Kook-column geserveerd door LouisP en Mien

Wie televisie kijkt wordt vroeg of laat geconfronteerd met één of ander kookprogramma en vervolgens volgestouwd met quasi trendy kookkreten. Chefwaardig is zo’n foute kreet die menige chefkok in spé slaakt en tot grote hoogte laat steigeren. Vaak enkel en alleen om Jamie, Gordon en Herman te plezieren, de goeroes van kookquiz en kookmanagementspelletjes. Niet in het minst voor chefkokkin in spé Beau, het nichtje van Uncle Ben. Haar meltingpot met pêche melba kookt nu al over. Piet A., de speciaal uit West-Vlaanderen overgekomen kookspelletjesfanaat, had daar een oplossing voor gevonden. Uit zijn witte kookhoed toverde hij chefwaardig een aantal West-Vlaamse lekkernijen. Het zichzelf wurgende en geturfde heidekonijn had zich al aangemeld. Samen met twee gecamoufleerde Damse hazenbouten. Hevig en zeer content schuimbekten de ‘Wie-is-de-chefkok-kandidaten’ bij het zien van de menukaart, met als culinair hoogtepunt het duetje van open reerug en gefileerde bambischotel, gedrenkt in een rodebessensoepje. Hoewel dat laatste gerecht, en vooral de kleur, de donkere kandidate Beau terug deed denken aan vroegere Kerst mistoestanden in de hut van haar oom Bennie.

Kokette Kathinka uit Alblasserdam beet de spits van de kookwedstrijd af met het maken van een voorgerecht. Zonder stiekem over haar schouder te kijken begon ze de ongezeefde paling in ’t groen op te slorpen. Piet A. was helemaal verbouwereerd want vijf minuten later hoestte Kathinka de paling in stukjes weer op, en garneerde deze parmantig op vier borden die voor haar stonden. De kokette deern was met recht trots op haar gevomeerde schotel, die qua kleurenpalet in ieder geval een ander niveau had bereikt.

Ook het exquise panel topchefs, bestaande uit Olijfje, Ram en Bleek, vond de opmaak van het voorgerecht zeer chefwaardig. Olijfje was zelfs zeer te spreken over de ingrediënten, totdat de kam met haren op de bodem van het bord te voorschijn kwam. De kappertjes bleken al ruim over de datum te zijn. Vooral het haar dat ze droegen in een zogenaamde ‘coupe strandjanet’ was er ver over. De barbier van Sevilla werd er acuut bijgeroepen. De verknipte coiffeur kwam kruiselings gezeten op zijn pony aangespurt en riep: “Ik zal het kort houden, desnoods eindigen we hier met een scheiding!”

Chefwaardig scalpeerde topkapper Chefke Civiel de kappertjes met verve, de pommade deed de rest. “Het kan voor mij niet vettig genoeg zijn”, riep Kathinka toen ze het panel topchefs halfnaakt over elkaar zag kronkelen. Olijfje ontspoorde volledig en ramde Bleek met zijn vleesspies van achteren, terwijl Ram de mooie getinte Beau nog even van voren fileerde. Beau liep daarbij een behoorlijke vleeswond op tussen haar benen. “Kom op jongens, die moet worden genaaid”. Medekandidaat Tom Trommel etaleerde zijn ervaringen als routineuze EHBO’er en plakte meteen een roze pleister op de wonde.

Inderdaad, een pleister op de wonde, meer was het niet. En Chefke Civiel, die bleef maar om een extra steakje zeuren. Vanwege uitgeteerde honger bij alle vier de deelnemers werden de hoofdgerechten gelijktijdig uitgeserveerd: Piet A.’s sandwich van heidekonijn en hazenbout, Beau’s duetje open reerug gevuld met bambi, Kathinka’s stoofschotel gemarineerd in pindakaas en Tom’s quiche van gepureerde zebrastaart. Ondanks voorafgaande bloedige taferelen was iedereen het erover eens dat de met overgave bereide keukengerechten stuk voor stuk hoog chefwaardig waren.

Dit werd volmondig beaamd door Bleek, vanaf de steriele toiletpot wel te verstaan, voor hem de meest comfortabele zitplaats. Digesteren is en blijft een rekbaar begrip. Zeker met Bleek in vol ornaat zittend op een wiebelige toiletpot. Hij voelde zich gelijk een wipkip met een aflatende prostaat. De vleesspies was zover binnengedrongen dat het leek alsof Bleek een trouwring zonder groeibriljant aan z’n gat had geplakt. De bruut ingebrachte spies met overmaatse uiringen had de voorstanderklier van Bleek dusdanig getoucheerd dat de trotse bezitter van dit loosorgaan zich meteen inschreef voor een kappercursus à la Chefke Civiel.

Dat bracht de trendy kookclub tot het opus deus van het walgend maal, het grand dessert, gebaseerd op Bleek’s recentelijk behaarde schenkels. Dat moest eigenlijk nog voor iedereen een verrassing blijven, hoewel het zielige geblaat en de penetrante urinelucht die uit de bodybag kwam, het voor de meeste deelnemers al duidelijk maakte. Schaapachtig en zonder schroom presenteerden de vier kandidaat chefkokkies als sluitstuk, een uitgeklede ananascompote met geraspte kiwischil, vergezeld van een steels en stout bananenbootje, opgeruwd met geplette pruimpitjes en een romig sausje van opgespoten schapenmousse, absoluut chefwaardig. De jury besliste unaniem, eenieder ging door naar de volgende ronde.

Categorieën: Co-Column

8 reacties

lisa-marie · 23 juni 2009 op 15:56

Smakelijk gelachen 😆

SIMBA · 23 juni 2009 op 16:49

Schep nog maar een keer op!

axelle · 23 juni 2009 op 20:21

Belgisch-Nederlandse mix.
Lekker hip.
Waar is ie te koop? 😀
Axelle

Mup · 24 juni 2009 op 10:03

Bodybag, doggy-bag, brrrr, lang leve de magnetron :hammer:

Groet Mup

arta · 24 juni 2009 op 13:53

Qua schrijfstijl loopt het bijna naadloos over, wat ik heel knap vind bij een duo. Qua inhoud en lengte vind ik het heel veel, misschien wel té veel…
🙂

doemaar88 · 24 juni 2009 op 15:23

Haast geen ‘wisseling van de wacht’ te merken. De stijlen lopen haast naadloos in elkaar over. Lekker duo! 😀

LouisP · 25 juni 2009 op 17:36

Hoi,

bedankt voor het lezen en reageren,
@Mien, ’t was plezant om zo eens iets te doen.

groet,

Louis

Prlwytskovsky · 26 juni 2009 op 23:32

Goed gedaan. Mooie naadloze overgang.

En dan die laatste regel … slik …. 😕

Geef een reactie

Avatar plaatshouder