Air-miles is een product waar mensenmassa’s gek van zijn geworden of alsnog worden. Daar wil ik het over hebben, over air-miles. Maar dan wil ik even wat dieper gaan, in de privé sfeer dus; even in mijn achterhoofd graven. Kijk even mee ….. In mijn laatste huwelijk hadden mijn toenmalige echtgenote en ik beide een air-miles pasje. Menigmaal werden er punten bijgeteld en evenzo vaak weer afgehaald, door haar wel te verstaan want mij kon het geen moer schelen. Puntje meer of minder vond ik geen punt.

Na onze scheiding zat ik met een air-miles pas met daarop 3000 punten, iets om mee naar Wladivostok te vliegen, vooropgesteld dat ik dat zou willen. Wat moet ik daarmee, vroeg ik mij af. Ik snuffelde op de site van air-miles en vond een regel waarin werd aangegeven hoe te handelen bij een scheiding, en hoe de air-miles boedel simpel verdeelt kon worden.

Ik tikte het vermelde telefoonnummer in en wachtte geduldig af tot ik een echt mens aan de lijn kreeg in plaats van een computerstem. Het echte mens reageert met: hallo. Verheugd, dat ik maar 16 minuten hoefde te wachten, noem ik mijn naam en leg mijn vraag voor aan de dame in kwestie.

Mijnheer, u kan de air-miles alleen op uw naam overschrijven als u uw ex-echtgenote een formulier laat ondertekenen waarin zij afstand doet van haar tegoed, en dat vervolgens in tweevoud opstuurt naar de air-miles redactie. Zo fluistert het lieftallige stemmetje in mijn oor. Alleen dan kan het tegoed worden overgeschreven naar een door u aangegeven pas nummer. Zolang dit niet is geregeld kunt u beide over het tegoed beschikken.

Nahhh, daar kon ik het voorlopig mee doen.

Ik liet het maar op zijn beloop en deed niets met mijn air-miles, ex wel, die vulde bij en nam op dat het een lieve lust was. Dat zag ik op de afrekeningen.

Een maand later werd ik door ex gebeld met de mededeling dat zij de air-miles op haar pas had laten overschrijven. Kwestie van even bellen met die lui en dat is het meteen geregeld, zei ze. Maar waarom werkte dat bij mij dan niet, vroeg ik mij nogal luidruchtig af?

Naar bleek had zij dezelfde handelingen verricht als ik met dit als resultaat. Niks formulier, niks laten tekenen door mij. Wat een discriminerende bende is dat daar bij die air-miles club. Waarom gaat het wel van een leie dakkie als een vrouw belt en niet als een vent belt?

Zaterdag was ik bij Gall & Gall om een fles jenever te kopen. Wilt u air-miles, vroeg de verkoopster met een geil stemmetje?
Nee dank je zei ik: dat is alleen voor vrouwen.

Categorieën: Verhalen

7 reacties

Mosje · 24 januari 2009 op 13:45

Je laatste huwelijk? Dat moet je nooit zeggen jong, wie weet heeft die knappe bakkersvrouw een oogje op je.

Prlwytskovsky · 24 januari 2009 op 14:35

@Mosje: terugkijkend was het mijn laatste huwelijk en vooruitkijkend zouden er nog 20 kunnen volgen; theoretisch dan he. 😉

SIMBA · 24 januari 2009 op 17:56

Ik tank tegenwoordig, samen met de andere helft van mijn eerste huwelijk, voor de airmiles. Ruimt lekker op qua punten!

klapdoos · 25 januari 2009 op 13:55

Ik heb zoveel pasjes dat ik altijd die airmiles pas gewoon thuis laat, maar meestal kom ik dan in een winkel waar ze vragen “wilt u er airmiles bij?” Dus met andere woorden, laat je ex lekker gelukkig zijn, jij hebt een pasje minder mee te dragen in de tijd van de pasjesmode..Vraag mij dikwijls af of iemand nog weet hoe de pleuro’s eruit zien… 😆 😆
Leuk stukkie, graag gelezen peet,.
groet van leny :wave: :wave: :wave: :wave:

doemaar88 · 25 januari 2009 op 20:13

Ik heb nooit Airmiles gespaard en ik ga het niet doen ook. 😀

Leuke uitsmijter

Mien · 25 januari 2009 op 22:42

Het is telekens weer opnieuw Ex-Amen met exen. :hammer:

Het zou helemaal mooi worden als echtscheidingsconsulenten ook airmiles schonken.
Dan zouden de in- en opnames van airmiles met stip stijgen en tot in de hemel reiken. :hammer:

Mien

lisa-marie · 26 januari 2009 op 11:00

Leuke uitsmijter! 😆

Geef een reactie

Avatar plaatshouder