De gelukkige penis

Cees, de man die mij ooit heeft aanbevolen voor de functie van Hoofd Inkoop en Logistiek bij het Medisch Centrum Alkmaar, was onze gastheer tijdens een uiterst gezellige visiteavond in zijn woning. Hij was met zijn echtgenote op reis geweest naar Papoea Nieuw-Guinea en wij hebben, onder het genot van een aantal glazen Whisky, genoten van zijn verhalen over de tocht naar afgelegen gebieden in deze voormalige Nederlandse kolonie. Ze hebben daar in tenten en in primitieve omstandigheden gelogeerd bij de oorspronkelijke bewoners. Ze raakten niet uitgepraat over de vriendelijke ontvangst en de indrukken van de primitieve leefwijzen van de Papoea’s. We namen met belangstelling kennis van de reeks foto’s. Talrijk waren de beelden van de ongelofelijke natuur en indrukwekkend waren de foto’s van de bewoners. Het manvolk van de Papoea’s paradeerde, zoals mocht worden verwacht, door dorpen en rimboe met de peniskoker als groot of klein -naar de hemel gericht- statussymbool. Allemensen, als die allemaal zo gevuld waren als ze eruit zagen, dan wordt het tijd voor een minderwaardigheidscomplex.

Cees verdween even naar de slaapkamer en kwam terug met een plastic tas. Daaruit werd een viertal stevige kokers tevoorschijn gehaald. Souvenirs uit het land van onze Papoea’s. Cees liet ze van hand tot hand gaan en liet (niet al te concreet natuurlijk) zien hoe ze om de leden van deze gemeenschap werden aangebracht. Die avond vergeet ik niet meer. We hebben ons, met dank aan Glenn Fiddich, die avond bijna een ongeluk gelachen.

Enige tijd geleden las ik een artikel uit de Leeuwarder Courant dat bijna, en nu zonder Glenn Fiddich, dezelfde lachlust opwekte. De Burgemeester van het Braziliaanse dorp Novo Sante Antonio is een bijzonder project begonnen om het leven van de burgers van zijn dorp te veraangenamen. Geloof me, het is waar: alle mannen boven de zestig krijgen van de gemeente gratis Viagra tabletten. ‘ Sinds we hiermee zijn begonnen, zijn onze bejaarde mannen veel gelukkiger’ zegt de Burgervader Joao de Souza Luz. Er doen inmiddels al achtenzestig senioren mee aan het project, dat in de volksmond ‘ de gelukkige penis’ is gaan heten. Ik waarschuw maar vast: als u dit jaar voor een vakantie naar Brazilië reist en het dorp Novo Santo Antonio bezoekt, dan ziet u tonelen zoals eerdergenoemde Cees in het voormalig Nieuw-Guinea aantrof. Met één verschil: d’r zit niets meer omheen.

In November, tijdens het uitbrengen van mijn stem voor de Tweede Kamerverkiezingen, trof ik in het stemlokaal van Woudsend de Burgemeester van Wymbritseradiel aan. Even dacht ik, ‘zal ik hem aanschieten voor een Gemeentelijk “gelukkige penisproject”?’ Zo’n zevenenveertig Woudsender mannen komen in aanmerking voor zo’n continu-statussymbool. Zou het niet leuk zijn als alle Woudsend bezoekende toeristen, thuis net zo opgetogen konden verhalen als bovenvermelde Cees? Gelukkig kwam ik tot inkeer en thuis voor de spiegel wist ik het zeker: ‘hij is al gelukkig genoeg’.