Groet Mup.

arta · 29 augustus 2008 op 12:16

Inderdaad moeilijker leesbaar door de niet functionele herhalingen. De boodschap echter is duidelijk!
🙂

Neuskleuter · 29 augustus 2008 op 13:32

De miscommunicatie is aardig uitgebeeld, maar ik vind het jammer dat je in clichés blijft hangen. De herhalingen zorgen ervoor dat ik een gedichtengevoel heb, maar het is wel proza.

Het idee is leuk, maar ik vind het spannender als je het fijner uitwerkt, met meer beelden hoe zoiets gaat. Wat ziet zij bijvoorbeeld als ze voor de spiegel staat? Ziet ze dalende mondhoeken omdat ze al even niet meer heeft gelachen? Is ze aangekomen, draagt ze andere kleren? Hoe is zijn houding als hij op dat moment in dezelfde ruimte is? Leest hij een krant, kijkt hij haar zwijgend aan?

Ik hoop dat je hier iets mee kan!

Shitonya · 29 augustus 2008 op 22:39

Het voelt alsof ik steeds de herhaling van sesamstraat kijk.. de herhaling is even naar als het luisteren van steeds hetzelfde kinderliedje. Voeg wat meer emotie, inventiviteit en variatie in woorden en je zult meer kleur winnen.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder