Bridget Maasland 6

Groots en meeslepend leven heeft iets van een cliche. Wie wil dat nou niet? Groots en meeslepend wil ik leven; ja o heer geef mij de kracht om er alles uit te halen wat er in zit. Het is als een mantra. Als je het maar vaak genoeg herhaalt, wordt het je diepste wens. Al moet je het uit je tenen halen, misschien moet je er zelfs wel voor op je tenen lopen, maar alles overtreffend zal het zijn; nee, moet het zijn. Voor minder doe ik het niet. Ik kan Bridget op haar wenken bedienen. Want wil ik niet op z’n minst groots en meeslepend schrijven; over haar, over Bridget, m’n muze. Dankzij mij kan ze zijn wie ze maar wil. Oke mijn leven is zelfs onder een loep in de verste verte niet groots en meeslepend, maar dankzij haar, kan ik mij als schrijver meer dan waar maken. En zij, zij groeit met me mee. Zo stijgen we hand in hand naar steeds hogere sferen. Verbonden als we zijn. Ja, gedoemd tot elkaar. Zij is de nooit opdrogende bron van mijn onlesbare dorst naar het voor eens en altijd alleszeggende woord. Ik op mijn beurt ben de messias die haar verlost van haar aardse beslommeringen. Ik maak haar met mijn onvergetelijke odes onstervelijk.

Groots en meeslepend wil ik schrijven. Ik wil in navolging van Louis Paul Boon, de mensen een geweten schoppen.
Bridget kan mij daarin de weg wijzen, mijn gids naar de verlossing zijn. Zij en zij alleen kan mij inspireren tot het juiste woord op de juiste plaats waardoor ik treffend als geen ander de gevoelige snaar raak bij al dat onverschillige klootjesvolk. De plebejers die alleen maar willen lezen hoe lekker ze is en hoe ik op haar geil.

Het gaat niet meer om de lust. Daar heb ik mij aan onttrokken. Bridget als vrouw van warm vlees en hitsig bloed is verleden tijd. Zij is dat alles ontstegen. Slechts in het diepst van mijn gedachten, waar ik het dichtst bij mijn ziel ben, doe ik haar recht. Bridget zal in mijn verhalen niet alleen zelf groots en meeslepend leven, maar zij is meteen de inspiratiebron voor anderen om in haar voetsporen te treden. De lezer zal diep geraakt door de lofzang zichzelf overtreffen en tot de meest tot de verbeelding sprekende daden komen.

Is dat groots en meeslepend genoeg voor Bridget? Zij staat dan als bron van mijn adembenemende en vooral overtuigende geschriften aan de voet van een betere wereld.
Bedoelt ze dat? Waarschijnlijk niet. Staat haar een leven voor ogen als Aletta Jacobs, vechter voor het vrouwenkiesrecht of Agnes Kant die strijdt voor een rechtvaardiger wereld in het algemeen en een betere zorg in het bijzonder.

Nee, groots en meeslepend is meer iets van Lauren Verster, die levensgevaarlijke reportages maakt. Dapper is de presentatrice zeker. Het doet denken aan Try before you die. Ook daar gaat het om moed; om iets dat je graag wilt maar waar je eigenlijk te bang voor bent, zoals Napels zien bijvoorbeeld of Bridget het hof maken.

Niet Agnes Gonxha Bojaxhi, beter bekend onder haar artiestennaam Moeder Theresa leefde volgens de goegemeente groots en meeslepend, maar Lady Di.

Niet het leven van Harriet Beecher Stowe, die met de Negerhut van Oom Tom een vlammend betoog tegen de slavernij schreef, spreekt tot de verbeelding, maar de sexuele escapades met een gigolo van Mannentester Heleen van Royen zijn het navolgen waard. Het moet publiciteit opleveren. Hoe meer hoe liever. Dan zijn we al behoorlijk groots en meeslepend bezig. Daar streeft m’n Bridgetje dus kennelijk naar. Spraakmakend wil ze zijn. Toch is het niet alleen bravoure en brallen wat de klok slaat. Misschien is de glamour waar ze mee kokketeert eigenlijk een facade van het zelfingenomen hittepitje dat haar diepgang verborgen wil houden, want dat maakt kwetsbaar, leidt misschien wel tot twijfel en twijfel en diepgang is heel wat anders dan groots en meeslepend.

Bridget maakt zich immers hard voor verwaarloosde dieren. Dat past niet echt in het beeld van een uitsloverige alleen met snelverdiende euro’s smijtende tv-babe die zich nietsonziend en vol overgave in het flitsende uitgaansleven stort. Groots en meeslepend is het niet, maar wel de moeite waard.