Hoe kun je schoonheid scheppen, spelen, je fantasie laten galopperen, als het innerlijk verscheurd wordt – pijnlijk, beurs en verward is? Waar gaan woorden heen als dat wat gevoeld wordt onuitspreekbaar is – niet schrijfbaar zelfs? Als nachtvlinders die in wilde paniek hun vleugels schroeien aan de bron die hen Lees meer…
Ons dorpje lag als een kleine nederzetting aan de voet van een heuvel in de vallei die deel uitmaakt van de Jura, tussen Genève en Annecy in. Péron had alleen een bakker en een kerk. Annecy was twee uur rijden en voor een boekenwurm en muziekfanaat was de bibliotheek in Lees meer…
Hij lag vanmorgen in de bus, de enveloppe met onze naam er op en een verkeerde postcode, geschreven in een rommelig wat kinderlijk handschrift. Op 92-jarige leeftijd bleek ze overleden: Nel, de buurvrouw naast ons eerste huis. Het huis waar we twee zoons kregen en moesten wennen aan getrouwd zijn Lees meer…
Een wat officieel woord, dat voor mij betekent: Mag ik er zijn, ben ik de moeite waard? En waar ontleen ik dat dan aan? Gut, ik ga vanzelf ook al deftige woorden gebruiken. Het weegt toch kennelijk zwaar, deze uitdrukking. Ik denk dat je zelf moet voelen of je de Lees meer…
De flat voelt nog niet vertrouwd. Een nieuwe woonruimte, een nieuwe kamer, een nieuwe omgeving, nieuwe mensen. Allemaal onwennig. Na school is er niemand thuis om een praatje mee te maken. Ik smijt de boekentas in mijn kamer op bed. In de keuken trek ik de koelkast open. Vind in Lees meer…
