Alsof het zo moet zijn: Ik had een afspraak op 3 november in Utrecht.
Daarvoor wilde ik even naar de school van mijn dochtertje, haar even een kusje geven, want ze mist haar papa en ze wil bij hem logeren.
Maar mama werkt daar niet aan mee.
Ik ben in het verleden al 2x eerder gesaboteerd op het moment dat ik afspraken in Utrecht of op school had, maar op dinsdag 3 november was het wel heel extreem.
Het was 06.00 uur toen mijn wekker ging.
Ik was klaar om de dag te beginnen.
En wat had ik een zin in deze dag. Ik stond op het punt om de klacht tegen een hulporganisatie te winnen en belangrijker nog: ik stond op het punt om even mijn dochter te bezoeken op haar school en haar even een fijne dag te wensen.
De juffrouw van haar klas wist er al van, want zoals ze mij vertelde: Je dochter is altijd heel vrolijk als ze je heeft gezien.
5 minuten later kon het hele scenario de prullenbank in.
Wederom werd ik gesaboteerd en hoe.
Iets na 06.00 uur gaat de bel. Een vrij ongebruikelijke tijdstip om aan te bellen.
Ik schrok en zag de weerkaatsing van licht op mijn plafond.
Mijn eerste gedachte was dat er een brandweer voor mijn huis stond.
Mijn huis zou toch niet in de fik staan?
Ietwat slaperig loop ik naar beneden en ik zie politie voor de deur staan. Ik open de deur en acht politieagenten stormen naar binnen. ‘POLTIE, GA ZITTEN IN DE WOONKAMER’.
‘Ook goedemorgen, riep ik nog’
De schrik zat er goed in.
Ik werd ineens aangehouden en moest mee naar een cellencomplex in Houten.
Voor even voel ik mij een crimineel terwijl ik dat niet ben.
Nog nooit in aanraking met politie en justitie geweest en dat wil ik graag zo houden.
Sabotage wederom, zo voelt het voor mij.
Alsof de civiele zaak niet langer gewonnen kan worden en ze dan maar over gaat op strafrecht.
Het net sluit zich, de leugens komen allemaal uit.
Dus dan maar hopen dat ik straf krijg, dat is haar insteek.
Tijdens een verhoor werd ik o.a. geconfronteerd met door mij verstuurde e-mails die conform afspraak verstuurd zijn.
Het staat zelfs in een vonnis beschreven, hoe de communicatie moet verlopen per e-mail. Er is dus niets strafbaars aan.
Ik kan verder niet veel zeggen over de verdere inhoud, omdat ik mezelf niet in de voet wil schieten, maar de advocaat die ik heb, heeft het vertrouwen dat ik er goed vanaf ga komen.
Er zijn vele fouten gemaakt, waardoor seponering van de zaak de inzet gaat worden.
Wat ik wel verontrustend vind: Toen ik weer buiten kwam te staan, werd mij verteld dat ik een dag langer ben vastgehouden uit veiligheid.
De nieuwe relatie van mijn ex (die relatie, die ze zelf ontkent, maar door ieder ander allang is bevestigd), schijnt niet echt een lieverdje te zijn en meerdere malen in contact met politie en justitie te zijn geweest.
Mijn advocaat duikt erin en gaat zijn verleden oprakelen, in het belang van de processen die nog gaan volgen en vooral in het belang van mijn kinderen.
Mijn kinderen zijn misschien wel in gevaar, in de buurt bij deze man.
Weet mijn ex-partner dit wel?
Mijn dochter gaf al aan het eng te vinden om bij hem te slapen.
Dat zegt ze niet voor niets, natuurlijk.
Mijn zorgen hierover heb ik reeds geuit bij de daartoe bekende instanties.
Word vervolgd, net als ik dat wordt.
0 reacties