‘Als vrouwen met meerdere mannen seks hebben is zij een hoer, maar wanneer een man rondneukt is hij stoer.’ Dit oeroude cliché houdt mij regelmatig bezig. Waarom mogen mannen vaak ongestoord toegeven aan hun lusten?
Waarom ‘mogen’ vrouwen dit niet, of wordt er in ieder geval veel negatiever tegen aangekeken? Zou het werkelijk nog uit de oertijd stammen? Het is een feit dat de heren met gemak enkele miljoenen zaadcellen produceren en die van oudsher zoveel mogelijk willekeurig verdelen, terwijl de dames, voorzichtig op hun ene eitje per maand, zoeken naar sterke genen voor hun kroost. Toch staat mij bij deze redenering één ding in de weg: Evolutie. Vele instincten zijn verdrongen. Waar men vroeger overbehaard door de bossen sloop, op jacht naar een goed stuk rauw vlees, staat men heden ten dage, goedgekleed in de supermarkt, te telefoneren met de partner over welk merk pindakaas toch het lekkerst is. Dood iemand in deze tijd de kat van de buren, om er eens een flinke hap uit te scheuren, dan wordt die persoon hoogstwaarschijnlijk opgepakt. En terecht. Jagen om te eten is niet meer nodig en mocht er onverhoopt nog wat jachtinstinct aanwezig zijn in een mens, dan is dat toch op een andere manier te gebruiken? Als salesmanager, zoiets. Of ben ik nu gek?
Al eeuwenlang wordt er gepleit voor monogamie. Je ontmoet iemand, trouwt ermee of gaat samenwonen, en een leven lang seks ligt in het verschiet. Met één persoon. Het klinkt zó romantisch, maar volgens mij werkt het voor geen meter. Na binnen enkele jaren alle standjes uit de Kamasutra gehad te hebben, ga je toch wel weer een beetje rondkijken? Puur uit interesse? Mannen én vrouwen? En dan – wees eerlijk- denk je toch weleens ‘Goh, daar zou ik best een beschuitje mee willen eten’? En op het moment dat diegene je in een onbewaakt ogenblik een hele rol beschuit onder de neus houdt, dan is het toch best lastig om ‘nee’ te zeggen? Of ben ik nu gek?
Om eerlijk te zijn vraag ik mij vaak af waarom mensen op dat moment ‘nee’ zouden moeten zeggen. Wat is er mis met lust? Wanneer ik het met mensen in mijn omgeving over het eerder genoemde cliché heb, valt mij op dat mannen een wat ‘lossere’ vrouw eigenlijk wel opwindend vinden. Het zijn over het algemeen de vrouwen die elkaar veroordelen. Is dat niet gek?
Eigenlijk hoop ik dat monogamie ooit de betekenis krijgt die het heeft, gewoon simpel: Langdurig samenleven met één partner. En dan is het misschien niet handig om ernstig verliefd te worden op een ander, maar kan hevig verlust zijn niet juist een verrijking betekenen voor een relatie, voor nieuwe ideeën, inspiratie? Goddeloos dol op elke vorm van natuurdrift, denk ik van wel. Of ben ik nu gek?
In mijn omgeving ben ik er al mee begonnen. Met het promoten van functioneel verlustigen. Het meest effectief in zwoele zomermaanden.
Kom op mensen, ga los en geniet! Leef!
Zelf zal ik het goede voorbeeld geven.
28 reacties
Yfs · 1 juli 2012 op 09:08
haha Arta….
En ze leefden nog lang en gelukkig, stamt uit de tijd dat de mensen gemiddeld 30 werden!
:hammer:
Chucky · 1 juli 2012 op 09:36
Ben het er helemaal mee eens. De mens is niet geschapen om de rest van zijn leven maar met één persoon sex te hebben, en de vrouwen zijn wat dat betreft aan een geslaagde “inhaal actie” bezig. 😉
DreamOn · 1 juli 2012 op 11:59
Totdat je diegene ontmoet met wie je zo volmaakt gelukkig bent, dat die behoefte er totaal niet is, dat je genoeg hebt aan elkaar en er zelfs niet eens aan moet denken om met een ander seks te hebben.
Er gaan heel veel relaties kapot door hetgeen jij beschrijft. Liefde en trouw zijn wat mij betreft onlosmakelijk met elkaar verbonden.
De enige die bij mij lustgevoelens opwekt, is mijn eigen man. En natuurlijk zijn er zat leuke mannen, maar je kan ook gewoon leuk met andere mannen praten, dat kan ook zonder seks. En nee, ik denk dan nooit: ‘ Daar zou ik wel een beschuitje mee willen eten.’ Afgezien van het feit, dat ik geen beschuit lust, wil ik ’s morgens wakker worden in de armen van mijn man. Niks mis mee, toch? 😉
WritersBlocq · 1 juli 2012 op 12:33
Wat een dijk van een column! En ik ben níet gek 😀
Knap, hoe je een onderwerp dat al decennialang wordt uitgediept weer ter tafel brengt ontleedt, en er een frisse wind doorheen laat waaien.
Ik doe mee, alleen al met het voortplanten van de term ‘functioneel verlustigen’, geilweldug!
Kussie!
Yfs · 1 juli 2012 op 12:41
@ DreamOn…. Ach, sommige dingen moet je leren eten. Zo lustte ik vroeger ook geen spruitjes!! :hammer:
Meralixe · 1 juli 2012 op 13:05
De column is goed geschreven, dat wel, maar de inhoud?
Dank u wel DreamOn dat ook U het aandurft om dergelijke stellingen te veroordelen.
De vrijheid-blijheid die een dergelijke levensfilosofie goedkeurt degradeert elk lichaam tot niets meer dan een lustobject voor de andere. Puurder kan egoïsme niet zijn.
LouisP · 1 juli 2012 op 13:39
In mijn omgeving ben ik er al mee begonnen.
Bijzonder onderwerp. Ik denk dat het iets is wat veel mensen niet zelf in de hand hebben. Maar als je het wel zelf in de hand hebt, moet ge er maar van profiteren, denk ik.
Goed, eerlijk en voorbeeldig geschreven..
arta · 1 juli 2012 op 13:48
[quote]Puurder kan egoïsme niet zijn.[/quote]
Als iemand een heerlijk taartje heeft en besluit dat te delen met iemand, die datzelfde taartje minstens net zo lekker vindt als jij, is gul, niet egoïstisch.
Vervang ’taartje’ door ‘partner’ en ineens is het anders?
Ik ben vóór vrijheid binnen een relatie, vrijheid kan op meerdere manieren ingevuld worden, en heb absoluut respect voor een ieder die daar anders over denkt.
DreamOn · 1 juli 2012 op 16:36
[quote] Als iemand een heerlijk taartje heeft en besluit dat te delen met iemand, die datzelfde taartje minstens net zo lekker vindt als jij, is gul, niet egoïstisch.
Vervang ’taartje’ door ‘partner’ en ineens is het anders? [/quote]
Ja! Natuurlijk is dat anders. Kan een taartje denken, voelen, gekwetst worden? Dus een vergelijking die volkomen mank loopt.
Ik geloof echt in de ware liefde. Stel je voor, dat jij hoteldebotel verliefd wordt op Karel, je denkt alleen maar aan hem, je wil niks liever dan bij hem zijn. Op een dag heb je afgesproken dat Karel bij je langs zal komen. Je kan haast niet wachten tot het zo ver is. Maar Karel belt je op: “Sorry schat, ik kom wat later, maar ik ben bij Annie, je buurvrouw, even uitgenodigd voor een biertje en we gaan eerst even een potje neuken, dan kom ik bij jou.” En dan antwoordt jij met een opgewekt: “Tuurljk lieverd, veel plezier!” ? Ik denk het niet…
Ik ben er van overtuigd, dat als je van elkaar houdt, dat er geen ruimte is voor een seksuele relatie met een ander.
Zelfs als je zelf vrij bent, dan moet je van de relatie van een ander afblijven en respect hebben voor het feit dat die persoon aan een ander toebehoort.
Ik ben ook voor vrijheid binnen een relatie. Mijn man en ik laten elkaar op heel veel gebieden vrij. En het feit, dat we niet buiten de deur neuken doet niets af aan die vrijheid. Dat kost ons geen enkele moeite.
Volgens mij zijn het de mensen die teleurgesteld zijn in de liefde, die dit soort meningen gaan vormen. Sorry, maar dat is mijn mening!
En dan heb ik het over de inhoud van de column en zeker niet over de persoon die dit stuk geschreven heeft. 😉
Pierken · 1 juli 2012 op 16:43
Vervang taartje door ‘de man van die vrouw die nergens van mag weten’ en dan heb je idd ook weer een ander verhaal. Of vervang het door een SOA 😉 ?!
Waarmee niet gezegd dat iedereen die zichzelf functioneel wil verlustigen mijn zegen heeft. Waarom geen gehoor geven aan een logische behoefte? Zolang er geen relaties op stuklopen; doen :kus: !
Ondanks dat je dat ook niet promoot, mis ik die voorwaarde wel een beetje in je reclameblok.
Dit is toch ook weer zo’n onderwerp dat statements blijft uitlokken. Heerlijk! Iedereen vindt er het zijne/hare van. Mag ik een poging wagen om een samenvatting te maken in een korte dialoog?:
Bonobo: Hé lekkertje, ik heb zin in je! Vind je het goed als mijn man meekijkt?
Flamenco: U doelt vast op functionele verlustiging. Nee, dank u. Mijn vrouw en ik bedrijven geheel naar tevredenheid de liefde. U voegt daar niets aan toe.
Bonobo: Ook mooi.
Nachtzuster · 1 juli 2012 op 16:48
Helemaal eens met Dream On! Niets aan toe te voegen en duidelijk uitgelegd.
Ik heb aan de andere kant gestaan en dat is niet fijn.
Uiteraard zijn er ook nog open relaties, dus met wederzijdse instemming. Maar dat komt hier niet echt aan de orde.
arta · 1 juli 2012 op 19:03
Hmm… Nu lopen de reacties een kant op, die ik niet in mijn stuk genoemd heb…
Misschien had ik het even moeten vermelden, maar vrijheid is voor mij vanzelfsprekend onlosmakelijk verbonden met openheid en eerlijkheid. Een situatie geschetst door DreamOn (Hij is wel een column waard, hoor :-D, haha)zou dan dus absoluut niet im frage zijn. Iemand besodemieteren ook zeker niet. Wanneer je open en eerlijk bent, kan het ’taartje’ met een gerust hart voor ‘partner’ vervangen worden, puur omdat dingen eerlijk in overleg gebeuren.
“Goh, die buurvrouw ziet er wel goed uit!”
“Volgens mij ziet ze jou ook wel zitten…”
“Neuh, heb op dit moment alleen behoefte aan jou.”
“Volgende keer beter?”
😀
pally · 1 juli 2012 op 19:38
Grappig, al die meningen en leuk dat je dat oproept, Arta. Je hebt het goed verwoord. En nee, ik geloof uiteindelijk niet dat mensen (nee, ook vrouwen niet)van nature monogaam zijn. Ik heb het dan niet over maar wat rondneuken. Maar binnen een heel leven met één persoon kun je over deze dingen goeie afspraken maken en toch voor je levenspartner blijven kiezen. Ieder naar zijn eigen idee en smaak. De ene relatie is nou eenmaal niet met de andere te vergelijken. En regels zou ik niemand durven en willen opleggen.
:wave: voor het onderwerp!
Functioneel verlust, ha, ha! 😆
groet van Pally
Nachtzuster · 1 juli 2012 op 19:43
De nuance die je geeft in commentaar heb ik gemist in je column, Arta. Anders had ik niet zo gereageerd. Natuurlijk, als alle partijen akkoord gaan, wie zou ik dan zijn om dat te veroordelen? Ondanks dat ik zo niet in elkaar zit. Maar das persoonlijk. Net zoals DreamOn dat ziet.
Sagita · 1 juli 2012 op 21:12
Arta vooral – wat je stelt- in je openingszin heeft mij mijn hele leven bezig gehouden. Juist omdat ik opgroeide met acht broers en één zus en nooit vergeet hoe mijn één jaar oudere broer zei: wie het kindje krijgt mag er voor zorgen!
Anti-conceptie heeft daar verandering in gebracht. Wij vrouwen zijn vrij om zonder consequenties deel te nemen aan het spel van liefde en lusten, mits we voorzorg maatregelen hebben getroffen.
Mensen ontmoeten is vooral je zelf ontmoeten en hoe meer mensen we ontmoeten des te beter we ons zelf leren kennen. Met of zonder lust!
Mien · 1 juli 2012 op 21:52
Voortplanting, sex, monogamie, polygamie, ouwe deuren.
Niet intrappen maar respecteren.
In alle vrijheid maakt iedereen zijn eigen keuzes.
Langs het potje piesen?
Wie onschuldig is werpe de eerste steen.
Maar wel doorgaan met die mensheid.
Potverdikkie.
Madonna’s, hoeren, gigolo’s en lieve heren.
Mien
Nachtzuster · 1 juli 2012 op 23:00
What’s your point, Mien? Ik snap jouw boodschap niet. Als er al een boodschap in zit.
Blonde Nachtzuster.
Fem · 2 juli 2012 op 07:37
Mooi, deze discussie!
Ik meng me er niet in, maar vermaak me er graag mee 😀
trawant · 2 juli 2012 op 12:42
Jouw pleidooi voor de lust, Arta vind ik een rommelig geheel van
libertijnse one liners, 60 er jaren prietpraat, swingers retoriek en statements uit de tijd van de sexuele revolutie. Ik snap dat er bij een jongere generatie die de bloei van de baby boom niet aan den lijve heeft ervaren een zekere nostalgie heerst naar de tijd van ongeremd samenzijn en samen delen.
Maar zoals vaker is die terugblik in een sepia waas gehuld en
zijn daardoor de individuele en relationele ruïnes die de ‘vrijheid’
met zich meebracht onzichtbaar.
Ik heb uit jouw overtuiging zelden iets goeds zien voortkomen.
Wel gebroken relaties, veel spijt verspild levensgeluk en pijnlijke ontnuchtering.
Want hoe je het ook wendt of keert voor een gevoelsmatig ontwikkeld mens bestaan er geen vrijblijvende slippertjes of stands.
Er bestaan in bed geen ‘free meals’, de ‘ afsprakenrelatie ‘ is maar voor weinigen weggelegd en helaas leidt zomaar wat ‘rondneuken’ vaak tot een kil hart en een objectgerichte kijk op mensen.
Puur hormonaal verbind je je al met degene met wie je vrijt, zo zit de natuur nou eenmaal in elkaar. ‘ Een keer vreemdgaan met dezelfde is te weinig, twee keer is teveel’, zei mij ooit een oude vriend die net zijn 3e huwelijk in ‘alle vrijheid ‘ vernield had.
Maar trek je niets aan van deze moralist wellicht heb jij de sterke benen die de weelde van de lust kunnen dragen.
Dees · 2 juli 2012 op 13:49
Ook ik heb een pittige mening, maar dan van een hele andere orde (je bent iig wel gewaarschuwd nu :-D)
Ik vind het een open deuren column. Samengevat komt het volgens mij neer op: ‘je hebt de vrijheid om te kiezen voor monogamie of voor polygamie’.
In de reactie voeg je daar nog ‘in openheid en eerlijkheid naar alle partijen’ aan toe.
Ook geef je aan er zelf ook zo over te denken en naar te leven. Maar hoe en wat? Geen idee.
En als ik dat dan allemaal lees, kan ik alleen maar denken ‘duh’. Tuurlijk staat die keuze vrij. Je bent mens en het is niet tegen de wet. Tuurlijk. Vrij.
Het is zo voor mij volstrekt geen interessante discussie en eigenlijk zelfs geen discussiepunt, want het komt het niveau ‘ik vind’ niet voorbij. Het is zo voor mij ook geen persoonlijk verhaal dat raakt. Het is zo voor mij niet taboedoorbrekend. Het is niet nieuw of vernieuwend. Het is een ‘soort van’ mening, of levensopvatting en in die zin al bijna net zo voorspelbaar als de reacties die er op volgen. Ik vind het daarom een soort non-column, waarbij je een risico lijkt te nemen en iets revolutionairs lijkt te propageren, maar het half dichtbij laat lijken en aan de andere kant er veel afstand van neemt en houdt, zoveel dat ik volstrekt niet overtuigd ben en me zelfs ga afvragen of dit werkelijk is wat jij leeft en wilt.
Sorry, ik ben dol op jou en meestal op je schrijven, maar voor mij bestaat deze column met name uit lucht, een vaag geopperde levenswijze, die je wel lekker en leuk vindt en ‘soort van’ achter staat , maar waar je ook niet al te diep over wilt nadenken en het ook niet al te expliciet wilt naleven in het zicht van je lezerspubliek. Ofzo. Dan denk ik: of de modder in en je besmeurde billen vol tonen, of een nieuwe invalshoek zoeken (uit DO’s reactie destilleer ik bijvoorbeeld dat zij de potentiele minnaar / minnares medeverantwoordelijk acht voor ontrouw van de partner, dat vind ik een leuk discussiepunt), of een persoonlijk verhaal waarin de levenswijze duidelijk wordt en de reacties van anderen daarop ook. Ik mis, kortom, jou in dit verhaal.
Ik merk dat ik veel moeite heb met de reactie te formuleren, ik hoop dat ik een beetje duidelijk heb kunnen weergeven wat het stuk met mij doet (of juist niet doet).
DreamOn · 2 juli 2012 op 20:12
@ Dees: mooie en eerlijke reactie. Ik snap precies wat je bedoelt.
Wat je schrijft over mijn reactie: ja, dat heb je goed. Ik ben van mening, dat je als een relatie hebt, dat je dan niet met een ander een (seksuele) relatie aangaat. Maar als ik vrij zou zijn en ik zou iemand tegenkomen die een relatie heeft, dan zou ik daar niet aan beginnen. Dan zou ik me medeschuldig voelen aan het bedonderen van zijn partner.
Je kan zeggen, dat ik hier niks mee te maken heb, en dat het zijn pakkie-aan is, maar dat vind ik niet. Je kan alleen maar een gezonde relatie aangaan als je zelf geen relatie hebt en met iemand die ook geen relatie heeft.
Meralixe · 2 juli 2012 op 20:48
Wel gebroken relaties, veel spijt verspild levensgeluk en pijnlijke ontnuchtering.
Want hoe je het ook wendt of keert voor een gevoelsmatig ontwikkeld mens bestaan er geen vrijblijvende slippertjes of stands.
Trawant, U zit in mijn buurt!
arta · 3 juli 2012 op 10:39
Heel erg bedankt voor de reacties allemaal, geweldig om te lezen!
@Dees: Wat prik jij toch altijd heerlijk door mijn stukken heen! Echt zwaar onder de indruk…
Alhoewel ik absoluut voor vrijheid in een relatie ben, heb ik hier inderdaad wat open deuren ingetrapt om eens te kijken of ik wat reacties los kon weken… Mijn eigen, onderbouwde, mening is ver te zoeken en dat mis jij terecht!
@Sagita: Wat een mooie reactie!
Nogmaals: Ik heb veel respect voor al jullie meningen en onderbouwde reacties! Zal niet terugvallen op ‘elk huisje heb zijn kruisje’ en zij die zonder zonde is, werpe de eerste steen’, 😀 maarre… blijf zelf zeker streven naar de voor mij perfecte vrijheid…
Peace, men! 😉
KingArthur · 3 juli 2012 op 16:30
Goed geschreven en een geslaagde column ook getuige de reacties. Persoonlijk ben ik het ook niet eens met de inhoud (gelijk voor mannen en vrouwen)en sluit ik mij aan bij Dees.
Grappig te bemerken dat ik ook nog 2 recentelijk geschreven ‘columns’ op de plank heb liggen die gebruik maken van evolutie en seks.
WritersBlocq · 4 juli 2012 op 02:08
@ King: [quote]Grappig te bemerken dat ik ook nog 2 recentelijk geschreven ‘columns’ op de plank heb liggen die gebruik maken van evolutie en seks.
[/quote]
Ik zeg: inzenden die hap!! Doen we hier een vergelijkend warenonderzoek!
@ Arta en Dees: eens met Dees. Goede analyse, knap dat je er zo doorheen leest – dat lukt mij niet. Zodra ik iets dergelijks lees van dit soort onderwerpen, dan ga ik niet verticaal 😀 maar diagonaal er doorheen ;-).
Enfin, het houdt de gemoederen bezig. En dat is altijd goed, aan een al dan niet goedgeschreven column. Tóch die inhoud, want ik hoor geen gemuggenzift over dat vergeten t’tje 😉
Verder kijk ik op van bepaalde reacties hier en daar. Sommige heel goed, sommige zo stellig dat het vragen oproept.
Nog niet zo lang geleden namelijk, waren er mensen die zich functioneel verlustigden aan elkaar… terwijl ze… toch netjes getrouwd of samen met iemand waren… of ben ik nou gek :eh:
DreamOn · 4 juli 2012 op 21:54
Je bedoelt mij, neem ik aan? Ja hoor, dat klopt helemaal. Daar heb ik zelfs heel openhartige columns over geschreven.
In mijn 18-jarig huwelijk (23-jarige relatie) met mijn ex heb ik vaak geknokt tegen het verliefd worden op andere mannen. Het verliefd worden kon ik niet goed tegenhouden, omdat de liefde in mijn relatie niet aanwezig was, maar ik deed niets met zo’n verliefdheid, omdat ik me te verantwoordelijk voelde voor mijn huwelijk en mijn gezin.
Toen kwam ik hier op cx de liefde van mijn leven tegen. Daar kon ik geen weerstand aan bieden. Dus dat heeft mij de ogen geopend en ik ben gescheiden van mijn man.
En ook mijn huidige partner had in die tijd een ongelukkige relatie, en heeft achter zijn relatie een punt gezet.
Ja, en nu zijn wij alweer bijna zes jaar samen. Nog steeds heel verliefd, getrouwd en monogaam.
Twee mannen in mijn leven. De één van mijn 17e tot mijn 39e, de tweede van mijn 39e tot nu toe. Valt wel mee dus, lijkt mij.
Dus wat is precies je punt? :eh:
Mup · 6 juli 2012 op 13:44
Wat iemands mening ook is, je hebt het voor elkaar dat er een stevige discussie is ontstaan, niet gek voor een ‘gek’ 😉
Groet Mup
Harrie · 26 juli 2012 op 15:22
Geen punt. Eerder een komma. Toch? Life goes on.