Onder het mom van “3rd rock from the sun” stort ik mijzelf ook in de kleren of algehele naaktheid van de alien. Hoe moeilijk kan het zijn om dergelijke tv comedy te imiteren om hem vervolgens in je eigen stijl te persen? Vast niet moeilijker dan een gebakken ei. Mocht het wel moeilijker worden, pak ik de hele doos eieren en gooi ik ze allemaal richting onschuldige passanten die slachtoffer worden van moeilijke eierbakkers. Hoe dan ook, ik zal eens een poging wagen en mij voor lul of voor hilarisch fenomeen zetten. Lief logboek,

Ik noem je maar logboek, omdat dagboek teveel weg had van één of ander Joods meisje die zichzelf dagelijks masturbeerde onder het genot van Duitse blaffende herders. Ik kan even niet op haar naam komen. Misschien dat jij wel op haar kunt komen. Mocht je dit lukken, feliciteer ik je met de necrofiel publieksprijs.
Laatst was me iets heel bizars overkomen. Mijn huis werd aangevallen door een stroom van krijsende mini mensen. Mijn bel ging en dus bewoog ik mij richting de deur. Als vanzelfsprekend liep ik ertegen aan om vervolgens te ontdekken dat mensen er een hendel voor gemaakt hebben. Achterlijk en levensgevaarlijk. Ik deed dus de deur open en daar stonden ze. Lelijk, klein en vooral luidruchtig. Voordat ik nog met mijn ogen kon knipperen gooiden ze al hun bek open om mijn oren zodanig te beschadigen dat ik nu nog steeds oorpijn ervan over heb.

Van schrik wierp ik enkele bakstenen naar de oorverdovende mormels waardoor zij half bloedend hun bek nog meer open trokken. Maar ze verlieten wel mijn voordeur en zo was ik verlost van de marteling. Wat later hoorde ik weer dezelfde oorkrakende geluiden, maar dit keer uit andere bekken. Dit keer nam ik een tuinslang vol kattenpis en probeerde zo de vuile, piepende ratten van mijn territorium te verwijderen. Dit was mij gelukt.
Even later werden mijn oren weer gepijnigd en gekruisigd door de pijnkreten van de mini mensjes. Uit pure verveling vroeg ik hen dit maal wat ze met hun gejank wilden bereiken. “Snoep” was hun antwoord. Ik sloeg een lichtgevende kanarie op de grond en vertrapte hem onder mijn voetomhulsels. Nu begon de mini mens nog harder te bleren zoals ik al had verwacht. Nu was de maatbeker vol en dus trok ik er een paar aan hun haren mee naar de kelder.

Ik bond ze vast aan elkaars darmen, welke ik daarvoor eruit had gesneden, om vervolgens hen in de open haard te verbranden. Hierna begraafde ik hen in de achtertuin naast de man welke mij een God wilde verkopen, een andere man die mij geld afhandig wilde maken voor een kanker stichting en een vrouw welke mij een tien delig servies wilde aansmeren. Het servies heb ik trouwens bewaard. Met de vrouw kon ik niets anders dan ellende aanvangen, dus zat er weinig anders op dan haar uit dit bestaan te bannen. Kanker heb ik nog niet en God is nog niet aan de deur geweest. De mini mensen zullen de laatsten zijn die voor mijn deur nog durven te staan.

Lief logboek,
Hierbij het verzoek om weer terug te keren naar Shitania. De mens vormt een bedreiging voor mijn gemoedstoestand. Ik neem vijftig wietplanten mee om van dit trauma te revalideren. En mocht u zich afvragen waar uw oude boodschapper is: neemt u eens een kijkje in mijn achtertuin. Een rondleiding zit er ook niet in, want de gids ligt nog steeds te branden in mijn open haard. Ik moet nu helaas dit bericht afronden, omdat de bel gaat. Ik hoop dat ik nog een gaatje in mijn tuin kan vinden. Zo niet, laat ik hem helemaal affikken. Of ik gebruik gewoon de voortuin.

Tot Shit


10 reacties

klapdoos · 4 december 2006 op 14:34

Als dit jouw gevoel voor humor is, zou ik als ik jou was ( maar gelukkig ben ik dat niet) maar eerst een cursus volgen, hoe maak ik mensen echt aan het lachen, zonder groepen te dicrimineren. Ik voel mijzelf heel erg aangesproken dat je Anne Frank aanhaalt als een of andere lellebel die het alleen maar met zichzelf doet als ze de duitse herders maar hoort. Jij doet het zeker onder een of ander hard rock programma??Ik heb het dan ook niet verder gelezen, voel mij als jodin zéér beledigd en vraag mijzelf toch nog steeds af wat voor redactie dit soort teksten door laat gaan. Vrije meningsuitingen zijn altijd te prijzen, maar jij flikt het elke keer maar weer om hele groepen minderheden te ondermijnen met je gesproken woord. Ben je nu echt zo gefrustreerd of is je dokter met vakantie…Parnassia is 24 uur per dag open voor hen die psychische hulp nodig hebben,

Bitchy · 4 december 2006 op 14:53

Het is je weer gelukt Shit, een heftige discussie op msn 😉

Stel dat je i.p.v. Anne Frank een Moslimleider had beschreven, dan hadden er mensen blauw gelegen, jammer alleen dan dat je zonder bewaking de deur niet meer had uitgekund omdat er een Fatwa zou zijn uitgeroepen 😉

Waar je niets aan kunt doen, is het ongelukkige tijdstip dat er in Hoogerheide vrijdag een jochie is vermoord en jij het hebt over kinderen die in je achtertuin liggen begraven.

Afgezien daarvan, mag ik met je mee, want ik heb ook nog wat trauma’s te verwerken.

😎

SIMBA · 4 december 2006 op 15:14

Ik vind dit geen gein/ongein, ik vind het grof.
En ik dacht dat de verleden tijd van begraven, “begroef” moest zijn en niet “begraafde”. Maar dit zal wel muggenziften zijn.

arta · 4 december 2006 op 15:47

Het lijkt wel het nieuwste deel van “Halloween, the movie”!
Ik blijf verbaasd hoe verschillend jij kunt schrijven, van enorm gevoelig, naar enorm heftig, en alles wat daar tussen zit!
🙂

Shitonya · 4 december 2006 op 16:40

Als je bij elke grof of minder groffe grap moet denken aan wie je zou kunnen beledigen kun je niets meer schrijven. Om het ene kun je helemaal in een deuk liggen als het niets met jou heeft te maken, maar zodra het richting jouw ervaringen/persoonlijkheid of iets komt, dan kun je meteen een opdonder krijgen? Al zou ik een grap hebben gemaakt over mijn buurman van hiernaast zou je helemaal vlak kunnen liggen, terwijl je hierom zo fel uithaalt. Bij elke soort grap, hoe grof hij ook mag zijn, kun je iemand onbewust raken. Dus begin me aub niet onmiddelijk de grond in te boren. En de redactie laat ook dit soort dingen door, juist door dit soort onnodig felle reacties en zinloze discussies. We laten hier rozengeur en maneschijn door ofwel zoetsappige abrikoosjes, dus waarom dan niet het tegenovergestelde? Voor ieder wat wils dunkt mij.

En dit is trouwens mijn laatste reactie over dit onderwerp, want ik ga me niet continu verdedigen om deze schrijfstijl. Je kan ervan houden of niet. Maar formuleer het dan in één , hooguit twee zinnen en niet een heel relaas waarin ik “vriendelijk” wordt verzocht hulp te zoeken. Als je je zo erg druk kan maken om slechts een column, dan zou je eens bij jezelf te raden moeten gaan. Als mij iets totaal niets aanspreekt, dan neem ik vaak niet eens de moeite om te reageren.

En ik kom zo vaak columns tegen waarin politieke dreutels kort en klein worden gemaakt. Maar zodra je een grap maakt over iets wat iemand persoonlijk kan nemen dan is het meteen oorlog. En als je het niet aanspreekt, zeg je zoiets één keer en lees je in het vervolg dergelijke columns niet meer en reageer je er ook niet meer op. Als ik één keer wordt afgebrand onthou ik zoiets wel en hoef ik niet vervolgens nog tig keer te horen in hetzelfde soort jasje van onbegrip. En ik weiger te schrijven en elke seconde te denken over wie ik onbewust zou kunnen beledigen. Op die fiets blijft er niets meer van schrijven over.

Bedankt voor de positievere reacties alvast 🙂

Ps: en ja begroef is muggenziften, want ik zal nooit een grammaticaal wonder worden.

WritersBlocq · 5 december 2006 op 01:08

[quote]want ik zal nooit een grammaticaal wonder worden.[/quote]
Noch een talent in het schrijven.

Shitonya · 6 december 2006 op 02:11

Talent is ook maar een illusie, verzonnen om mensen meer moed in te spreken, te mortiveren en dergelijke. En daarnaast, niemand schrijft continu goed. En wat is “goed”? Lezers bepalen wat goed en niet goed is en dat zegt al genoeg lijkt mij…

pally · 6 december 2006 op 14:22

Nog altijd stoere taal, Shit.
Opvallend vind ik het dat je zo snel en zo fel
(en zo uitgebreid) in de verdediging schiet, terwijl je dat van je lezers (toch wel je publiek)
liever niet wil.
Pally

Shitonya · 6 december 2006 op 17:32

mja menselijkheid..iedereen zou meteen in de verdediging schieten volgens mij. Maar bij deze zweer ik dat het de laatste keer was 🙂

pally · 6 december 2006 op 19:56

Hou ik je aan!
groet,
Pally 😉

Geef een reactie

Avatar plaatshouder