Ik moet met de billen bloot en dat is – tenzij ik op vakantie ben in een ver en zuidelijk oord – niet bepaald mijn hobby. Om maar gewoon direct schoon schip te maken: mijn rookstoppoging is mislukt. Grandioos mislukt. Sommige dingen moet je nu eenmaal heel erg fout doen. Deze rookstoppoging heeft iets meer dan drie dagen geduurd. Waarvan een avond hardlopen met schone rookvrije longen. Dat dan weer wel. Drie dagen later was het over met de wilskracht en de motivatie. Mijn lijstje “voordelen van niet-roken” was geslonken, van tafel geveegd en niet meer terug te vinden.
Daarnaast kan ik u inmiddels uit eigen ervaring vertellen, dat de combinatie van een flinke hysterische huilbui tijdens het hardlopen niet goed werkt. Bij het hardlopen heb je namelijk alle lucht uit je longen nodig. Wanneer je die lucht er onderweg uitperst tijdens het brullen van verdriet, werk je in een keer je luchtreserve weg.
De gedachte in mijn hoofd nooit meer te mogen en te kunnen roken maakte me depressief en ik belandde in een geestelijk wak. Als doorgewinterde verslaafde, eersteklas nicotinejunk voelde ik me eenzaam en alleen. Terwijl mijn verstand heel goed wist dat dat idee werkelijk nergens op sloeg.
Stoppen met roken maakt namelijk niet eenzaam. Je leeft namelijk veel langer samen met je vriendjes en vriendinnetjes die longen en luchtpijptakken heten. Natuurlijk weet mijn verstand dat een sigaret geen gezelschap geeft en dat ik mezelf lariekoek verkoop, die echter smaakt als zoete koek. Een sigaret is niets meer dan een papieren huls die volgestopt is met schadelijke stoffen, waar ik ziek van wordt. Roken geeft me in wezen niks, behalve een lege portemonnee en een vals gevoel van vrijheid en plezier.
Dat gevoel denkt daar echter heel anders over en dus stapte ik gistermiddag diepgelukkig de winkel van de sigarettenboer uit, met maar liefst twee pakjes sigaretten in mijn zak gestoken. Plus een nieuwe aansteker, want de oude had ik in mijn enthousiasme weggegooid.
Als ordinaire nicotinejunk, lid van de sigarettenmaffia rook ik dus weer. Net zolang tot de tijd komt, dat ik nooit meer wil roken. Dat moment komt er ongetwijfelt, alleen weet ik nu nog niet wanneer. En wanneer ik het wél weet, houd ik het stil en voor mezelf. Sommige ideeën moeten namelijk in stilte rijpen.
Tot die tijd blijf ik niet alleen nicotineverslaafde, ik blijf ook vooral mezelf. Inclusief alle andere goede en foute eigenschappen die ik heb.
5 reacties
Frans · 11 december 2010 op 10:16
Je verhaal is voor mij een opsteker om er vanaf te blijven. Jij was toch al een keer ruim een jaar gestopt? Een twee poging is dus echt moeilijker. In mijn geval moet ik toegeven hield ik het de eerste keer ook nog geend rie dagen vol, maar ik ben de dag erop meteen weer gestopt en dat is nu anderhalf jaar geleden. Strikt genomen is dit dus ook m´n tweede poging. Al had ik me voorgenomen om na elke keer roken gewoon weer te stoppen. Al lukt dat dan maar twee dagen dan rook ik dus nog maar eens in de drie dagen en dat is veel minder dan elke dag. Gelukkig duurt die tweede keer dus nog steeds. Met drinken gaat dat anders worden. Ik loop al weken gierend van de trek door het huis.
Ontwikkeling · 11 december 2010 op 13:59
Frans, die zucht naar drank intrigeert me. Zo lang er vanaf geweest en plotseling is ze daar…zucht.
Heb je eerst medicijnen gebruikt die je nu niet meer hebt?
Ach wat klets ik. Ruin tweeënhalf jaar gestopt met roken en in het begin gaat dat prima. Hoe langer is gestopt was, hoe meer ik me ging afvragen waarom. Ik werd er echt niet gezonder van met 6 kilo extra mee te sjouwen.
Het hardlopen ging niet veel beter. Mijn knieën protesteerden en mijn heupen wilden niet. Nu ik met dat roken die 6 kilo weer kwijt ben loop ik als een hertje. Drie keer per week, zonder moeite, zonder hoestje.
Ik wens je wijsheid Frans, dat kun je beter gebruiken dan sterkte… 😉
arta · 11 december 2010 op 14:15
Zooo herkenbaar, Wicky, al vind ik deze nét ietsje minder weglezen, ondanks de enorm leuke zinnen en die natuurlijke, lekkere schrijfstijl. Ik denk dat deze wat meer hak op de tak is, dan jouw laatsten, zoals je in het begin ook weleens deed…
Prlwytskovsky · 12 december 2010 op 10:31
Stoppen met roken? Dan heb ik één tip voor je. Zoek een voor jou lekkere vent op en plak jou mond op die van hem. Wetten Das je de hele dag niet rookt? 😉
Dees · 12 december 2010 op 17:14
Flirt ook al een jaar of zes met niet roken en wel roken. Erg vermoeiend. Maar het wordt makkelijker dat stoppen. Smokkelen ook trouwens. Vind je stukje herkenbaar, maar kan me bij arta aansluiten verder. Ligt ook aan het onderwerp denk ik.