Soms zijn er van die dingen waar je moeilijk, of geen afstand van kan doen. De een heeft het met een paar schoenen of die Óh zo lekker zittende broek en de ander weer met die zo verschrikkelijk goed absorberende en lekker passende tampon. Ik heb dat met mijn Charlotte. Charlotte is oud en wat gerimpeld maar nog steeds heerlijk in het gebruik.
We kennen allemaal wel die reclame van “we kennen niet zonder de Gamma” dat geldt voor mij ook, alleen heet mijn Gamma Frank. Frenk, voor intimi. Frenk heeft, zoals ze dat zo mooi noemen, gouden handjes. Hij kan alles! Hij maakt alles en nog beter hij kan ook alles beter, tenminste volgens hem zelf dan. Ik heb éénmaal een bijbelse film zitten kijken met deze Nico van Huis en Puin in het kwadraat, maar werd gek van zijn gezeur over dat hij die Ark van Noach en die Toren van Babel véél beter had gemaakt.
De portier van “het vlezige roosje” komt naar me toe en fluistert in mijn oor, “er staat een heel opgewonden baasje aan de deur, ene Ab geheel gekleed in Volendams mannenkoor kostuum met twee en een halve video onder zijn arm mot ik hem binnenlaten?”
“He lelijkerd, hoe gaat het nou met je?” begroet Corry de uitbaatster van de animeer tent me. “Lelijkerd?! Nee jij trekt volle zalen met dat hoofd van je, ouwe afgekeurde vleesverwerker die je bent.” Corry is de uitbaatster van herenclub ‘het vlezige roosje’ en mede verantwoordelijk voor 50% van de “kutklusjes” in regio Den Haag.
Nou we zijn ook dit jaar weer in de race voor één van de podium plaatsen van de jaarlijkse, wereldwijde verkiezing: ‘Mongolen land’ Verleden jaar deden we ook al mee, omdat we een partij die als lijstrekker een dode narcistische homofiel had, anderhalf miljoen stemmen hadden gegeven, dit jaar gaan we voor de hoofdprijs door het allemaal maar oke te vinden dat twee lesbo’s een kloon baby krijgen in ons o zo (te) liberale land.
