Vol verwachting zit ik voor de televisie, in afwachting van het enige mijzelf gepermitteerde dagelijkse televisiefragment: het weerbericht. Als ze verschijnt, valt mijn mond open van verbazing. Het is haar wéér gelukt. Marjon de Hond ziet er vandaag voor de zoveelste keer compleet anders uit dan gisteren.
Hoe komen mensen in hemelsnaam op het idee om hun verjaardag ‘samen’ te vieren? Dat je de taart moet delen is al erg genoeg, laat staan je verjaardag. Als ik zin heb om mijn verjaardag te vieren, komt daar lekker niemand tussen die toevallig ook rond die tijd (week/maand/kwartaal) jarig is. Ja, dat is zeker weer zo’n leuk idee van de consumindergroep op de huishoudsite. Bespaart ontzettend veel geld én tijd, zodat je lekker snel verder kunt gaan met lego uitwassen en servetten op dakpannen plakken.
Mijn tante heeft een vrijstaand huis met behoorlijk wat tuin. Zoals de meeste mensen met een vrijstaand huis met behoorlijk wat tuin, houdt zij er een bijzondere hobby op na. Mijn tante jaagt op kikkers. Als zij ’s nachts door haar dekbed en oordopjes heen, ook maar het eerste beginnetje van een luid gekwaak hoort, schiet ze uit bed in haar roze, zijden badjas. Ze pakt haar wapen en rent de trap af.
Aangezien er na de tekst: “U heeft op uw rekening een saldo van achthonderdennegenenveertig euro en zeventien cent…” nu wel opvallend vaak het woord ‘negatief’ klonk (wat ik in het begin steeds snel probeerde weg te drukken), had ik mijn strenge bezuiningsplannen eindelijk opgesteld.
Natuurlijk ben ik altijd in voor iets nieuws en de aankondiging van een ‘schuurfeest’ zonder nadere omschrijving liet mij dan ook niet onberoerd. Ik vroeg me af of dat nu iets kon zijn.
