Er is één voordeel….

Op het terras van een arrogante vier-sterren tent, overdenk ik de stappen die ik tegen mijn aartsvijand, Prof.Dr.Jansen, fractievoorhuid van een onbenullig politiek partijtje in onze stad, moet ondernemen. Jansen vroeg mij een Wethouder genaamd Walter Deklos te “analyseren” wegens vermeende fraude met bouwondernemingen. Hij legde niet verder uit wat dat “analyseren” inhield, maar uiteindelijk heb ik geschaduwd, financiële gegevens ‘gekocht’ en telefoongesprekken afgeluisterd. De man is zo schuldig als een gesprongen rioolbuis.

De rekening echter kan Jansen niet betalen, want: “hoe zou ik dat moeten uitleggen aan de Gemeentelijke financiële afdeling?” ‘Zie het als een vriendendienstje Kees’, zei hij gluiperig.

Een ober komt mij een kop koffie brengen. Een van de voordelen van een arrogante viersterren-tent is dat de obers geen last van vooroordelen hebben. Ze behandelen iemand in jeans net zo neerbuigend als een bewegend kostuum.
Het is überhaupt ongelooflijk dat je op 12 oktober nog op een terras kunt zitten. Zal wel weer aan het broeikaseffect liggen. Op het tafeltje voor mij ligt een half opgevouwen krant. Ik lees dat koffie ineens goed is voor hart en bloedvaten.Vooral veel koffie helpt een hartziekte buiten de deur te houden. Het zou mij niet verbazen als morgen beweerd wordt dat sigaretten de ouderdomsdementie buiten de deur houden. Waar nog een kern van waarheid in zit ook, want als je rookt schijn je die leeftijd niet eens te halen.
Daaronder een nieuwe wijsheid van de Confucius van deze eeuw: de weledele Johan Cruijff: “Er is één voordeel; jullie zijn één van de 32 landen die wereldkampioen kunnen worden; al die andere landen niet want die zijn er niet bij(?) Geweldig toch? Voor hetzelfde geld kun je zeggen: “Er is één voordeel; je kunt je armen niet meer breken want die zijn net geamputeerd” Ik snap niks van voetbal. Zo hoorde ik vanmorgen dat ene Robben niet mee kan doen met de wedstrijd vanwege een hamsterblessure.
Ik wil niet eens weten wat dat betekent.

Mijn relaxte stemming wordt ruw verstoord door een scootmofiel die vanuit stand het terras op raast.Tafels en stoelen slingeren rond en uiteindelijk beland het kreng in een terrasdeur, vlak naast mij.Daar moet toch ook eens een wet tegen komen die het verbiedt zonder rijbewijs met die rotzooi de weg te vervuilen.
Voor mij het sein om op te stappen. En niet alleen om die reden.De echte reden is Wethouder Deklos. Ik zie hem net oversteken en het Stadskantoor binnengaan. Snel loop ik hem achterna en ik heb geluk. Wat heet geluk! Ik heb de jackpot! Deklos wandelt het kantoor van fractiecastraat Jansen namelijk binnen. En ik weet wat mij te doen staat.
Ik wacht vijf minuten waarna ik het kantoor van Jansen binnenstap. Op de deur is zijn naam in grote, keurig gepoetste messingletters vastgeschroefd op het donkere hout.Als je denkt alle macht in handen te hebben, kun je jezelf toestaan bescheiden te zijn..

Dan stap ik binnen: ‘Ha die Jansen, ik kom je even melden dat die Wethouder Deklos, die ik in jouw opdracht van binnen en van buiten heb doorgelicht, zo onschuldig is als een pasgeboren baviaantje.Hij heeft geen fraude gepleegd zoals jij beweerde…’

Jansen zegt niet veel hoewel zijn lippen wel een beetje beven.Zijn handen beginnen nu ook mee te doen.Deklos is volledig verstijfd. ‘Mooi pak waar u bent ingenaaid meneer’, zeg ik om hem wat op te vrolijken.
Daarna groet ik de boys en verlaat het pand.waarna ik bijna omver wordt gereden door die verdomde scootmofiel van daarnet. Die kan nog net uitwijken.Het nadeel is dat hij het terras weer opdendert maar ja je kan niet alles hebben. Er is één voordeel: het weertje zit zo mee dat het terras nog bomvol zit,waardoor hij in ieder geval niet wèèr tegen de terrasdeur kan stuiteren…