Ik ben een gezelligheidsdier… zo eentje die met volle teugen van het leven wil genieten. Onder met volle teugen versta ik een goede maaltijd met een goed glas wijn of een pijpje bier en natuurlijk veel lachen en geweldige seks hebben. Eten, drinken, feesten en seks zijn naar mijn mening dan ook de belangrijkste ingrediënten voor een lang en gelukkig leven. Vandaar dat het ook geen mens zal verbazen wanneer ik me op een vrije zaterdagavond tegoed doe aan deze ingrediënten.
Zo ook afgelopen zaterdag toen ik samen met mijn zaadstreng lekker stond te kokkerellen om ons vervolgens voor de buis te nestelen om de maaltijd te nuttigen. De meeste maaltijden beginnen op de bank om vervolgens languit op de grond een joint te roken. Één voor één nemen we om beurten een hijs van onze joint, waardoor we lekker in een roes terecht komen. Bij elke hijs ontdoen we ons van enkele kledingstukken die inmiddels danig in de weg beginnen te zitten. Broeken, sokken, T-shirtjes en ondergoed liggen door de hele woonkamer verspreid, wanneer we innig verstrengeld en zo geil als boter de liefde bedrijven in ons eigen theater.
Dat eerste orgasme hangend over de rugleuning van de bank is slechts een kleine inleiding voor de nacht die ons nog te wachten staat. Zoenend, knuffelend en kroelend verwisselen we het decor van de huiskamer voor de slaapkamer, waar we ons overgeven aan alles wat God ons verboden zou hebben. Kaarsjes worden aangestoken om een lekkere intieme sfeer te creëren, en de ondeugende spelletjes lade wordt geopend, om vervolgens samen een keuze te maken uit de talloze attributen die ons deze nacht in hogere sferen gaan brengen.
Na een onvergetelijke reis in het eerste bedrijf en drie overgeslagen eisprongen later komen we tot de conclusie we onze energie voorraad weer wat aan moeten vullen. Het is dus tijd voor een hapje eten! We pakken de kaart van de dichtstbijzijnde shoarmatent en maken een keuze voor onze bestelling. Voorop de kaart staat “bezorgen tot 23.00 uur aan huis” één blik op de klok die 02.00 uur aangeeft, maakt ons duidelijk dat we een ietsiepietsie te laat zijn.
Moe maar hongerig besluiten we dan om buiten de deur een hapje te gaan eten en kleden ons aan om de tocht naar de shoarmazaak te gaan maken. Naast ons zit een stelletje, die we nog uit een ver verleden kennen. Zij vraagt allervriendelijkst of we ook zojuist terug zijn van een avondje stappen. Al giechelend vertellen we haar, dat wij door onze honger uit bed gedreven zijn, waarop in het restaurant een lachsalvo te horen is.
Na een broodje kipfilet en 2 bacardi breezers laait het vuur weer in volle hevigheid op, wat voor ons het teken is, om zo snel mogelijk weer het bed in te duiken voor het tweede bedrijf.
Rond half vijf komen we weer een beetje bij zinnen, om te beseffen dat we ons toetje nog niet genuttigd hebben. De vriezer gaat open en we doen ons tegoed aan een schaaltje vanille ijs welke we lekker langzaam uit het bakje lepelend opeten. Vervolgens gaan we er nog even flink tegenaan om de calorieën te verbranden in het derde en laatste bedrijf. Na een aantal flinke oerkreten tijdens het slotstuk horen we buiten op straat ineens een overweldigend applaus opgaan gevolgd door BIS! BIS! BIS!
Tsja, wat kan je op zo’n moment nog doen? Gewoon maar naar buiten gaan om in je blote kont op het balkon deze staande ovatie van de inmiddels toegestroomde menigte met een grote glimlach op je gezicht in ontvangst te nemen!
11 reacties
Kees Schilder · 27 mei 2004 op 17:31
Zoals jij wel weet,Pleuro houd ik niet van die viezigheid.Als ik moet plassen,doe ik drie weesgegroetjes omdat ik mijn ding moet aanraken.
Als ik dat niet doe, spettert het alle kanten op, dus vraag ik mij af waarom de schepper het niet zo gemaakt heeft dat ik uit mijn nek kan plassen.
Uit mijn nek lullen doe ik al, dus onmogelijk moet het niet zijn.
Nee, eerlijk, persoonlijk wil ik een vrouw best bekennen maar dan wel in volstrekte duisternis,met mijn broek een klein beetje afgezakt en dan zo snel mogelijk er weer af.
Tenslotte kan ik meedelen dat ik tijdens de daad, mijn, bij voorkeur, witte sokken, aanhoud. Jij ook?
Waanzinnige column
😀 😀 😀 😀
viking · 27 mei 2004 op 18:51
En dat in een streek waar ze alleen zwarte sokjes dragen… I’m shocked! 😀
Louise · 27 mei 2004 op 20:08
Zeg Pleuro, waar woon jij eigenlijk? 😀
sally · 27 mei 2004 op 21:17
opschepper!!!!!!!!!!!!!
ons een beetje lekker te zitten maken 😡
Mosje · 27 mei 2004 op 21:23
Ach ja, zo dromen we allemaal wel eens….
Wakker worden!!! :hammer:
Eftee · 27 mei 2004 op 23:42
Exibitionistische inslag? (jezus, wat een rotwoord!)
Zo zijn wij een keer overdag betrapt door de benedenburen, toen we nog in een flat woonden. Even vergeten dat het raam open stond. Ik kon wel door de grond toen ik die grijnzen zag toen we naar buiten kwamen. 😳
Shitonya · 28 mei 2004 op 00:08
Een hele nacht lang als konijnen tekeer gaan… en ze leefde nog lang en gelukkig 😕
Hmm niet zo m’n smaak, maar wel dolletjes geschreven heur
Ma3anne · 28 mei 2004 op 09:43
[quote]Eten, drinken, feesten en seks zijn naar mijn mening dan ook de belangrijkste ingrediënten voor een lang en gelukkig leven.[/quote]
Of je bent vroeg versleten, dat kan ook natuurlijk…. 😛
Waanzinnig verhaal! 😀
pleuro · 28 mei 2004 op 10:43
Lieve Kees, Natuurlijk begrijp ik het wanneer een man zijn sokken tijdens de daad wil aanhouden. Het is net als met kinderen die in sommige situaties altijd hun “tukdoekje” bij zich willen hebben om hun zelfvertrouwen op te krikken. Nee ik draag geen witte sokken… en met mijn zelfvertrouwen zit het wel redelijk goed dacht ik zo! 😀 😀
Lieve Viking, ik geef volmondig toe, dat ik voor het inburgeringsproject hier niet geslaagd ben, maar dat had je zelf al wel in kunnen schatten! 😀
Louise.. an de slinger van de iessel! 😀
Sally.. Opschepper ik????….. ik heb niet eens alle details vermeld! 😀
Mosje…Dromen is een mooie bezigheid….. Het is echter beter om je dromen werkelijkheid te laten worden! En ik spreek uit ervaring! 😀
Ach Eftee, die mensen zijn ook allemaal jong geweest. Ik weet me een ander voorval te herinneren waarbij een vriendin in barensnood door het ambulance personeel joviaal begroet werd met “Mogguh buuf!” terwijl ze met de benen gespreid op bed lag. Logisch dat ze de eerste maanden na de geboorte met een rood hoofd langs de ambulance centrale liep! 😀
Shitonya… Ik hoop dat er nog vele van deze nachten zullen volgen. Over smaak qua onderwerpen valt niet te twisten!
Ma3anne, mocht ik vroeg versleten zijn, dan heb ik in elk geval wel het gevoel dat ik “geleefd” heb! 😀
Irma · 29 mei 2004 op 01:02
Woon je in Artis? 😛
Wat een verhaal; krijg zin in een joint (venture)
WritersBlocq · 11 oktober 2005 op 22:10
Share the joint?