Zo vlak tegen de kerst heb ik mijn slagersvrouw weer met een bezoek durven vereren; uit commercieel oogpunt wel te verstaan
De slagerij stond in het teken van kerst met gezellige versieringen en aanbiedingen van vers vlees.
De slagersvrouw zag mij binnenkomen en haar gezichtsuitdrukking veranderde ineens in: daar heb je hem weer. Mijn oog viel op de automaat met volgnummers waar sinds maanden weer eens een nieuwe rol inzat.
Zal ik even een nummertje trekken, vroeg ik net iets te luid.
Een oudere man verderop in de rij keek mij aan begon te lachen, de slagersvrouw negeerde mijn opmerking.
Ze hebben hem een hele tijd niet gebruikt zei de oudere man tegen mij, waarbij ik de man antwoordde dat zij waarschijnlijk in een korte tijd een heleboel nummertjes gemaakt moeten hebben omdat de rol nu weer vol is.
De slagersvrouw keek mij hierbij vernietigend aan en bromde iets voor mij onverstaanbaars.
De oudere man lachte weer en reageerde naar de slagersvrouw met: hij miszegt er toch niets mee.
Nee, zei ik.
Hij maakt alleen maar een grappige opmerking.
Ja zei ik, meer als adhesiebetuiging naar de oudere man toe.
Nu klom ze tegen het behang en begon tegen de oudere man te klagen dat ik altijd zo vervelend doe.
En tegen mij: waarom moet je mij altijd hebben met je rotopmerkingen?
Nou eehhh probeerde ik nog: jij hebt van dat zachte vlees, vandaar.
Ze smeet mijn bestelling op de toonbank en ik rekende af waarbij het wisselgeld eveneens naast mijn hand op de toonbank werd gesmeten.
Ik kreeg hierbij toch enigszins het idee dat de slagersvrouw niet helemaal lekker in haar vel zat.
Vriendelijk knikkend verliet ik de zaak en wenste ze allemaal nog een prettige paasdagen toe.
Eenmaal buiten keek ik nog even schuin naar binnen en het was maar goed dat er nu een winkelruit tussen ons in zat.
In het volgende winkelcentrum zit ook een slager, dat lijkt mij voorlopig veiliger.
Prlwytskovsky.

Categorieën: Verhalen

10 reacties

Floor Janse · 15 maart 2006 op 12:28

Als ze je van kerst tot pasen kan boeien dan heeft het slagersvrouwtje toch heel wat in haar mars !!

WritersBlocq · 15 maart 2006 op 15:40

Ik ben vreselijk flauw van een halve dag invoerwerk, en heb dus de slappe lach gekregen toen ik het hier op kantoor voorlas. Bedankt 🙂

Ma3anne · 15 maart 2006 op 17:07

Ik weet niet waarom ik ineens aan Hema-rookworsten moet denken als ik dit lees….. 😉

Dees · 15 maart 2006 op 18:39

Ik vind hem ook vlezig Keesig op de een of andere manier. Wel grappig trouwens 😀

Mosje · 15 maart 2006 op 19:59

Hoeveel deeltjes had jij klaarliggen? 6 of 8?
En dan zeker ook nog 86 over de vrouw van de bakker en die van de groenteboer?

Li · 15 maart 2006 op 22:33

Wat ben je toch een etterbak 😀

sally · 15 maart 2006 op 22:44

Slager heeft U ook een droge worst?

liefs
Sally 😕

Prlwytskovsky · 16 maart 2006 op 18:09

Li en Writersblocq: aha haaa schitterende reacties, ik heb vrees voor de 3 volgende delen.

Iedereen weer bedankt voor de leuke reacties.

Groetjes: Peter.

wendy77 · 16 maart 2006 op 19:49

Ben benieuwd hoe de slager in het winkelcentrum je humor zal bekijken 😉

Was weer goed voor een lach op mijn gezicht 😛

Mup · 18 maart 2006 op 21:29

[quote]weer met een bezoek durven vereren; uit commercieel oogpunt wel te verstaan[/quote]

Moedig! Was mijn eerste reactie, mijn tweede is; je bent een held als je nu nog eens terug durft:-)

Groet Mup.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder