Come up and see me, make me smile!

Een aantal weken geleden was ik een weekend in [url=http://www.visitantwerpen.be/intro.html]Antwerpen[/url] en zag ik op elke hoek van de straat zijn naam op grote aanplakbiljetten staan: [url=http://www.steveharley.com]Steve Harley[/url]. Samen met zijn band Cockney Rebel werd hij in 1975 onsterflijk met ‘[url=http://homepage.ntlworld.com/gary.hart/lyricsh/harley.html]Make me smile (come up and see me)[/url]’. Hoewel hij in het tv-programma ‘Top 2000 a gogo’ vertelde dat het nummer gaat over het vertrek van zijn bandleden, weet ik wel beter. De tekst handelt over een man die alleen de feestdagen moet doorbrengen en niet moet lachen om de oudejaarsconference. Ik vroeg me in Antwerpen af of voor een artiest als Steve Harley nog een zaal vol te krijgen is. Toen ik Harley in de jaren ’80 ontdekte was hij al compleet uit. Klasgenoten hadden nog nooit van hem gehoord, ook al zong Duran Duran ‘[url=http://www.coversproject.com/artist/Steve+Harley]Make me smile[/url]’ op de b-kant van hun megahit ‘The reflex’. Stomtoevallig vond ik van het concert in Antwerpen een [url=http://www.prog-nose.org/nederlands/concertindrukken/harley_steve_cockney_rebel_arenberg_121104.htm]verslag[/url] op internet, waarin staat dat Harley voor een niet uitverkochte maar toch ruim gevulde schouwburg speelde. Er was zelfs sprake van een thuiswedstrijd, omdat zijn debuutsingle ‘Sebastian’ in België, zelfs voor Nederland, voor het eerst een hit werd. In ‘De Laatste Show’ op de nationale Vlaamse tv, waarin Harley te gast was, werd hier ook aan gerefereerd. Een overwinning op de Nederlanders van 30 jaar geleden vieren de Belgen blijkbaar nog steeds! In de jaren ’90 zag ik de vergeelde hoesfoto van ‘Sebastian’ nog hangen in een platenzaak ergens in de Ardennen.

Hoewel Steve Harley in de jaren ’70 zijn grootste hits scoorde, waren de jaren ‘80 geen zwart gat voor hem. Hij heeft er bijvoorbeeld voor gezorgd dat ‘[url=http://www.geocities.com/Broadway/Balcony/1789/phantom.html]Phantom of the opera[/url]’ populair werd. Hij was de eerste die de rol van het fantoom op zich nam, ver voor Henk Poort en de recent gemaakte [url=http://phantomthemovie.warnerbros.com/]speelfilm[/url]. Samen met Sarah Brightman scoorde hij in Engeland een top 10 hit met de titelsong. Ook nam hij een single op met Midge Ure van Ultravox (‘I can’t even touch you’), maar die belandde niet in de hitparade. Harley kan beter uit de voeten met een orkest dan met synthesizers.

Toen aan het einde van het decennium als tegenreactie op de house en hiphop het zogenoemde ‘gouwe ouwe circuit’ losbarstte, kwam ook Steve Harley weer bovendrijven. In die tijd zag hij eruit als Herman van Veen, maar tegenwoordig is hij getooid met een soort toupet, (maar het kan ook zijn dat hij dezelfde laserbehandeling heeft gehad als Gerard Joling). De tijd heeft duidelijk vat op hem gekregen. In niets doet hij nog denken aan de glamourboy die hij de jaren ’70 was. Samen met zijn toenmalige vriendin [url=http://www.lapaay.com/keeley/keeley.jsp]Yvonne Keeley[/url] (de zus van Patricia Paay) snoof hij destijds menig lijntje naar binnen. Nu is hij presentator van het BBC-radioprogamma ‘[url=http://www.bbc.co.uk/radio2/shows/sounds70s/]Sounds of the seventies[/url]’. In de aflevering van ‘Top 2000 a gogo’ werd hem overigens niets gevraagd over Yvonne. Zij noemde Harley in [url=http://www.xs4all.nl/~fvjole/archief/artikelen/circuit/keely.html]interviews[/url] lange tijd haar grote liefde. Hij bedacht de naam Keeley die ze nog steeds gebruikt. Misschien dat zij af en toe in haar eentje in haar Rotterdamse nieuwbouwwoning ‘come up and see me, make me smile’ zingt.

[email]edkq@yahoo.com[/email]

[img]http://www.recoil.co.uk/report/edit/quiz/harley.jpg[/img]