Net niet

Het is nog maar zaterdag maar ik heb m’n Vaderdagcadeau al in de pocket.
Nietsvermoedend schraapte ik m’n ochtendblad van de deurmat om me even later snikkend van de lach te verslikken in de eerste koffie. Verantwoordelijk voor de algehele hilariteit die weldra bezit nam van huize Mutlog was Volkskrantfotograaf Joost van de Broek. Helemaal niet verkeerd die man trouwens. Maakt vaak zeer verdienstelijke journalistieke plaatjes. Als ik me niet vergis schoot ie zich afgelopen jaar zelfs in de prijzen. Maar z’n prent op de voorpagina van vanmorgen was het voor de afwisseling ’s een keer net niet. Waar gehakt wordt vallen spaanders, zeg maar.
[img]http://images.volkskrant.com/weblog/www/pub/mm/tempest/4801/Image/protocol.jpg[/img]
Had ie gisteren bij de officiële fotoshoot een vuiltje in z’n oog? Of moeten we de schuld toch maar zoeken bij de fotoredactie die het serietje dat Joost direct na z’n bezoek aan de Hermitage doormailde, wel wat erg onzorgvuldig door de ballotage haalde? Moest het op uitdrukkelijk verzoek van Joost plaatje 3 worden en hadden ze in alle haast per ongeluk – Joost maakt geen missers – nummertje 2 geplaatst? We kunnen er slechts naar gissen.
Lachen is het wel, het potsierlijke portretje dat het uiteindelijk werd.
Met de Russische mevrouw Medvedev en onze Max niks mis. Ze waren er helemaal klaar voor. Niet echt een lachebekje trouwens, die Svetlana. Dat zie je zo. Aan onze toekomstige koningin valt af te lezen hoe door de wol geverfd ze na een paar jaar proefdraaien is. Moeiteloos produceert ons rotsje in de branding, gehuld in haar paarse namaak bontje, de aspirant-koninklijke glimlach. Bij Trix, die toch waarachtig van wanten weet, gaat het al aardig fout. Ze lijkt op de valreep nog even bezorgd te informeren of haar kapsel wel o.k. zit.
‘Majesteit, uw haar zit altijd uit de kunst. Dat weet u toch?’
Maar met de schalks kijkende Alex en een Dimitri die overduidelijk niet lijkt te weten wat ie met de situatie aan moet, wordt het pas echt problematisch. Voor een staatsiefoto dan. Het kan natuurlijk zo maar zijn dat de collega rechts van Joost net even dat iets leukere vogeltje produceerde waarnaar gekeken moest worden. Of misschien had Amnesty International voor de gelegenheid bij wijze van ludieke actie wel een bloedmooi wijf ingehuurd dat op het moment suprême pontificaal uit de kleren ging. Waardoor een pakkende protestleus op haar weelderige vormen zichtbaar werd. Protocollair liep het in ieder geval behoorlijk uit de hand.
Een ongedwongen indruk maakt het tafereeltje wel.
En dat is ook wel ’s wat waard bij zo’n happening waarop maar al te vaak gekozen wordt voor het gemakkelijke, suffe clichéwerk..