Hij schrijft geen heil te zien in uitgebreid mailen of bellen voorafgaand aan een eerste date, want dat leidt toch maar tot teleurstellingen. Ik vind het alleen maar prettig om elkaar eerst een beetje te leren kennen, voordat je besluit elkaar te ontmoeten. Juist om teleurstellingen te voorkomen. Maar voor deze ene keer gooi ik mijn principes overboord. Zonder veel plichtplegingen spreken we af in de stad voor een kopje koffie.
Wanhopig sta ik, snoeischaar in de hand, om me heen te kijken. Waar moet ik beginnen? De tuinmannen zijn in het voorjaar iets te enthousiast bezig geweest, om van het kleine strookje grond voor het huis een groene oase te maken. Een vlinder strijkt langs mijn hand en landt op een blad van de uitgebloeide hortensia, die ik vanmorgen in de volle grond gezet heb. Even kijk ik naar haar en begin dan met het snoeien van de wat verpieterde berberishaag. Een zieltogende dwergrododendron belandt in de groene afvalbak. Hetzelfde lot wacht twee verdorde rozenstruikjes en een paar pollen siergras. Gaandeweg komt er een verzorgd voortuintje tevoorschijn en als ik tevreden het resultaat sta te bekijken, zie ik dat de vlinder haar plekje op het hortensiablad nog niet verlaten heeft.
Van een leuke meneer die ik via een datingsite had leren kennen, ontving ik een poosje geleden een berichtje via Badoo. Ik was benieuwd naar zijn berichtje maar moest, om dat te kunnen lezen, eerst lid worden van deze site, bedoeld om ‘leuke contacten’ op te doen. Het lidmaatschap bleek geheel gratis en in mijn profiel heb ik alleen mijn voornaam, leeftijd en een fictieve woonplaats ingevuld. Vervolgens stuurde ik hem een berichtje terug. Om nooit meer iets van hem te horen, overigens.
Als ik het, na lang aarzelen, aan een vriendin opbiecht, ligt ze in een deuk. Al snel komen we tot de conclusie dat het eigenlijk ook niet zo’n weloverwogen plan was. Een plan, geboren uit een soort frustratie. Ik ben zo lang en vruchteloos bezig geweest om via internet een leuke man op de kop te tikken, dat de stap om een van de boeren uit het programma Boer Zoekt Vrouw aan te schrijven nog maar een kleine was.
Als ik mijn auto voor zijn deur parkeer, komt hij stralend naar me toe, mijn Rotterdamse buurman. Vol trots vertelt hij me dat hij een nieuwe vriendin heeft, afkomstig uit de Oekraïne, die hij via internet heeft leren kennen. Thuis zeg ik tegen mijn echtgenoot wat ik zojuist van de buurman gehoord heb en ik voeg eraan toe dat ik het toch wel iets zieligs vind hebben: een vrouw uit Oost-Europa importeren. Op dat moment kan ik niet vermoeden welke bizarre wending mijn leven jaren later zal nemen en dat mijn echtgenoot dit verhaal wellicht beter zal onthouden dan wat ook.
