Doorgeschuurde billen en zere poten

De pontons in de Maas klotsen gelijk met de zenuwen in mijn maag. Nerveus tuur ik de route af. Daar komt opnieuw een groep militairen de bocht om, strak in loop en in uniform. Ik speur naar de rode vlag en rode vierkantjes op de baretten en voel de teleurstelling. Mijn blik dwaalt af naar de andere toeschouwers aan de waterkant. Sommige hebben klapstoeltjes meegenomen en schenken zichzelf koffie uit een thermoskan. Wat een kalmte. Voor mij is het de eerste keer, en meteen de laatste verwacht ik. Ik loop nog liever zelf de Nijmeegse Vierdaagse dan als vriendin-van-een-soldaat langs de kant te moeten wachten.

Moord tijdens het WK

Midden in de nacht gaat mijn mobiel af. Mijn vriend kreunt. Ik kijk op het schermpje, geef hem een vlugge kus en glij uit bed. “Sorry schat, ik moet aan het werk.” Vlug graai ik wat kleren van mijn stoel en neem ze mee naar beneden. Snel kleed ik me aan, spijkerbroek en shirtje, strijk mijn haren op goed geluk in een staartje, drink wat water en plens frisse ijskoude druppels in mijn gezicht, pak mijn autosleutels en scheur de straat uit.

Rock ’n Roll

Je mag wel roken, hoor ik mezelf zeggen. In jouw bed, zeker weten? Ja, doe maar, klinkt het iets te hard. Ik kijk naar hem, de rockmuzikant, mijn nieuwe vriendje. Vriendje is natuurlijk geen goed woord, maar ik weet zo snel geen andere, daarvoor is het nog te nieuw. Tussen zijn lange gele vingers draait hij zware shag. Zijn witte huid, koud en droog, steekt af tegen de lange zwarte haren. Hij praat aan een stuk door, over de optredens, de groupies, zijn psychiaters, de medicijnen. Ik luister, knik, wil af en toe iets zeggen maar weet niet wat, ik kan de woorden niet vinden die bij zijn wereld passen.

Vlucht

In de pauze gaan we naar het eetcafé, naar onze groene zitbank onder de roze huiskamerlamp. Mijn vriendin drinkt nooit koffie, zij heeft warme chocolademelk besteld. Zelf wil ik een cappuccino, die is hier heel lekker, met een dikke laag schuim, die je zo met je lepeltje kunt scheppen. We zitten een beetje onderuit gezakt, lui te genieten. Aan de andere kant van de glazen pui slentert het winkelende publiek voorbij. Zouden er veel mensen rondlopen met relatieproblemen?

Van A naar B

[i]Co-column van Chi_Dragon en Sylvia1[/i]

Oma is geboren op een boerderij in een plattelandsdorpje. Op de kermis leerde ze opa kennen. Het pas getrouwde stel trok in een boerderij, in dat dorp. Door de groeiende kinderschaar en veestapel puilden boerderij en stallen uit. Er werd verhuisd naar een grotere boerderij, drie straten verderop. Op hoge leeftijd sliep oma in, godzijdank op haar eigen boerderij, in hetzelfde plattelandsdorpje.