Er staat een mevrouw voor het bankgebouw. Een mevrouw van een jaar of tachtig, schat ik. Een beetje kippig over haar brilletje glurend zoekt ze naar de geldautomaat. Die is er niet. Gister was hij er nog wel. Keurig opgehangen naast de ingang hing hij te wachten op zijn klanten. Een beetje radeloos nu, kijkt ze om zich heen. Uiteindelijk blijft haar blik rusten op de plaats waar de geldtap altijd heeft gehangen. Dan kijkt ze omhoog alsof ze zich afvraagt of de geldautomaat wellicht sinds kort aan de dakgoot is opgehangen. Dat zou zomaar kunnen want een bank blijft een bank. Altijd alert op vooruitgang, sky is the limit en servicegericht denken. De klant is koning blijft de lijfspreuk van elke bank. Daarom bellen ze de klanten, het liefst onder het eten, altijd op met de vraag hoe de klant over de service van de bank denkt.
”O, prima hoor”, zegt de klant dan maar snel om van het gesprek af te komen want de aardappels worden koud. En de bank schrijft weer een positieve reactie bij op de “evaluatielijst”.
De oude vrouw ziet mij staan en vraagt of ik misschien weet waar de geldautomaat is gebleven.
“Die is er niet meer, mevrouw”, antwoord ik. Om de klant nòg beter van dienst te zijn, heeft de bank dit filiaal gesloten”
De vrouw kijkt mij aan of ze geld ziet branden.
“Hoe bedoelt u dat meneer?”
“Zoals ik het zeg. De bank blijft altijd vooruit denken. En in dat denken staat de cliënt altijd centraal.”
“Cliënt??”, vraagt de vrouw nog verbaasder.
“Nou ja, ik bedoel natuurlijk klant. Maar zo noemen ze die dingen alleen nog bij een supermarkt. Een bank heeft geen klanten. Een bank heeft cliënten. Sommige heel sjieke banken noemen het zelfs cliëntèle. Maar dan heb ik het wel over de echt sjieke banken.”
“Maar waar is de geldautomaat nou”, dringt de mevrouw aan.
“Eh..daarvoor moet u naar een plaats hier tien kilometer vandaan.”
“O, jee, maar ik heb geen auto.”
“Dat is ook niet de bedoeling mevrouw. Ik zei u al; de bank denkt met u mee en heeft er baat bij dat u in goede gezondheid blijft. Des te langer leeft u en des te langer blijft u cliënt van de bank. Het is de bedoeling dat u in gestrekte draf naar de bank , 10 kilometer verderop, jogt. Dat stimuleert de bloedsomloop en versterkt de spieren. Aardig he van die bank?, dat ze zo met u meedenken”
Aan de gevel van het voormalig bankfiliaal hangt nog een soort poster. De poster is een beetje gescheurd maar de reclame is nog half leesbaar: “U kunt uw bankzaken nu nog eenvoudiger onderbrengen bij onze bank”
De mevrouw ziet het ook en mompelt dat ze gelukkig nog een oude sok bewaard heeft om haar bankzaken nòg eenvoudiger in onder te brengen.
Daarna schuifelt ze weg en kijkt nog een keer om alsof ze verwacht dat de geldautomaat alsnog, mogelijk gemaakt door de voortschrijdende techniek, tevoorschijn is getoverd.
Maar de gevel blijft leeg.Op een vage grijze plek na waar eens de geldautomaat heeft gehangen.


14 reacties

pepe · 1 augustus 2004 op 04:04

[quote]De mevrouw ziet het ook en mompelt dat ze gelukkig nog een oude sok bewaard heeft om haar bankzaken nòg eenvoudiger in onder te brengen.[/quote]

Dat zouden we allemaal moeten doen, dan piepte de banken wel een toontje lager.
De kosten voor pasjes lopen ook de spuigaten uit en dan maar hopen dat ze werken.
Geef mij maar die sok, liefst zonder gaten;-)

Hij is weer om te smullen, blij dat je er weer bent:-D

Ma3anne · 1 augustus 2004 op 08:49

Sja, het is schandalig hoe banken met hun klanten omgaan. De bank bij mijn ouders in de buurt is verhuisd. Mijn vader wilde gaan pinnen bij het nieuwe pand. De pinautomaat bevond zich op een plateau, waar je kunt komen via een steil trappetje of een heuvel met een hellingsgraad, waar volgens mij geen rolstoeler tegenop komt.

Hij lazerde bijna van het trappetje met zijn 85 jaar, kwam zonder geld thuis vanwege de schrik en we noemen hem van nu af aan dan ook de ‘pin-eut’.

Dees · 1 augustus 2004 op 09:08

Volgens mij is de oude sok sowieso de beste bank…

Banken en verzekeringsmaatschappijen 😡 Je zou ze moeten boycotten, maar dat kan dan weer net niet..

Mup · 1 augustus 2004 op 11:03

Chippen, pinnen, de hele meute is toch niet meer vol te houden, ook niet voor de ‘oudere jeugd’ laat staan voor oudjes,

Groet Mup.

sally · 1 augustus 2004 op 13:24

Gewoon weer een hardstikke leuke column.
ik heb je ook gemist.
Alleen al je super korte reakties vaak
zoals:
geweldig!
leuk
mooi
super
fantastisch
liefs Sally
Deze valt voor mij in de categorie: super

rimram · 1 augustus 2004 op 14:26

Ja, het is wat met de banken,service , mocht wat…en niet alleen voor de ouderen.
Wij hebben uit voorzorg tot twee maal toe , de toen nog gratis enveloppen gehaald, om je bankafschriften te versturen. Krenterig!?: ( principekwestie!!!)Ja…voorlopig kunnen wij een jaar vooruit, men moet op de kleintjes letten nietwaar elke eurocent is 2.20( lieve guldencenten!)

[quote]u kunt uw bankzaken nu nog eenvoudiger onderbrengen[/quote] 😀

Peer · 1 augustus 2004 op 21:17

Ik vind dat jij heerlijk schrijft. Ik zit die columns van jouw altijd te lezen met een grijns van oor tot oor (geloof me ik overdrijf niet). Ik zie dat vrouwtje zo voor me staan en proef haar teleurstelling.
En het punt dat je naar voren brengt komt gewoon goed uit de verf.

Het is schandalig hoe er met de cutbacks van bedrijven wordt omgegaan. Aan de ene kant pakken ze de klant alle gemakken af om de centen te besparen en aan de andere kant wordt er een smak geld tegen een spotje, welke moet getuigen van hun klantvriendelijkheid, aangegooid.

Ik stond laatst bij de NS. Ik had geen kleingeld en bovendien geen functionerende pankpas bij me. Gelukkig had ik nog wel wat papier geld. Er zat dus maar een ding op. Naar het loket en bij die vriendelijke dame mijn kaartje kopen.
Wat blijkt? De diensten van deze vriendelijke dame kosten mij 0.50 cent extra! Nu is dat opzich niet veel geld voor 3 minuten met een vriendelijke dame, maar toch…met dat raampje in de weg….

Louise · 1 augustus 2004 op 22:22

Meteen bij het begin voelde ik ‘m al aankomen; de vloedgolf humor.

[quote]Uiteindelijk blijft haar blik rusten op de plaats waar de geldtap altijd heeft gehangen. Dan kijkt ze omhoog alsof ze zich afvraagt of de geldautomaat wellicht sinds kort aan de dakgoot is opgehangen. Dat zou zomaar kunnen want een bank blijft een bank.[/quote]

Heerlijk.

Mosje · 2 augustus 2004 op 14:04

Kees, hij was zeeeeer lezenswaardig.!!

ignatius · 2 augustus 2004 op 23:54

Goede column en een reeël probleem dat je aansnijdt (vooral in de kleinere plaatsen).
Banken zijn er klaarblijkelijk niet van doordrongen dat het ons geld is dat ze beheren. Als morgen iedereen besluit zijn geld weer in een oude sok te bewaren kunnen ze hun toko sluiten.

Heb eens vanwege gezeik met een bank (vanwege een pietluttig legitimatieprobleem waardoor het niet lukte een rekening te openen) daarna een rekening geopend, 5 cent gestort en deze rekening jarenlang aangehouden. Dat zal ze leren.

Irma · 3 augustus 2004 op 14:42

Hij is weer fraai en zeer beeldend; welkom terug!

Banken gaan voor de ‘grote hoop’ waarop de duvel altijd weer schijt. De kleintjes, de oudjes leveren niet genoeg op om een vlotte en klantgerichte service voor te blijven verrichten.
Lang leve de ‘ouwe sok’.

viking · 3 augustus 2004 op 20:27

Stoppen met sparen, beleggen en verzekeren! Wedden dat de wereld dan pas echt gaat draaien?

Shitonya · 3 augustus 2004 op 23:31

ehhh tja, nogal wat anders dan normaal. Wel aardig, maar ik mis een beetje de humor

Kees · 25 augustus 2004 op 16:02

Prachtig omschreven! Subtiele humor. Leuke onverwachte overgang ook van de verdwenen geldautomaat naar het gesloten filiaal.

Zag op de ruit van een dichtgetimmerde Megapool de volgende affiche: met spoed medewerkers gevraagd.
Tsja. De wereld verandert snel.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder