Één op de drie huwelijken eindigt in een scheiding. Feit. Voor 1971 waren er maar vier gronden die tot een scheiding konden leiden. Feit. In 2008 waren er in Nederland 32.080 huwelijksontbindingen door echtscheiding. Feit. Tegenwoordig lijkt iedereen te gaan scheiden. Mening.
Momenten zijn er geweest dat ik niet meer wilde leven. Tijden dat ik niet wist wat ik met mezelf aan moest. Niemand die me begreep.
Niemand die wist waar ik door heen ging. Staand op de vensterbank, afvragend hoe het zou zijn als ik naar beneden sprong. Zou ik dan verlost zijn van de pijn? Niets meer voelen? Maar mijn gezin dan? De twijfel sloeg toe.
Hoe word ik een rat? De titel van een boek. Een boek over ratten, hoe je deze herkent en hoe je ermee om gaat. De ratten zitten overal, in iedere mens zelfs. In de één een bescheiden klein muisje, niet eens een rat te noemen. In de ander een Bosavi bergwolrat*.
Trouwen. Niets voor mij persoonlijk. Je belooft trouw aan een ander, maar waarom niet aan jezelf? Waarom beloven we niet eerst ons zelf trouw voordat we dit aan een ander doen? Is dat niet veel belangrijker? Ik heb mezelf wel degelijk trouw belooft, nog steeds met enige regelmaat. Moeilijk vind ik het wel, trouw blijven aan mezelf. Ik bezit de fijne eigenschap het belang van een ander boven dat van mijzelf te plaatsen. Dan ben ik trouw aan een ander en verloochen ik mezelf.
Er komen momenten dat je afscheid moet nemen van mensen in je leven. Soms omdat jij uit hun leven of zij uit het jouwe verdwijnen, soms omdat ze uit het leven zelf verdwijnen. Een bewuste keuze of een keiharde speling van het lot.
Net als zovelen heb ook ik deze momenten in volle glorie meegemaakt, meerdere keren zelfs. In alle mogelijke varianten. Soms was er niet eens een keuze, die keiharde speling van het lot.
