Hij had alles. Een goede baan, een mooie vriendin en een lekker huis. En toch, steeds weer, overviel hem dat gevoel van leegte. Dat gevoel dat hij niet uit kon leggen, maar wat hem elke keer opnieuw overmande. Hij begreep het niet en soms verdiepte hij zich even in deze vage emotie, maar veelal ging hij gewoon verder met leven, zonder zich druk te maken om dat stemmetje diep van binnen.
Heel zacht remt ze af. Ze heeft haar bestemming bereikt. Midden in de straat komt haar auto tot stilstand en ze doet geen pogingen om hem te parkeren. Ze haalt haar sleutels uit het contact en een beetje nerveus koppelt ze één ring van de bos af.
De drie sleutels glimmen haar tegemoet in het felle zonlicht, alsof ze haar iets duidelijk willen maken.
Slaapkamerogen. Dat is het woord waar ze naar zoekt vanaf het moment dat hij de ruimte komt binnengelopen. Ogen die meer beloven dan je aanvankelijk zou denken. Zijn blik is zwoel en sexy en heel even is er een wee gevoel in haar onderlichaam. Terugkijken, gewoon zijn blik vangen en weer wegkijken. Het spel is begonnen. Sinds de liefde het heeft af laten weten maakt het haar niet langer uit of ze zich op het scherp van de snede begeeft. Het is puur lust wat zich van haar meester maakt en hij gaat er vanavond voor zorgen dat ze er weer een paar weken tegen kan. Zo simpel kan het gaan, zo simpel zal het zijn.
De gloss op haar lippen plakt. Op haar wangen zit de mascara van de avond ervoor geklonterd. Geen mogelijkheden om zich af te schminken vannacht. Vannacht was wild en passioneel, voor zover ze zich kan herinneren. De grote hoeveelheid drank die ze gisteren heeft genuttigd eist zijn tol. Met een bonkend hoofd loopt ze naar het toilet alwaar de voedselresten in een bonte schakering in de pot gutsen.
