‘Naakt bij de grens zetten, dan krijgen we nooit meer oorlog!’ Zo vatte mijn goede vriend Luuk haar samen. Meer wilde hij niet over haar kwijt. Zelf wilde ik die stelling wel iets meer nuanceren, waarmee ik besloot er over te gaan schrijven. Aan haar uiterlijk mankeerde namelijk helemaal niets!
Nadat mijn vader vanmorgen kwaad had opgehangen, was ik ouderwets van slag. Het was hem weer gelukt. Hij had mijn boek ontvangen en daar deugde in zijn ogen helemaal niets van.
Maandag, 5 december 2011, half vier. Het perron van de halte Zoetermeer Voorweg is nagenoeg verlaten. De rust bevalt me wel zo. Even geen gezeur aan m’n hoofd. Mijn blik vangt een in de rails gereden mus. Hoeveel pech kun je hebben als mus? Of was het geen pech? Misschien was het beestje wel levensmoe?
Seks met dieren? Waarom niet, of juist niet?! Is het louter taboe of slechts een door onwetendheid gedoogde afwijking binnen de humane hang naar seks? En als het begrip in zijn totaliteit een taboe zou zijn, is het dan juridisch gezien een legaal taboe? Bestaat er een wet welke de ‘ultieme’ dierenvriend moet weerhouden van zijn daden? Is het strafbaar als je betrapt wordt met Fluimpje of Snuffie aan het lid?
De man op het bankje rondom de boom begint iets te hardop te lachen. Hij splijt daarmee vele zomergesprekken op Het Plein in Den Haag. Ook dat hij daar in zijn eentje zit te lachen maakt het tafereeltje extra afleidend. De terrassen om hem heen zijn overbevolkt. De man op het bankje rondom de boom vormt blijkbaar in zijn eigen wereld een eiland, want hij gaat tussen het lachen door volmondig de discussie met zichzelf aan. Daarbinnen is hij het ogenschijnlijk volledig met zichzelf eens.
