Wat een arrogantie

De teloorgang van je favoriete cabaretier? Dat mag je wel zeggen. Als je tenminste op zondagmiddag 11 oktober een kaartje had weten te bemachtigen voor de voorstelling ‘Freek alleen’. Plaats: de grote Theaterzaal van Beeld en Geluid in het Hilversumse Mediapark.
Ik had zo’n kaartje.
Spijt heb ik. Als haren op m’n hoofd.

Dood spelmoment

Sport mag dan wel verbroederen, verzusteren is er in ieder geval niet bij. Neede tegen SG Twente. Vrouwen. Waterpolo. Daar zijn we behoorlijk goed in, bewezen ‘we’ bij de Olympische Spelen.

Varkens

Die oosterburen van ons leren het ook nooit. Krijgen ze toch waarachtig een prachtig full colour, wervend paginaatje in het clubblaadje van onze eigenste ANWB, weten ze er op één of andere manier weer een stigmatiserende klotenzooi van te maken.

Net niet

Het is nog maar zaterdag maar ik heb m’n Vaderdagcadeau al in de pocket.
Nietsvermoedend schraapte ik m’n ochtendblad van de deurmat om me even later snikkend van de lach te verslikken in de eerste koffie.

Hoe je het samen spannend houdt

De Post Traumatische Stress Stoornis tikt er heftig in. Rampzalig, dat nieuws over de Volendamse juffrouw Cadeau van Kasbergen en haar onfortuinlijke vriendje met de tranentrekkende evergreens dat opeens verantwoordelijk bleek voor de grauwsluier die al dagenlang over Huize Mut hangt. Je begint wat om elkaar heen te draaien. Signalen gemist? Beren op een zorgvuldig geplaveide weg?