Boekvakantie Turkijke

Boek of 6…. is toch wel waar ik aan toe wil komen zo in de komende 2 weken “all inclusive” Turkije. Zeker als je reisgenoot de 2e dag verbannen wordt naar de hotelkamer door een griepaanval en ik onbedoeld alleen op het nabijgelegen strandje op een bedje terecht kom. Niet vaak eerder voorgevallen wordt ik als het ware vanzelf in de ” Koste wat kost, als ik maar bruin wordt” sfeer meegezogen. “De Grot” van Tim Krabbe is zeker een aanrader in deze situatie, heerlijk verhaal en inderdaad misschien in dit geval beter eerst de film dan het boek……..

Hoe onderhoudend het boek ook is, op de bedjes om mij heen zijn de gesprekken tussen alle gelijkgestemden over en weer onvermijdelijk te volgen.
Heerlijk deze uitwisselingen van onvergetelijke vakanties om en rond de landen van de Egeische Zee. Hoe anders leven deze mensen hier toch en hoe verschillend zijn toch vooral de verhoudingen tussen de Zuid-Europese/Noord-Afrikaanse man en onze vrouwen uit het kille koude Noorden van Europa.
De aanleiding van dit onderwerp is links van mij zo een 10 meter verder een bedje waar de lokale strandstoelverhuurder zich verlekkerd aan een hoogblonde voloptueuze dame. Ze zitten naast elkaar, hij misschien rond de dertig, zij ouder……. veel ouder…

De analyses uit diverse hoeken volgen elkaar snel op…. Geniet deze dame werkelijk van de ranke, turkse jongeman die zijn handen stopt op plaatsen die zich niet lenen in een situatie waarin je een ouder iemand helpt opstaan…of uitlegt wat het dagtarief is voor de huur van een strandstoel…of zijn alle schaamteloze avances van deze adonis toch wel zo verleidelijk dat de blondine zich in jaren niet zo aantrekkelijk heeft gevoeld….., of zou ze zich ziekelijk schamen dat ze deze ongeneerde aanrander niet direkt van zich af durft te slaan zoals ze in nederland zou zeggen tegen haar vriendinnen.

In Tunesie, hoor ik van de vrouw op het bedje naast mij, is haar 65 jarige vriendin na genoeg lokale alcoholische versnaperingen helemaal naar eenzame hoogten gebracht , hier bleef het niet alleen bij een beetje rommelen.

Wat zou iedereen weer terug in nederland van deze escapades toch schande spreken!

Ik ben op bladzijde 25 het strand opgekomen en op bladzijde 35 vertrek ik als eerste van mijn bedje.
Al lees je niet , wil je niet lezen, of kan je niet lezen , met een boek voor je gezicht ongegeneerd en aangenaam luisteren naar deze verhalen is ongekend leuk!
ik heb alles meegekregen, er midden in gezeten , ben glimlachend weggegaan, alsof ik er nooit bij geweest ben.