,,Hee Mien, moet je nou toch eens kijken. Er zit een roze homo porno in de boom!” ,,Ga weg Jan, krijg nou tieten, je hebt gelijk. Er zit er eentje in onze conifeer. Zullen we hem vangen? Zo’n beestje is toch familie van de agapornis? Sjee, zo’n vogeltje kost een Lees meer…
Ik heb mijn poëziealbum teruggevonden. Het heeft een zwarte kaft met daarop typisch Franse tafereeltjes zoals clochards bij de Seine en danseresjes die pirouettes maken tussen de Eiffeltoren en het Louvre. Het album is vijftig jaar oud. De vergeelde bladzijden laten los en de inkt is aan het vervagen. De Lees meer…
We kunnen hem redelijk verstaan, de Roemeense schoonvader van mijn zoon. Hij spreekt Roemeens, Frans, Grieks en een beetje Engels. Wij maken ons verstaanbaar in Nederlands, Engels en een klein bitchen Deutsch. Dus communiceren we in een mengelmoes van talen én met onze handen en voeten.
Beha’s, gék word ik ervan. Te groot. Te klein. Te knellend. Te lubberend. Ik koop altijd de verkeerde. En om alles zomaar te laten hangen is ook geen optie, want wie wil er nu tegen een trillende en lillende voorgevel aankijken?
Ik weet niet hoe u heet. Weet ook niet wie u bent. We hebben elkaar ontmoet op zaterdag 9 april. Het was rond kwart over twaalf en we zaten samen in de wachtkamer van de huisartsenpost. Als enigen. U staarde me verdrietig aan en zei dat uw man in de Ridderhof was neergeschoten. Ik geloofde u niet. Dacht dat u in de war was. Twee schietpartijen in korte tijd, dat kan toch helemaal niet in ons dorp?
“Echt waar”, fluisterde u aangeslagen.
