Wat The Beatles zijn voor popliefhebbers die opgegroeid zijn in de jaren ’60, is het Duitse [url=http://www.kraftwerk.com/]Kraftwerk[/url] voor jongeren uit de jaren ’70. Hun invloed op de popmuziek is enorm. Zelfs Chris Martin van Coldplay heeft onlangs toegegeven dat de band een melodie van Kraftwerk heeft gebruikt voor hun nieuwe album. Hoewel de vier Duitsers niet bekend staan om hun grote hits, scoren ze wel met ‘Autobahn’ zelfs een Amerikaanse megahit, wat hoogst opmerkelijk is voor een volledig Duitstalig nummer. Onlangs verscheen er een nieuw live-album van Kraftwerk. In het begin van de jaren ’70 terroriseert het Schlagerrepertoire de Nederlandse hitparades, maar gelukkig komt er in die tijd ook andere muziek uit Duitsland. Onder de naam Kraftwerk knutselt het duo Ralf Hütter en Florian Schneider, aangevuld met Karl Bartos en Wolfgang Flür, met synthesizers, vocoders en andere elektronische snufjes. Als ze in 1974 doorbreken met het album ‘Autobahn’ worden hun retestrakke elektronische drums snel gemeengoed in de discomuziek van onder meer Giorgio Moroder en Donna Summer. De muziek klinkt als een machine en dat is ook wat Kraftwerk nastreeft. Ralf Hütter vindt dat de ‘soul’ van machines bij hun muziek hoort. Trance is volgens hem een ritmische herhaling en ieder mens is op zoek naar die herhaling. ‘Machines kunnen die perfecte trance uitvoeren.’

Eind jaren ’70 inspireert Kraftwerk met hun albums ‘Trans-Europe Express’ en ‘The man machine’ een nieuwe lichting bands in Engeland, waaronder OMD, Human League, Depeche Mode en New Order. Maar daar houdt de invloed van Kraftwerk niet mee op. In dezelfde periode ontwikkelt zich de hiphop in de straten van New York. Rappers als Grandmaster Flash en Afrika Bambaataa zien in de mechanische beats van ‘those funky guys from Germany’ de ideale muziek om onder hun raps te gebruiken. In het begin van de jaren ’80 maken de dj’s Juan Atkins, Derrick May en Kevin Saunderson uit Detroit dankbaar gebruik van Kraftwerk voor een donkere, industriële variant op discomuziek, de ‘house’. Ook housepioniers uit New York, waaronder François K en Frankie Knuckles, lopen weg met Kraftwerk.

Als house in het midden van de jaren ’80 internationaal doorbreekt, wordt Kraftwerk links en rechts ingehaald op de ‘Autobahn’ van de elektronische muziek. In 1991 brengen ze met hun album ‘The Mix’ hun grootste hits opnieuw als remixes onder de aandacht. Maar dan storten Hütter en Schneider zich op het wielrennen en wordt muziek bijzaak. Pas in 2003 brengt Kraftwerk het eerste nieuwe studioalbum in 15 jaar uit, volledig gewijd aan hun obsessie voor de Ronde van Frankrijk. De band is zo tegendraads om het album ruim na het wielerspektakel op de markt te brengen. Het materiaal was overigens al deels geschreven in de tijd van de single ‘Tour de France’ 20 jaar daarvoor!

Inmiddels hebben Ralf Hütter en Florian Schneider met twee nieuwe bandleden een uitstekende reputatie opgebouwd als live-band. Ze zijn in 2003 zelfs te zien tijdens de uitreiking van MTV Europe Music Awards in Edingburgh. Prachtig is altijd hun truc om tijdens het spelen te veranderen in vier robots. Op hun nieuwe album ‘Mininum Maximum’ staat een weerslag van hun huidige wereldtournee. Het beste nummer vind ik nog steeds ‘The model’ waarin de liefde voor een model klinkt als die voor een robot. ‘She’s a model and she’s looking good, I’d like to take her home that’s understood’. Ook al is de vrouw in kwestie verschrikkelijk nep, de mannen van Kraftwerk houden van haar, dat hoor je. Een pop is minder grillig dan iemand van vlees en bloed.
[email]edkq@yahoo.com[/email]
[img]http://www.modularsynth.co.uk/images/sleeves/Kraftwerk.jpg[/img]


17 reacties

WritersBlocq · 27 juni 2005 op 20:31

Hoi Eddy! Je bent weer onwijs goed met woorden bezig geweest. Waar je ook over schrijft maakt mij niet uit, zoals jij schrijft kan ik wel blijven lezen. 💡 Is studieboeken schrijven niets voor jou?
Ik heb weer download-tijd dus Kraftwerk haal ik binnenkort binnen. Groetje, Pauline.

Bakema_NL · 27 juni 2005 op 20:41

Nu zit je toch behoorlijk in mijn straatje, Kraftwerk is natuurlijk geweldig en vooral Autobahn met zijn +/- 24 minuten, wat een geweldig nummer. En nog veel meer van hen ook.
Als James Brown de godfather of soul is en dè inspiratie voor funk, dan is Kraftwerk dat voor Electro (en nog wel meer uithoeken van de dance).
Ken je trouwens Anthony Rother? Een Duitser van nu die geweldig lekkere electro maakt, luister eens naar zijn album Simulationszeitalter, de door Sven Väth gemixte Redlight district, of zijn project Little computer people, dat is iets meer toegankelijke electro. Verder zijn Mylo (hoewel iets te commercieel geworden), Le syndicat electronique, Cyborg attack (electro met grunts, geweldig), Computor girl, Autechre, Ellen Alien ook zeker niet onaardig, allemaal van deze tijd en alles te danken aan de pioniers Kraftwerk uiteraard.

KawaSutra · 27 juni 2005 op 22:40

Kraftwerk heeft ook de symfo-wereld behoorlijk beïnvloed. Ik ben ze dan ook altijd zijdelings blijven volgen door de jaren heen. Interessant om te zien hoe jouw disco-voorliefde via Kraftwerk raakvlakken heeft met mijn muzikale voorkeuren.
Weer op jouw bijzondere eigen wijze beschreven.:-)

[quote]Een pop is minder grillig dan iemand van vlees en bloed.[/quote]
Leuk zoals jouw columns altijd herinneringen bij mij naar boven halen. Ik ben nooit mijn wilde haren verloren maar in de tijd dat ze nog wat langer waren was ik deelgenoot van een motortreffen op een weiland middenin de polder. Daar was ook een vrouw, Annie, en ze ging van hand tot hand. Iedereen danste met haar en gooide met haar. Ze was het middelpunt van het feest. Totdat ze lek raakte. Annie; onze opblaaspop. 😀

Wright · 27 juni 2005 op 23:00

Ook al heb ik niets met de muziek, in mijn oren emotieloos, je column leest weer lekker weg!

bert · 27 juni 2005 op 23:54

Eddy, ik vind het heel leuk om jouw columns te lezen en om op die manier te ervaren hoe echte liefde voor muziek zijn grondslag vindt.
Ik weet ook zeker dat jij een schrijver bent waarvan ik ook de columns zal gaan lezen die je in het verleden geschreven hebt. Al is het alleen maar om misschien ook een heel klein beetje liefde voor muziek in mezelf te gaan ontdekken. 🙂

Kees Schilder · 28 juni 2005 op 07:47

Hij staat weer als een huis,Ed. Het blijft smullen, jouw columns.

Eddy Kielema · 28 juni 2005 op 10:41

Bedankt voor jullie complimenten en de luistertips. Dat geeft me weer inspiratie om door te gaan, zowel op schrijf- als op luistergebied!

Mosje · 28 juni 2005 op 11:19

Eddy, schrijf jij eigenlijk ook voor muziekbladen of zo? Daar zouden je stukjes ook uitstekend geschikt voor zijn.

Eddy Kielema · 28 juni 2005 op 11:43

[quote]Eddy, schrijf jij eigenlijk ook voor muziekbladen of zo? [/quote]
Ik hoop nog steeds een keer ontdekt te worden, Mosje! 😉

Mosje · 28 juni 2005 op 11:46

Man, je stukjes blinken uit door kennis van de materie, en je weet het nog eens leuk te beschrijven allemaal, Help dat “ontdekken” een handje door een portfolio te maken en te versturen aan muziekbladen.

WritersBlocq · 28 juni 2005 op 11:47

Ik ben het HELEMAAL met Mosje eens (deze keer 😉 )

Kees Schilder · 28 juni 2005 op 12:11

Mosje heeft gelijk!

Louise · 28 juni 2005 op 12:41

Goeie tip van mosje. Doen!!
Daar heb je alleen maar doelgroep te pakken en zij zullen smullen van je stukjes 🙂

Troy · 28 juni 2005 op 13:05

Leuke column weer. Kraftwerk ligt ook redelijk in mijn straatje, hoewel ik meer heb met de bands die daaruit ontsproten zijn: denk aan joy division en inderdaad depeche mode. Zit toch meer gevoel in, maar smaken verschillen.

Eddy Kielema · 28 juni 2005 op 13:08

[quote]Daar heb je alleen maar doelgroep te pakken en zij zullen smullen van je stukjes [/quote]
Dat is helemaal waar, maar op zich heb ik die doelgroep nu ook (deels) te pakken, want als ik kijk naar de aantallen, dan worden mijn columns niet alleen door CX-ers gelezen, maar na verloop van tijd ook door andere geïnteresseerden. Door de [url=http://www.ster.nl/ster?nav=hgniLsHCjEtCeDnDCutD]commercial[/url] met Bobby is mijn column over [url=http://www.examedia.nl/columnx/modules/news/article.php?item_id=1836]Boney M[/url] bijvoorbeeld ineens weer hot.

Li · 28 juni 2005 op 19:25

In een eerdere reactie heb ik je al eens vergeleken met Jip Goldstein. Oké hij was uniek maar dat ben jij ook.

[quote]Dat geeft me weer inspiratie om door te gaan, zowel op schrijf- als op luistergebied![/quote]

Dat klinkt me als muziek in de oren 😀

Li

Nelleke · 29 juni 2005 op 14:43

Kraftwerk, fantastisch!

Geef een reactie

Avatar plaatshouder