Als ik het, na lang aarzelen, aan een vriendin opbiecht, ligt ze in een deuk. Al snel komen we tot de conclusie dat het eigenlijk ook niet zo’n weloverwogen plan was. Een plan, geboren uit een soort frustratie. Ik ben zo lang en vruchteloos bezig geweest om via internet een leuke man op de kop te tikken, dat de stap om een van de boeren uit het programma Boer Zoekt Vrouw aan te schrijven nog maar een kleine was. Laat ik duidelijk zijn: hij is verreweg de leukste boer uit het assortiment. Mijn vriendin vindt het dapper van me, maar is ook van mening dat ik echt niet op een boerderij thuishoor. En als ik er een poosje over nadenk, klopt dat ook wel. Wat had ik er altijd een hekel aan als ik melk (vers van de koe) moest gaan halen bij een oom en tante, even buiten het dorp. Voortdurend zat ik, eenmaal op de boerderij, door mijn mond te ademen, om maar zo min mogelijk van de uit de omringende stallen en weilanden naar binnen waaiende geuren te ruiken.
Kennelijk is ‘mijn’ boer evenmin overtuigd van mijn kwaliteiten als boerin (of welke andere kwaliteiten dan ook) want al snel na het schrijven van mijn brief hoor ik van de redactie van het programma dat zijn keuze niet op mij gevallen is. Om heel eerlijk te zijn had ik ook niet zo ontzettend mijn best gedaan op een brief. Vooroordelen heb ik namelijk genoeg: eerst moet het plaatje aanspreken, daarna pas het praatje. Nieuwsgierig naar mijn concurrentie keek ik vorige week naar de aflevering waarin Yvon met alle post ‘de boer op’ gaat.
En ja hoor, daar was hij dan: ‘Mijn’ boer! Er bleken maar liefst 830 vrouwen naast mij zeer gecharmeerd te zijn van deze boer. Samen met zijn dochters kwijt hij zich van de zware taak om een selectie te maken uit deze enorme berg brieven. Hoe kun je uit al die brieven en foto’s een weloverwogen keuze maken in zo korte tijd? Hij legde daartoe een aantal criteria aan, die hij ook al snel weer overboord zette. Een eerste selectie, de keuze of de briefschrijfster op de stapel ‘ja’ of ‘nee’ terecht kwam, werd, mijn vooroordeel derhalve volkomen bevestigend, gebaseerd op de foto die de dame in kwestie bij de brief had gevoegd. Na heel veel zuchten en steunen had ‘mijn’ boer tien potentiële boerinnen uit de 831 aanmeldingen gekozen.
Vanavond is de tweede uitzending, waarin de speeddates plaatsvinden. Nooit keek ik ook maar een aflevering van Boer Zoekt Vrouw, nu ben ik tot mijn ontsteltenis niet bij de buis weg te slaan. Uiteraard wil ik dolgraag bevestigd zien dat ik blij mag zijn dat ik niet bij de ‘uitverkorenen’ hoor.
Hè bah! Hij blijft een leuke kerel, moet ik na deze aflevering opnieuw constateren. Hoewel ik dan wel weer blij ben dat mijn prille liefdesleven zich niet voor het oog van de ganse natie af zal spelen. Toch nog een happy end voor mij, dus!
7 reacties
LouisP · 26 september 2009 op 20:12
A.
origineel, en leuk. Maar vooral origineel..
gr.
L.
Ma3anne · 26 september 2009 op 21:54
Of het waar is of niet, ik vind het een grappige column. :hammer:
arta · 27 september 2009 op 09:57
Wat een heerlijk open stukje!
Leuk geschreven!
😀
SIMBA · 27 september 2009 op 10:00
Jammer dat je niet tot de uitverkorenen behoorde want dat had vast heel veel van dit soort leuke columns opgeleverd!:-D
pally · 27 september 2009 op 14:05
Leuk, Avalanche, gekruid met de eerlijke , lichte zelfspot, waar ik van hou.
Groet van Pally
Avalanche · 27 september 2009 op 22:02
Datingverhalen genoeg hoor….. ik zal eens in mijn archieven neuzen. Wordt vervolgd! Enne….. echt gebeurd, ook dit verhaal.
ddddd · 29 september 2009 op 09:42
Inderdaad een leuk stukje!