We zijn ongeveer een jaar samen als we op bezoek gaan bij een oude klasgenoot van m`n man.
Hij verheugt zich er op. Ik minder. Herinneringen ophalen is leuk voor de persoon die het aangaat. En de meeste anekdotes ken ik natuurlijk al lang.
“En… al in die nieuwe lingeriezaak geweest?” vraag ik m`n buurvrouw aan de stamtafel.
“Heb niks met lingerie” antwoordt ze schouderophalend.
Vier feest met Bob.
Met Bob kun je thuis komen.
Ik hoorde van een moeder dat dit soort borden aan de snelweg haar intens verdrietig maakten.
Haar zoon Bob was omgekomen op vierentwintig jarige leeftijd.
Ik ken ze al jaren en af en toe kom ik ze tegen in het cafeetje op de hoek.
Hun mannen zijn de beste maatjes.
Arno heeft een cateringbedrijf, waar z`n vrouw Helma dapper in mee werkt.
Peter is een hardwerkende aannemer en zijn lief heet Irma
De meiden zijn al twintig jaar hartsvriendinnen vertellen ze vol trots.
“Heb je zijn piemel al gezien?”
“Vroeg je dat?” probeer ik zo neutraal mogelijk te reageren. Ik houd angstvallig m`n gezicht in de plooi.
Samen zitten we in ons knutselkamertje. Zij achter haar naaimachine en ik achter een homp klei dat al een beetje op een deftige dame begint te lijken.
