Afzwemmen en zo…

Zaterdagmiddag en ik betreed het zwembad. Mijn vriend en bovendien vrije radicaal Ab is meegegaan maar geeft er de voorkeur aan om in het zwembad ernaast wat rondjes te gaan zwemmen. Zelf beklim ik een tribune. Dochter van vriendin moet afzwemmen en Jezus wat is het druk hier. De enige keer dat ik het ergens drukker gezien heb was toen het Volendamse wonderkind c.q nepcastraat Josti Smit op oudejaarsavond in onze stamkroeg optrad. Dat was vorig jaar. Niet dat ik er veel van heb meegekregen en ik zou het mij allang niet meer herinnerd hebben als kroegbaas toen niet zo geklaagd had over de hoeveelheid tomaten en eieren die er plotseling doorheen gingen.

Om het zwembad heen staat en ligt het publiek opgestapeld in rotten van zes. Ook boven, waar ik op een soort balkon zit, vallen de mensen over elkaar heen om maar niets te missen van hun net niet verzuipende kroost. Aan een viool naast mij vraag ik of de kinderen die wèl verzuipen misschien postuum een diploma krijgen.De man kijkt mij aan of de Apostel Petrus zijn kruis staat te zegenen.Als er zoveel publiek bij Ajax kwam zou de club weer een sterspeler als Cruijff kunnen kopen. Er zou zelfs geld overblijven om hem bij Connie Breukhoven vol te laten gieten met het niet kankerverwekkende verjongingssapje Healin 951 waardoor zijn benen er 30 jaar jonger gaan uitzien. Zijn kop mag wel hetzelfde blijven maar als het publiek het met alle geweld wil kan er altijd een mud rechtsdraaiende vanessa-vla tegenaan gegooid worden waardoor de rimpels naar zijn reet zakken. Dat ziet toch niemand..

Toch begrijp ik al die heisa rond dat afzwemmen niet. Tuurlijk, het is geestig voor het afzwemmende cremlinjong maar om als ouders nou de hele familie, buren, kennissen,loslopende asielzoekers en vuurwapengevaarlijke zwarteschapen van de familie mee te sleuren gaat mij toch iets te ver.
Ze hebben er zelfs wat terminale patiënten bijgesleept zo te zien. Ik zie tenminste een stuk of tien zuurstofflessen hangen. Wel handig als je als terminaal ingegroeide teennagellijer in het zwembad lazert.

‘Moet je dat meisje eens zien zwemmen’, roept iemand achter mij. ‘Die kan er wat van zeg!’
‘Dat is je eigen dochter, Karel’, zegt de vrouw naast hem. ‘Zie je dat niet eens?’
Ik kijk eens om en zeg: ‘Ja Karel.Dat had je toch moeten weten. Dat kind heeft hetzelfde waterhoofd als jij’
Karel kan er niet om lachen.De rest van het publiek naast en achter mij ook niet.
De temperatuur is intussen opgelopen tot tropische waarden. Je zou er Godomme bijna van gaan hallucineren. Wat zeg ik? Bijna?? Zeg maar gerust helemaal. Alsof ik een volledige tienpersoons spacecake heb opgevreten.Want ik zie plotseling mijn vriend en vrije radicaal Ab de tribune opklauteren.Hij zwaait driftig naar mij: ‘Hee, Graftak, weet jij soms waar mijn zwembroek is gebleven? Volgens mij had ik hem zolang aan jou gegeven want ik moest rijden’.

Het publiek om mij heen stuift, voor zover mogelijk, alle kanten op.Niet geheel onlogisch als je vanuit stand een volledig naakt en harig soort oer-neanderthaler je veilige afzwemwereldje in ziet slalommen.Daar zou de duivel zelf voor op de vlucht slaan. Of Andries Knevel. Dat is hetzelfde.
Die mongool zit echt nergens mee als het op ‘humor’aankomt.

Dochter is ondanks alles geslaagd en maandag komt de buurtkrant uit. Er zijn veel foto’s genomen. Ook ik nam een foto op mijn mobieltje. Van een naakte vrije radicaal. Ik heb de redactie nog gebeld of hij goed was aangekomen.Zij vroegen mij wat het voorstelde en of ze deze wel mochten plaatsen.
Dat mag….