Dat de reclame steeds meer ingrijpt in ons dagelijks leven is onvermijdelijk. Maar er zijn grenzen! Zelfs als reclameman kan ik me druk maken over de invloed van een leuke slogan op het dagelijks leven. Vooral als het om mijn eigen leven gaat. Dat de reclame steeds meer ingrijpt in ons dagelijks leven is onvermijdelijk. Maar er zijn grenzen! Zelfs als reclameman kan ik me druk maken over de invloed van een leuke slogan op het dagelijks leven. Vooral als het om mijn eigen leven gaat.
Volgens mij is het allemaal begonnen met de jingles. In de jaren vijftig werden leuke deuntjes ingezongen door koortjes en solo-vocalisten. Het doel van zo’n deuntje is dat het makkelijk blijft hangen. Nu ga ik nog niet zo lang mee op deze aardkloot (tenminste voor reclamebegrippen) en dus kom ik niet verder dan ‘de beste brouwers brouwen het, de beste drinkers drinker het, AAAAmstel bier.’ Of wat dacht je van: ‘Ik hou van lekker fris, ik hou van lekker anders, ik hou van lekker anders, lekker fris. Ik hou van bruin, ik hou van wit, ik hou van brood waar fris op zit. Dus wat ik steeds op tafel zehehet, is lekkere frisse sandwich spread.’ Het gaat er bij mij ook echt niet meer uit.
Maar niet alles is tijdloos en de mensen kregen genoeg van jingles. Of het moet de recessie van de jaren 80 zijn geweest, dat men besloot om wegens kostenbesparing het muziekje en de zang te skippen. In ieder geval werd er een en ander ingesproken om toch nog een beetje te blijven hangen. Dus als je dan je liefste opbelde met ‘schat’, dan galmde half Nederland ‘staat de Bokma koud’. Of bij de koffie: ‘zwart, of met Nutroma?’. In de jaren negentig kwam de jingle terug, dit keer zonder zang. Een stem is namelijk veel duurder dan een cheap keyborddeuntje. Dus kan iedereen nu feilloos Randstad-mee-neurieën (overigens was die wel eerst ingezongen in de jaren ’80!) En wie wordt er niet gek bij het fluitje van de HEMA of het onbeschrijfelijke geluidje van AH?
De gesproken tekst ‘biertje’ sla ik nu maar even over, want er is nu iets nieuws. Iets verschrikkelijks. Hoewel ik normaal gesproken mijn bedgeheimen voor me houd, wil ik jullie deelgenoot maken van een schokkende ontdekking. Tijdens een moment tussen de lakens maakte mijn stoere sexy bedgenoot onlangs een grom van genot. Het eerste wat door mijn hoofd schoot was: Postbank! Hoe walgelijk kan het zijn: denken aan Howard Komproe tijdens een heerlijke vrijpartij! Ik vervloek de bedenkers van de grom en verfoei de Postbankmedewerker die dit heeft goedgekeurd! En ik boycot de grom! Iemand een leuke suggestie voor iets nieuws?
8 reacties
Kees Schilder · 16 januari 2004 op 12:23
Ja hoor: Slècht HEMA !! gezongen door een voice-over terwijl een beeldschone vrouw met lang blond haar, lange benen en niet zichtbare string,acuut verandert in een krom gebogen heks op een opoefiets met twee zijtassen en dragend een regenkapje van Zeemani,na het inbrengen van een HEMAWORST..
Zou je dat voor mij kunnen realiseren Vike?
Ik zou je eeuwig dankbaar zijn 😀
Mosje · 16 januari 2004 op 12:58
OK dan, drie suggesties. Als ze uitgevoerd worden wil ik er voor betaald worden.
Vraag Rob Oudkerk voor een verzekeringsreclame over eigen risico.
Heleen van Royen voor een idieel filmpje over kliklijnen,
en laat Balkje in Postbus 51 zeggen: “Onderwijs, elke dag weer anders”
Eftee · 16 januari 2004 op 13:28
Vike, door je column schiet me een hele oude jingle te binnen. Een reclame van Pepsi. Hij stond, toendertijd, ook in m’n schoolagenda. Wat hadden we anders te doen dan hem uit ons hoofd te leren? Als ik het me goed herinner ging hij zo:
koelklinkendfrisdrinkendstemmensmerendrazendflitsendsnelfibrerendekoelkoelkoelkoelsissendepepssssiiiiii! En dan was de kunst het zo snel mogelijk achter elkaar te zeggen.
En die grom…. tja, ik zal eens opletten of ik eigenlijk ook die postbankgrom doe.
Mup · 16 januari 2004 op 16:19
‘ Jij zegt toch altijd dat ik zo op papa lijk, nou jij begint steeds meer op oma te lijken’ doet mijn zoon de reclame na. Wij speelden reclame makertje op de camping, voor de tent, tent niet zichtbaar. Een man spreekt op de achtergrond over pensioen en tweede huis, rentenieren, en trekt een nieuw merk bier open, echt bier. Dan zie je de tent. Koortje van drie bierbuik-mannen die zingen, achter de zelfgespannen waslijn met badlakens. Tekst weet ik niet meer. Leuke column,
Groet Mup.
pepe · 16 januari 2004 op 18:24
Leuk om te lezen
Reclames kijk ik zelden, ik ken dus niet veel van wat je hier boven schetst, daar heb ik kinderen voor, die kennen de ster uit hun hoofd, deden ze dat ook maar met hun huiswerk;-)
viking · 16 januari 2004 op 19:43
[quote]koelklinkendfrisdrinkendstemmensmerendrazendflitsendsnelfibrerendekoelkoelkoelkoelsissendepepssssiiiiii![/quote]
Bijna goed, je vergeet: Likkebaardendlekkerlessend…
En wat isser mis met Howard? Ja OK zijn hoofd en zijn figuur maar je weet toch wat ze zeggen he… over je weet wel…?
Eftee · 16 januari 2004 op 20:25
Wha, je hebt gelijk, dat zat er nog voor. Goh, heb jij hem toendertijd ook uit je hoofd geleerd, Viking?
vike · 19 januari 2004 op 10:51
Helaas, die van pepsi kende ik niet, misschien net iets te jong geweest. Maar ik blijf leren en verzamelen. Momenteel ben ik druk bezig met een andere klassieker: alleen als ie ijs- en ijskoud is!
Volgens mij is er niemand die niet weet bij welk merk dat hoort 😉