Mut

Sperma met een smaakje

Reclamecampagnes lonen.
Harry Piekema, die vrolijke, kale flierefluiter van een fake AH-bedrijfsleider heeft ’t mooi voor elkaar. Dertig procent van de markt hebben de erven Cees van der Hoeven in handen, hoorde ik vanmorgen. Nog tien procent en de bloeddorstige Mededingingsautoriteit stort zich met haar volle gewicht op m’n kruidenier.

Door Mut, geleden

Heráááááááácles

Jarenlang heb ik me als docent Nederlands in het onderwijs druk gemaakt om de begeleiding van dyslectische kinderen. In je opleiding kon je, vreemd genoeg, een beetje adequate inwijding in de geheimen van die problematiek wel schudden. Er moest ooit nota bene een slimme, gemotiveerde moeder van een dyslectische leerling die het godganse land doorgeshopt was, aan te pas komen om me op het juiste spoor te zetten.

Door Mut, geleden

Kees en de schurft

Op de nationale burgo-tijd van 18.30 uur werd gisteravond de warme prak opgediend in huize Mutlog. De kabeljauw zag er voortreffelijk uit, mag ik wel zeggen. Zou het zeker geen fijne-keuken-prins willen noemen die hier de scepter zwaait. Maar met de beperkte creatieve middelen waarover food-afdeling beschikt, nog altijd uitstekend binnen te houden. Dacht ik.

Door Mut, geleden

Ik was nummertje 3

Nog mazzel dus dat mijn wieg niet stond in een kinderrijk papengezin. Wanneer het in het midden van de vorige eeuw na de vierde of de vijfde spruit angstig stil bleef in de kraamkamer van een goeie Hollandse katholiek, kon je er gif op innemen dat meneer pastoor zich vroeg of laat meldde met het dringende verzoek maar weer ’s stevig van bil te gaan.
Toen werkte dat nog.

Door Mut, geleden