[img]http://qlrc.cgu.edu/MikeCedricMountainClooudsBlueSock.jpg[/img]
Deze man is waarschijnlijk gelukkig. Hij heeft een onuitspreekbare naam (Csikszentmihalyi), een buikje en hij is hoogstwaarschijnlijk druk in de weer – en toch is hij naar alle waarschijnlijkheid een gelukkig man. Hij heeft er een theorie voor, de zogenaamde flow-theorie. Als ik het heel kort samenvat: je voelt je het gelukkigst als je zo veel mogelijk opgaat in wat je doet.
Vandaag zag ik Arnon Grunberg in het programma RAM zeggen dat er een zekere bevrediging schuilt in het ontsporen. Het is de aantrekkingskracht van veel boeken – is misschien wel dè reden om ze te lezen. Misschien heeft hij een punt.
Ons ‘Holland’ is het schoolvoorbeeld van wat er gebeurt als je van God los bent. Want helaas, de christen-democraten hebben hun taak verzaakt. Het is hier zogezegd een duivelse chaos. Dankzij onze overtolerantie is moord en doodslag een deel van onze dagelijks routine geworden, worden er in ziekenhuizen legaal systematisch baby’s vermoord en lossen we onze vergrijzing op door oudjes zodra ze een beetje haperen te elimineren. De nazi’s waren er lieverdjes bij.
Sommige denkers etaleren graag hun belezenheid en voorkomen met verwijzingen naar obscure bronnen en vage begrippen dat je met ze over hun uitspraken in discussie kunt gaan. Ik bewonder een filosoof die dat juist niet doet en helder uitspraken doet waar je het gemakkelijk mee oneens kunt zijn.
We zijn behoorlijk in de waar en we zijn daarin niet alleen. Je hoorde het al wat mensen in de straat zeggen, tijdens de nieuwsuitzendingen rond de moord op Van Gogh. Nu zegt ook de oude Van Agt het: “Ons land is een beetje in de war”. Dat heeft hij waarschijnlijk niet helemaal van zichzelf en ook niet van de mensen in de straat. Van Agt is namelijk uit de Burke Stichting gestapt. Dat is een stichting die zich inzet voor de glorie van het conservatisme.
De titel boven deze tekst is misleidend, maar bijgaande afbeelding is dat ook enigszins. En dat past, want eigenlijk is het object zelf één grote misleiding. Het is geen ode aan onze ongewervelde vriend die zo lekker glazig door de zeeën dobbert. Het is ook geen ontwerp voor een nieuw hoedje voor onze koningin. En het is in de verste verte geen poging om u abusievelijk te laten denken dat er mannetjes van Mars zijn geland.
Onlangs is weer de igNobelprijs toegekend aan een aantal wereldburgers dat onsterfelijkheid verdient. Voor wie hem nog niet kent: de igNobelprijs is een prijs voor prestaties die lachwekkend zijn. Een eend die homosexuele necrofelie bedrijft, bijvoorbeeld, of het magnetisch laten zweven van een kikker (beide prestaties hebben Nederlandse igNobelprijswinnaars opgeleverd).
De dood had bij mij altijd het gezicht van een schedel. Of, in sommige gevallen, van een ademloos bleek gezicht met lege ogen. Maar plaatjes als die hierboven veranderen dat beeld, merk ik. We zien hier een in het Drentse veen gemummificeerde lichaam van een meisje dat er ongeveer moet hebben uitgezien als de reconstructie die op de inzet en achtergrond te zien is.
Er komt een tijd dat er geen mannen meer zijn. Het duurt nog even, zo’n 125.000 jaar om precies te zijn, maar dan is het ook helemaal gebeurd. Kijk je op de tijdschaal van de evolutie – een miljoenen-jarenschaal – dan zou je zelfs kunnen zeggen dat mannen eigenlijk al zo ongeveer uitgestorven zijn.
Ze kosten je jaren van je leven. Zodra ze geboren zijn (en zelfs al daarvoor), houden ze je uit je slaap, als een verfijnd treitermechanisme. Overdag loop je als een zombie rond, in je ongestreken overhemd waar de luierlucht diep is ingetrokken. En naarmate het langer duurt, laat je meer steekjes vallen en wordt je steeds sneller geïrriteerd. Misschien mis je je promotie. Sterker nog, je kunt er zelfs je baan mee verliezen. Of je partner, want als je relatie niet goed zat, wordt ze zeker niet beter van kinderen.
Je hebt mensen die het heel eenvoudig kunnen houden. Ze geloven dat er een God is die er ongeveer uitziet als August van Ome Willem, maar dan wat groter en norser. Hij heeft alles wat wij menselijk noemen: hij kan jaloers zijn, boos, goedgehumeurd en in zijn nopjes met wie Hij is en wat Hij gemaakt heeft.