De beeldschone prinses viel als een blok voor de prins. Ze trouwden en leefden nog lang en gelukkig. Herkenbaar? In veel sprookjes komt het voor; prinses wordt verliefd op de prins. Het komt zelden voor dat ze zijn liefde niet beantwoordt en dan komt dat meestal omdat ze op iemand anders verliefd is. In het echt ligt het duidelijk anders en meestal is een verhaal of film ook interessanter als het juist niet voorspoedig gaat in de liefde. Het zou ook wel erg gemakkelijk zijn voor de mannen; alle vrouwen worden op hem verliefd, maar andersom gebeurt dit niet.

Sprookjes geven niet de realiteit weer; toch snoepen we ervan. Wie zijn de sprookjeshelden van nu? De topmodellen, hollywoodsterren en de muzieksterren. Je ontkomt er niet aan. Als meisje zijnde, wordt aangeleerd dat slank zijn, het schoonheidsideaal voor meisjes is, liefst met brazilian wax erbij. Als meisjes moeten we meer aan ons uiterlijk doen dan jongens. Ontharen op zoveel mogelijk plaatsen, leuk kapsel, leuke kleren, mascara en de nodige portie “spontaniteit”mag natuurlijk ook niet ontbreken. Natuurlijk willen de meeste meisjes er verzorgd uitzien, op enkele na dan. Maar waar we nooit bij stil staan is dat dit beeld, hoe we er uitzien en hoe we ons moeten gedragen, ons onbewust is aangeleerd vanaf onze geboorte en er nog steeds wordt ingepeperd. De manipulatie van de vrouw. De media zijn hierin de grootste boosdoener. Televisie: in de reclames zie je vaak modellen, behalve in de reclame van wc-reiniger, gericht op huisvrouwen. Meisjes dansen in bikini met grote tieten door het beeld in videoclips. Ooit een videoclip gezien met een zangeres omringd door mannen in een string die om haar heen dansen? Tijdschriften; een en al reclame voor de (consumerende) vrouw. Elke week worden de voor en nadelen van ontharingsmethoden beschreven. Worden vrouwen als stoer en onafhankelijk geprezen als ze one-night-stands hebben in plaats van een relatie. Je kunt het ook van de andere kant bekijken; veel mannen kunnen haar dus krijgen, geven net zo min om haar en ze is goedkoper dan een hoer. Er staat in welke kleren we moeten dragen en ook vooral welk lingeriesetje. Er wordt in geschreven over sex die je kunt hebben in allerlei vormen. Wekelijks staat erin dat water drinken goed voor je is en wordt er het flesje water aangeprezen, bekend van de Hollywoodsterren. Ook staan er dieettips en beweegtips in. De kledingmodellen zijn (te) dun; dit zal waarschijnlijk voorlopig niet veranderen. Ongeveer een keer per jaar poseren er vrouwen in die wat voller zijn en trots op hun lijf. Het is allemaal erg tegenstrijdig in de bladen. In het ene artikel moet je voldoen aan het ideaalbeeld en rekening houden met anderen in het andere artikel moet je vooral trots zijn op je eigen lichaam en je eigen persoonlijkheid.

Ik merk zelf ook dat ik een beetje ben meegesleurd in deze bimbocultuur. Niet in de extreemst vorm; ik draag geen korte rokjes, honger mezelf niet uit, draag geen navelpiercing en tong bij het uitgaan ook niet met mijn vriendin om aandacht te krijgen van jongens. Sterker nog: ik zou liever wat minder aandacht van jongens krijgen, want tegenwoordig denken (bepaalde) jongens al dat ze een kans maken als ze alleen maar zeggen: “Jij bent echt, echt sexy. Ik ben anders dan al die anderen.” Het zijn allemaal Aladins*. Maar toch, ook ik ben van de nieuwe generatie, ik ben al beïnvloed. Ik draag strings, ik vond die vrouwonvriendelijke videoclips altijd heel normaal, gebruik het woord ‘sexy’ voor allerlei dingen, bijvoorbeeld voor leuk of cool of voor dingen die echt helemaal niks meer met het woord te maken hebben. Ik onthaar, maar heb nooit overwogen om een brazilian wax te nemen. Ons vriendinnengroepje kwam zelfs een keer op het idee om een paaldanscursus te gaan doen. Het stond synoniem voor sexy (met meerdere betekenissen), zelfverzekerdheid en gezond (sporten rond een paal). In eerste instantie was ik ook enthousiast, nu kan ik me dat niet meer voorstellen.
Waar zijn we mee bezig? Ik heb mijn strings vervangen voor onderbroeken; dan maar een bouwvakkerdecolleté. Ik ga lekker eten wat ikzelf wil en geen truitjes dragen met diepe decolleté. Sexy staat helemaal niet voor onafhankelijk; het staat juist voor afhankelijk. Ons wordt door de media aangeleerd dat je met sexy zijn macht krijgt en dat je je sex-appeal moet gebruiken om dingen te bereiken in het leven. Krijg je hier respect voor terug? Nee. Mannen lachen ons vierkant uit, die vinden het wel prima zo en de meeste vrouwen klaarblijkelijk zelf ook. Ga eens na hoeveel vrouwen het boek “Stout” van Heleen van Royen en Marlies Dekkers hebben gekocht. “Stout”gaat volgens de schrijvers over: flirten, succes, macht, lingerie en erotiek. Zie je het verband al? Het boek zou de definitie ‘stoute vrouw’ een nieuwe betekenis geven. Welke betekenis? Staat flirten en erotiek gelijk aan macht en onafhankelijkheid? En natuurlijk is het boek ook gelijk een goede reclame voor de lingerie van Marlies Dekkers. Zij schrijven in het boek “Stout”: “We hebben gelijke rechten en die willen we ten volle benutten. Daarbij beseffen we terdege dat we ons in een bevoorrechte positie bevinden.” In hoeverre hebben we gelijke rechten? De topfuncties worden nog altijd vervuld door mannen, vrouwen krijgen minder betaald. Het is een feit en we blijken het te accepteren. Bevoorrechte positie, omdat je een vrouw bent en sexy doet?
Ariel Levy schrijft in “Female chauvinist pigs; de opkomst van de bimbocultuur”:
“ ‘Hoerig’ en ‘geëmancipeerd’ zijn niet synoniem. We moeten ons afvragen of deze obscene wereld van borsten, billen en benen eigelijk wel laat zien hoever we gekomen zijn, of alleen maar hoever we nog te gaan hebben.”

Zijn vrouwen nu makkelijker te krijgen? Voor een avondje misschien, maar niet voor een vaste relatie. Ook vrouwen zijn kritischer geworden in de liefde. “Je moet elkaar steeds weer opnieuw verrassen”, is een bekende uitspraak. Nu wordt er meestal gesuggereerd dat je je relatie kan opleuken door materialistische dingen; weekendjes Parijs, lingeriesetjes, etentjes en cadeaus. We moeten heel wat uit de kast halen om het ‘romantisch’ te maken en niet in de sleur te komen. Zou je niet denken dat een picknick in het park zelfs romantischer kan zijn dan een diner in een peperduur restaurant? Ook trouwen is weer populairder en bijna iedereen wil een sprookjeshuwelijk; ze willen meer geld steken in hun huwelijksdag dan in hun huis. Het vrouwenblad “Glamour” besteedde zelfs het hele meinummer (2007) aan trouwen. “Ja ik wil…” was de leidraad van het meinummer, van ring tot weddingplanner. Natuurlijk een commerciële boodschap (een en al gesponsord en sluikreclame), maar toch; het zou ons bezig moeten houden. De ware zou bestaan en de man moest degene zijn die op zijn knieën ging. Ook zijn de dating -programma’s en de op – zoek – naar – een -partner blijvend populair. Zelf kijk ik naar “Wie wordt de man van Froukje?” (elke dinsdag om 20.30u, RTL4 ’07 red). Niet dat ik die mannen nou zo aantrekkelijk vind, maar het is leuk dat ze zich een keer in het zweet werken voor een vrouw.

Volgens mij is het mooiste sprookje als je een onafhankelijke vrouw kunt zijn met een gelijkwaardige relatie en een gelijkwaardige positie in de maatschappij. Dat je jezelf goed verzorgd, omdat je dat zelf graag wilt. Dat je kleren aantrekt die je zelf prettig vindt. Kortom, oude sprookjes bestaan voor mij niet meer, maar idealen wel. En hopelijk luidt het einde van het nieuwe sprookje: Zij leefde nog lang en gelukkig.


5 reacties

arta · 11 juni 2007 op 19:34

Weet je, ik begrijp wat jij wil zeggen en heb deze boodschap ook al een aantal keer vaker hier gelezen. Blijkbaar is er toch een doelgroep voor deze programma’s en tijdschriften, want ze verkopen als een trein. Al deze vrouwen en modellen maken zelf de keuze om zich op deze manier te profileren: prima! Mijn keuze is om deze programma’s niet te kijken en deze tijdschriften niet te lezen. Dat hele schoonheidsideaal kan me namelijk gestolen worden.Ik draag rokjes, strings en wat dan ook als ik daar zin in heb en wat een ander ervan zegt of wat de mode voorschrijft zal mij een (HEMA)worst wezen.
Welkom op CX!
🙂

Li · 11 juni 2007 op 22:26

Kleren? Je hebt een complete garderobe van zinnen en woorden uit de kast getrokken. Als je het verhaal instrakt komt de boodschap beter over. Dat lukt je vast wel want je schrijft best leuk! Het is gewoon teveel van het goede. En schrijven is ook schrappen. 😉

Li

Mup · 11 juni 2007 op 23:22

Welkom, en meteen weer wat bijgeleerd, ‘bimbocultuur’. Eens met Li,

Groet Mup.

Siebe · 12 juni 2007 op 11:43

Ik las ‘welkom’ maar dat was een beetje misplaatst nietwaar? Welkom terug is beter zag ik nog.

Ik sluit me bij Li aan. Ik vind dat je een aantal hele mooie zinnen maakt die prachtig lezen. Je verhaal zit ook zeker lijn in maar het is een beetje teveel van alles. In principe zie ik in je column wel 10 onderwerpen die op zichzelf al een column kunnen worden. Is het misschien een soort van opgewondenheid over het onderwerp als breed geheel? Ook dan zou je trefzekerder kunnen zijn wanneer je iets schrapt. Nu is het een beetje een lappendeken. En een lange ook, meer dan 1200 woorden! In een column mag je juist kort, puntig, ja zelfs bot als het moet, je [i]pointe[/i] maken. En een [i]pointe[/i], dat heb je zeker.

Schrijf eens vaker!

S.

Troy · 12 juni 2007 op 15:57

‘Kill your darlings’ zou ik zeggen. Het is goed dat je nu wat kritischer bent, maar je veegt de boel wel heel erg over één kam. Ook anno 2007 zijn er nog genoeg mannen die zich voor vrouwen in het zweet werken. En als je kijkt naar wie die tijdschriften samenstellen en uitgeven dan zijn dat toch voornamelijk vrouwen. Ik denk niet dat mannen persé vinden dat vrouwen slank moeten zijn of aan een bepaalde mode mee moeten doen. Veel mannen zien niet eens het verschil tussen een jurk van de Wibra of een dure Versace. Het zijn met name de vrouwen zelf die elkaar op liggen te jutten.

Who is to blame? De verantwoordelijkheid ligt toch voornamelijk bij jezelf, lijkt me.

Ps: Wat denk je dat mannen zien als ze een tijdschrift gericht op mannen openen?? Strakke lichamen, dure auto’s, horloges waar ik persoonlijk een jaar voor moet werken! Wat ik wil zeggen is dat het beide kanten op werkt, en dat het goed is, wanneer je een column schrijft, om soms wat genuanceerder te zijn. Het zijn niet alleen vrouwen die gemanipuleerd worden. De media manipuleert als het even kan zelfs nog je goudvis 😉

Geef een reactie

Avatar plaatshouder