Alleen

Laatst kwam ik met een collega te spreken over de huwelijkse staat. Hij leefde momenteel in onmin met zijn vrouw als gevolg van een verschil van mening. Zij sliepen al nachtenlang apart en spraken geen woord met elkaar. Nou dat mag van mij hoor, ieder zijn of haar meug. Ik probeerde positief op hem in te praten en hij verweerde zich met dat het voor hem allemaal niet meeviel en dat ik makkelijk praten had omdat er thuis niemand op mij wacht en dat hij best met mij wilde ruilen. Zal ik jou dan eens vertellen wat het betekend om alleen te zijn, vroeg ik hem? Niet voor een dagje als het jou uitkomt, nee nee, maar voor altijd? Ik gun jou nu even een blik in mijn leven en kijk naar de telefoon die bijvoorbeeld nooit gaat behalve als call-centres mij nodig hebben op oncourante tijden. Als je thuiskomt en er niemand is om jou aan te horen, of iemand die een warme kop chocomelk voor je maakt en je geklaag lankmoedig aanhoort; die grootmoedig wegblaast wat overbodig is en ruimhartig bewaard wat de moeite waard is. Iemand die je nieuwe spijkerbroeken korter maakt en voor je kookt en op tijd je vreten haalt in de buurtsuper. Niemand die je huis schoonmaakt en op je kinderen past en ze opvoed. Niemand die jij verrot kan schelden omdat de verzekering niet op tijd is betaald.

Als jij met mij wilt ruilen dan moet je deze dingen allemaal zelf oplossen, kun je dat? Of ben je daar te stom voor? Daar heb je nog nooit over nagedacht, he? Beteuterd zat hij naar de lege tafel te staren want hij kreeg niet het antwoord dat hij wenste. Waardeer wat je hebt, zei ik, en ga ervoor maar leef niet in onmin. Verlaat elkaar niet met ruzie maar met een zoen want als er ooit iets tussenkomt dan kun je dit nooit meer doen!

Enkele dagen later kwam hij naast mij zitten en hij had een bekertje koffie voor mij meegenomen. Peet zei hij, ik heb je nooit zo gemogen maar nu heb je mij aan het denken gezet en daar wil ik je voor bedanken. Zijn ogen twinkelden en ik begreep hieruit dat hij na ons gesprek zijn vrouw meer is gaan waarderen.

Is dit de reden dat ik leef?