Algemeen
Doorgeschuurde billen en zere poten
De pontons in de Maas klotsen gelijk met de zenuwen in mijn maag. Nerveus tuur ik de route af. Daar komt opnieuw een groep militairen de bocht om, strak in loop en in uniform. Ik speur naar de rode vlag en rode vierkantjes op de baretten en voel de teleurstelling. Mijn blik dwaalt af naar de andere toeschouwers aan de waterkant. Sommige hebben klapstoeltjes meegenomen en schenken zichzelf koffie uit een thermoskan. Wat een kalmte. Voor mij is het de eerste keer, en meteen de laatste verwacht ik. Ik loop nog liever zelf de Nijmeegse Vierdaagse dan als vriendin-van-een-soldaat langs de kant te moeten wachten.