Voorzichtig schenk ik mijn flûte bij met Prosecco. Het is nieuwjaarsdag en ik heb wat te vieren.
Anno tweeduizendzestien schrap ik de goede voornemens uit mijn leven. Het woord voornemen alleen al vind ik te plechtig om uit te spreken laat staan uitvoeren. Daarnaast wordt een voornemen meestal meer een probeersel. We probéren om minder te eten, we zúllen proberen om meer te sporten en meer naar elkaar te luisteren en ook probéren we met zijn allen om meer geduld met elkaar te hebben. Proberen wordt een poging en halverwege de maand januari gebeurt het. De poging, met het voornemen, strandt glansrijk. Weg is de euforie van het nieuwe jaar. Bonjour, tristesse.
Liever doe ik aan beloftes. Het oogt niet alleen vriendelijker maar ook zijn ze lastiger te omzeilen. Een belofte maakt immers schuld. Ik heb mezelf beloofd om te stoppen met een slechte gewoonte. Nee, ik heb het niet over het eeuwige stoppen met roken in januari. Die klus heb ik al geklaard en met succes. Het is ruim twee jaar geleden dat ik mijn laatste sigaret uitmaakte en nog steeds weet ik heel zeker dat ik nooit meer zal roken. Het voelt overigens waanzinnig goed om dit zo stellig uit te kunnen spreken.
Op eenendertig december tweeduizendvijftien heb ik mezelf plechtig beloofd om vanaf Nieuwjaarsdag nooit meer op mij te mopperen. Daaronder mede verstaan mezelf af te zeiken, af te kraken en mezelf onderuit te halen. Het is mooi geweest, ik verdien meer dan mijn eigen onderlaag. Ik ga mezelf meer complimenten geven over eigenschappen en competenties waar ik goed in ben en bovendien wil ik me ontwikkelen op gebieden die ik lastig vind.
Tot nu toe vind ik het een prachtbelofte.
Meer nog: ik vind het een cadeau.
9 reacties
troubadour · 8 januari 2016 op 08:08
Bovendien heb je er niemand bij nodig!
Toch hoop ik dat je complimenten van derden nog in welwillende overweging wilt nemen. Zoals; Leuke column, goede tip!
Odette · 8 januari 2016 op 09:37
Dank je wel, Troubadour. Ook dat is een belofte: ik neem voortaan complimentjes in ontvangst en ik lach ze niet meer weg (en ik maak ze ook niet meer klein).
Mien · 8 januari 2016 op 08:09
Belofte, schuld, boetedoening, maar dan gedaan in een mooi perspectief en hoopgevend. Dat belooft … ehhh … wenst …
Mooie beschouwing Odette.
arta · 8 januari 2016 op 08:35
Wat een mooie Uitdaging en wat een mooi geschreven én mooi voo… uh… belofte!
Odette · 8 januari 2016 op 09:39
Mooi voo… inderdaad. Het leukste: het werkt. Zoveel meer energie. 🙂
Voo…belofte twee was om meer te schrijven. Want ook daar word ik blij van en het geeft me energie. 🙂
Meralixe · 8 januari 2016 op 10:39
Lieve Odette
Vergeef me mijn stilzwijgen onder je twee vorige columns waar je het op een typische Hollandse manier had over koning auto.
Bij deze column kan ik je beter volgen. Ik, ik heb soms last van de media rondom mij die me steeds een zekere vorm van perfectie voorhoud en, als ik niet waakzaam ben, me bij wijlen in een te weinig geloof in mezelf stort. Vanaf één januari heb ik daar nu een grote middenvinger naar uitgestoken. Heerlijk!!!
En he, reeds twee jaar gestopt met roken? Ook heerlijk!
Odette · 8 januari 2016 op 16:33
Meralixe, niets is zo fijn als starten met beter zorgen voor jezelf. En dat kan van alles zijn. Beginnen met iets fijns, of juist iets naars uit je leven schrappen.
Niets is perfect. Dat lijkt vaak alleen maar zo, omdat we ergens zijn gaan geloven dat we altijd maar gelukkig moeten zijn.
Facebook postjes worden hier en daar volgeplempt met schreeuwerige happy-nice-o-zo-fijn-haleluja posts en weet je? Ik geloof dat dus gewoon niet. En in 99% van de gevallen is het op zijn Amsterdams gewoon lulkoekbingo. En koning auto…. tja….. dat is me er eentje. Met zijn storingen en haperingen. Toch blijf ik er maar in geloven. Omdat ik het niet kan geloven dat het niet ooit goed komt. 😉
Esther Suzanna · 8 januari 2016 op 23:28
Prima belofte! ‘ik verdien meer dan mijn eigen onderlaag’ vind ik heel mooi uitgedrukt. Onze donkere kant lees ik erin…
Odette · 9 januari 2016 op 17:46
Ik ben geboren met een extra onderlaag, die is gemaakt van verschillende tinten zwart: Inktzwart, Grijszwart, Diepzwart, Blauwzwart, Nocturnistisch zwart, Donkerzwart, Roetzwart en uiteraard Gitzwart.