Omdat het jaar iets meer dan 365 dagen duurt, moeten we er af en toe iets bij aanplakken. Eens in de vier jaar is dat zelfs een hele dag. Moderne atoomklokken geven aan wanneer we op seconden niveau de zaak moeten aanpassen. De wetenschap dat er geregeld een hele dag tussen moet, is echter al heel oud: in 237 voor Christus werd dit in het decreet van Canopus bepaald.
Wie bij het lezen van deze titel onmiddellijk doorheeft waar het over gaat, begrijpt hoever we inmiddels zijn afgezakt wat betreft de nieuwswaarde van de verslaggeving in Nederland. De burgemeester van Hulst in Zeeland, Jan-Frans Mulder, bevestigt zijn zelf aangemeten ‘niet grijs zijn’ met het versturen van olijke ’twitters’, zoals hij zijn tweets vanochtend in het Radio Een Journaal noemde. Lara en Marcel legden hem in een derdegraads journalistiek kruisverhoor, de vuurstenen na aan de schenen.
Ik ben een echte Alfaman. Hiermee bedoel ik niet dat ik een harem heb waarvan ik de leden (rare benaming voor een groep vrouwen) naar believen kan bespringen, maar dat ik meer met letters heb dan met cijfers. De Bètavakken vond ik heel interessant, maar ze konden niet beklijven in de bewaarcellen van mijn brein: ik snapte er niets van!
Als je over de snelweg A7 door het laatste Nederlandse communistenbolwerk van Groningen naar Nieuweschans rijdt, dan vraag je je al snel af: wat zoek ik hier eigenlijk? Het antwoord staat ineens, in de vorm van een kunstwerk, nabij Hoogezand-Sappemeer in de berm. Even denk je te maken te hebben met het kleine broertje van het Atomium in Brussel, maar daar waar het aluminium bouwwerk in het Heizelpark ijzer symboliseert, hebben we in Groningen te maken met aardgas.
