“Everything” in een flutroman

Everything van Michael Buble, een waanzinnig goede zanger, met een uitstraling dat menig romantisch vrouwenhart doet smelten.
Deze Heer Buble, werd mij digitaal op mp3 formaat gestuurd door een kennis, die even tijdelijk de status van vriend had bereikt, maar weer snel deze kwijtraakte en weer tot kennis gebombardeerd werd.
Gedurende deze vriendschaps-periode stuurde hij mij dit nummer, met een lieve glimlach en een knipoog zei hij dat de tekst en de woorden voor mij bestemd waren. De eerste keer dat ik naar de tekst luisterde met de woorden van mijn vriend in mijn achterhoofd, werd ik week. Ik werd week zoals dat beschreven wordt in van die goedkope romannetjes, te vinden bij elke willekeurige supermarkt naast de kassa en boven het snoepgoed.
De meeste mensen hebben tijdens het wachten bij de kassa, terwijl ze weer voor de zoveelste keer de verkeerde rij hadden gekozen, zo’n boekje uit verveling doorgebladerd.
Sommige verstoppen hem daarna aarzelend tussen de bloemkool en de sperziebonen in hun kar.
Anderen leggen het vol afschuw weer terug, of met een kleine glimlach rond hun lippen als herkenning van het gene net gelezen.

Ik hoor bij geen van bovenstaande categorieen. Ik val onder de categorie ‘hoopvol’ .
Door optimisme overvallen noem ik het hoopvol en niet wanhopig of kansloos.
Een hoopvolle vrouw pakt zo’n romannetje en leest hem door in de hoop dat het haar ooit overkomt. Dat er vanuit het pad waar de shampoo en het maandverband verdekt staan opgesteld naast het waspoeder, een geluid zal weerklinken van een bij voorkeur wit paard met een mooie man daarop.
Tegenwoordig zullen de meeste vrouwen naar gelang hun leeftijd genoegen nemen met een man op een ezel, dan wel fiets of gewoon lopend.

De enige verreiste van deze hoopvolle vrouw is dat wanneer deze man de hoek van de spaarlampen voorbij loopt hij dat met een charismatische romantische ‘swung’ doet.
Deze man loopt met rozen rond, en het maakt de hoopvolle vrouw niet uit of dat er 1 is of een hele bos.

Wanneer uiteindelijk het boekje teruggelegd wordt in de schappen, de pinpas door het apparaat wordt gehaald en er een kleine onopvallende zucht ontsnapt omdat het bedrag ook dit keer gewoon afgeschreven kon worden, staat deze hoopvolle vrouw samen met mij weer met twee benen op de grond.
Met een treurig doch opgeheven hoofd, beseffend dat dit soort fantasietjes voor kleine meisjes zijn, loop je de winkel uit.
Echte liefde bestaat niet, pure liefde bestaat niet, filmliefde is fake, en sprookjesliefdes bestaan alleen in combinatie met heksen anders dan je schoonmoeder.

Alleen de hoopvolle vrouw blijft geloven in de man die haar even doet zweven, net als in die goedkope flutromannetjes te vinden in elke willekeurige supermarkt naast de kassa en boven het snoepgoed.

Terwijl ik Michael Buble voor de zoveelste keer op repeat zet, want ik ben nou eenmaal ook zo’n romantische hoopvolle vrouw, besef ik me dat ik het sprookjesboek maar eens dicht moet slaan, en dat het voor mij zo langzamerhand tijd wordt om in te zien dat de prins in zijn grote kasteel moeilijker te bereiken is dan de barman van het lokale cafe of de slagerszoon op de hoek.

Dromen over prinsen, en kastelen is voor kleine meisjes…of voor vrouwen met teveel hoop in romantische liefde.
Op mijn beeldscherm knippert de tekst :” Everything – Michael Buble. Weet u zeker dat u deze file wilt verwijderen?”
Met mijn muis cirkel ik rond de ‘ja’ en de ‘nee’ knop.
Snel druk ik mijn computer uit om mijn bed in te duiken voor nog 1 laatste droom…

Eentje moet toch nog wel kunnen…