Bink en boef

Valt het u ook wel eens op hoe dicht “bink” en “boef” bij elkaar staan ? De “bink” dan in de betekenis van de man die goede sier maakt, die aanzien geniet, die daar ook zelf van geniet en dat niet onder stoelen of banken steekt. Deze binken tref je aan in meerdere gebieden: in de werelden van amusement en glamour, (top)sport en de begeleiding daarvan, niet te vergeten radio (en dan vooral “jeugdradio”) en televisie. Zij vullen wekelijks al het drukwerk dat de boulevardpers, zo u wil de roddelbladen, over ons uitstrooit. Wat zou die moeten beginnen als er geen binken waren wier ijdelheid gestreeld wordt door al die aandacht in de kappersbladen. Bladen die ook zo makkelijk een plaatsje vinden tussen spruitjes, karnemelk, wc.rollen (ja, grote pakken) en Van Dobben kroketten in het boodschappenkarretje van de super. Waarmee maar gezegd wil zijn dat het grote publiek zelf die “binkenwereld” in stand houdt door er zoveel belangstelling voor te tonen.

Weer….Pim

Van verkiezingen als het soort dat de laatste tijd weer opgang doet heb ik niet zo’n hoge pet op. Verkiezingen via de televisie bedoel ik. De waarde van de stemmingen acht ik nul komma nul. Hoe kan het anders dat een figuur als Pim Fortuyn uit de bus komt bij de verkiezing van de Grootste Nederlander aller tijden. Allicht, ik ontken het niet, Pim Fortuyn heeft zijn stempel gedrukt op de politieke geschiedenis van de laatste tijd. Van laat ik zeggen vijf jaar.

Ha-6

Het duurde even voor het tot me doordrong, op die maandagavond op de televisie, in de Amsterdamse Arena, waar afscheid van “Dré” werd genomen. “Gevierd” zou ik bijna zeggen, want dat die volle Arena bijeen was om verdrietig deel te nemen aan het afscheid van de volkszanger, dat kan er bij mij niet in. Ik geloof ook niet dat dat de bedoeling was van de bijeenkomst.

Gehecht aan….

Kunt u er ook zo slecht tegen als u iets kwijt bent? Niet echt kwijt, dat weet je wel, maar niet weten waar het is. Mislegd of zo. Ik denk dat ieder dat zo nu en dan, of misschien wel regelmatig, meemaakt. Nee, ik bedoel niet dat soort van “hij zoekt zijn paard en hij zit er op”, wat bij gebruikers van leesbrillen nogal eens pleegt voor te komen. Maar gewone dingen als een pen, een schroevendraaier, je pinpasje en noem maar op.

Vlegel

Aan de keukentafel klinkt geprevel. Vader dreunt het op, zoals hij dat elke dag doet, enkele malen zelfs.
“Geef ons heden ons dagelijks brood…..”. Ieder heeft de handen gevouwen en moeder en het talrijke kroost mompelen wat mee, maar of ze ook “horen” wat ze zeggen is vers twee. De ogen moeten gesloten zijn, maar door een klein spleetje kun je ook nog wat zien. Zo probeert moeder in de gaten te houden of Jantje weer gekke bekken te voorschijn tovert dan wel of Marietje stiekempjes Janneke aan de lokken trekt. Op de tafel, gedekt met broodplankjes en een groot brood met een vervaarlijk broodmes, prijkt wat eenvoudig broodbeleg, liefst van eigen vee of uit eigen tuin. Maar wel met èchte boter!