Heinrich

Ik zit naast Heinrich. Ik zweef een paar kilometer boven de grond, en Heinrich zit aan de andere kant van het gangpad. Heinrich doet niets. Heinrich eet niet, Heinrich drinkt niet, Heinrich praat niet met zijn vrouw. Heinrich doet niets.

Dood aan de panda!

Toen Sir Peter Scott in 1961 samen met een drietal andere Britse natuurliefhebbers het WWF oprichtte, nam hij vrijwel onmiddellijk een besluit dat later de grootste fout uit zijn carrière als natuurbeschermer bleek te zijn.

Appie!

‘Even wachten, straks. Ja, ja we gaan zo, Ap’. Kwispelend met zijn hele lijfje staat hij mij met zijn donkere ogen door een paar ruige haren aan te kijken. Treurig en tegelijkertijd verwachtingsvol: een onweerstaanbare combinatie.
Weet hij dat zelf ook? Ik denk het wel. Een al vaak uitgeprobeerde en ondertussen ingebakken succesformule, die hij herhaalt, de slimmerd.

Vizier

Een collega van me komt binnen en vraagt; ‘Kun je me zo even helpen als je tijd hebt?’ Ik kijk niet op van mijn beeldscherm en antwoord; ‘Ja, tot zo.’ Ik ga er van uit dat het om het vaccineren van een kleuter gaat die met pa en ma mee op reis gaat.

Opgelicht??

Afgelopen woensdag stond ik op Amsterdam Centraal op mijn trein te wachten. Ik voelde me die dag heerlijk. Het zonnetje scheen, mensen waren vrolijk, de hele omgeving werd weer een beetje groener, kortom ik voelde de lente in mijn hele lijf.
In de menigte die met mij stond te wachten hoorde ik een schelle stem er bovenuit krijsen. Ik dacht: nee toch, er zullen nu toch geen mensen ruzie aan het maken zijn?