De laatste tijd kom je regelmatig ophefmakende berichten tegen in de kranten. Zij hebben bijna alle dezelfde structuur. Een regering van een welvarend westers land, of het bestuur van een grote multinational, vaardigt een nieuwe maatregel uit.
Onlangs een vaststelling gedaan: veruit de meeste vrouwen kunnen niet verdragen dat hun vriend naar een andere kijkt. Ze verwijten hem dat natuurlijk heel de tijd, zitten allen met een complex over hun uiterlijk en zagen ook daar constant over.
Op weg naar mijn bed heb ik daarnet nog even de TV opgezet. Veel was er niet meer te zien, maar op de Duitse zender was toch iets merkwaardig herkenbaars aan het gebeuren. Twee doodserieuze mensen waren aan een tafeltje ‘semmsen’ aan het spelen.
Ik wist niet goed wat te zoeken in de bib en ging dan maar wat strips lezen. Dat doe ik soms nog, meestal om vast te stellen dat het gros van wat tegenwoordig als volwassenenstrip gepubliceerd wordt ongelooflijk kinderachtig is en qua effect ofwel stoelt op overdreven gedetailleerde tekeningen zonder verhaal, op sadistische fantasieën met een overbodige dosis blote tieten, of op een soort arty-fartiness die volledig de mist ingaat.
Het is gelukt ! Ik heb de wet van Murphy getrotseerd. En dat overkomt me zeker niet alle dagen. Ga maar na: een keer liet ik de laatste rol toiletpapier, paniekerig grabbelend, per ongeluk in het toilet zelf terechtkomen, waarna ik hem doorweekt kon weggooien. Al mijn boterhammen komen met de besmeerde kant op de grond terecht (waar naar ’t schijnt wel een wetenschappelijke verklaring voor is, die vertrekt vanuit de hoogte van de gemiddelde tafel) en de rijen in de supermarkt die ik als kortste inschat, krijgen altijd een technisch probleem of een idioot die per se één flesje uit een sixpack wil en waarvan, na een lange discussie met de kassierster, de bankkaart bovendien niet eens blijkt te werken.
