Brief aan Abdullah Gül

Geachte heer Gül,

U heeft aardig wat losgemaakt in Nederland. Door met de Koningin in Limburg te gaan lunchen heeft u politiek Limburg en zelfs Nederland op zijn grondvesten doen trillen. Ik weet niet zo goed of u kunt overzien welk een slachtveld u hier heeft achter gelaten, dus ik zal het even uitleggen. Ik zal even bij het begin beginnen. Wij hebben in Nederland dus twaalf provincies, die elk hun eigen algemeen bestuur hebben; de Provinciale Staten. De leden van de Provinciale Staten, kiezen vervolgens het dagelijks bestuur; de Gedeputeerde Staten. De gedeputeerden zijn geen lid van de Provinciale Staten, maar wel van een politieke partij. Limburg, de provincie waar we het nu even over gaan hebben, heeft vijf gedeputeerden, waarvan er één lid is van de VVD, twee van het CDA en twee van de PVV. Volgt u het nog? Mooi.

De PVV is de partij van die malle Wilders, u kent hem inmiddels wel. Hij is bang voor iedereen die ten Zuiden of Oosten van Maastricht woont en dus ook voor u. Hij noemde u christen-pester, koerden-mepper, hamas-vriend. En als hij dat vindt, vindt zijn partij dat ook, dus die twee gedeputeerde Limbo’s wilden niet met u lunchen. Totdat ze begrepen dat Koningin Beatrix er ook bij zou zijn (de meeste PVV-ers zijn niet zo snel van begrip), want toen vonden ze u opeens niet meer zo eng en zaten ze aan tafel voordat iemand het in de gaten had.

Het is algemeen bekend dat lunchen met Turkse staatshoofden zéér risicovol is, want het schijnt dat je een criminele moslimterrorist van kunt worden. Er zijn zelfs gevallen bekend van mensen die er illegale Poolse arbeider van werden. Die twee lunch-PVV-ers kregen dus een hoop kritiek over zich heen van ongeruste en boze partijgenoten. Ondertussen kreeg de PVV weer de rest van de partijen achter zich aan, omdat ze een bevriend staatshoofd hadden geschoffeerd. Hoewel u de uitspraken van Wilders al lang terzijde had geschoven, bleven ze er in Limburg nogal in hangen, met als gevolg dat de coalitie klapte.

Nou is de rest van Nederland over het algemeen niet heel erg onder de indruk van wat er in Limburg gebeurt, maar in dit geval lag dat blijkbaar anders. VVD, CDA en PVV hebben landelijk ook met elkaar te maken – lang verhaal – en waren al een tijdje verwikkeld in moeizame onderhandelingen over nieuwe bezuinigingen. Toeval of niet, maar een dag nadat die gedeputeerde Limburgers vechtend met elkaar over straat rolden, kwam naar buiten dat ook de drie Catshuismusketiers er niet meer uit kwamen.

Lang verhaal kort, meneer Gül, met uw lunch met Koningin Beatrix heeft u nogal wat teweeg gebracht. Ik vermoed dat u voorlopig het laatste buitenlandse staatshoofd bent geweest dat hier is komen lunchen, want de volgende keer dat Nederland politiek stabiel genoeg is om dat aan te kunnen, lijkt opeens érg ver weg. Ik hoop dat u lekker gegeten heeft!

Groeten,

Boudewijn.
PS. Deze brief is afkomstig van www.indewaanvandeweek.nl