Gluren onder Donna’s rokje

Fans van BZN kwamen in opstand toen bleek dat de Volendammers niet meer in de popencylopedie van het tijdschrift OOR stonden. Maar ik leek de enige die protesteerde bij het lezen van het overzicht van de jaren 70 van het tijdschrift, waarin geen plaats ingeruimd was voor de Queen of Disco, [url=http://www.rollingstone.com/artists/bio.asp?oid=2803&cf=2803]Donna Summer[/url]. Onlangs werd door een toonaangevend dance tijdschrift gelukkig wel I Feel Love van Donna uitgeroepen tot het beste dancenummer ooit. Dat is volledig terecht, want samen met producer [url=http://www.vh1.com/artists/az/moroder_giorgio/bio.jhtml]Giorgio Moroder[/url] heeft Donna de deuren naar de elektronische muziek (wat later de house zou worden) geopend voor het grote publiek. Iets wat Elvis Presley 20 jaar eerder deed met de rock and roll. De Amerikaanse domineesdochter La Donna Gaines komt in het begin van de jaren 70 naar Europa voor het spelen van rollen in verschillende musicals. Ze ontmoet de Oostenrijkse acteur Helmut Sommer, trouwt met hem en verandert haar naam in Summer. Ze komt in contact met de Duits-Italiaanse schlagerproducer Giorgio Moroder die al jarenlang op zoek is naar succes. Met hem neemt ze de smartlap The Hostage op. Met dat nummer, dat gaat over een gijzelingsactie en verboden is in Duitsland, heeft ze vooral succes in Nederland. Ze zingt het in de door Wim T. Schippers bedachte tv-show Sjef Van Oekels Discohoek. Elke keer als de telefoon gaat in het lied neemt Ir. Evert van der Pik de telefoon op en geeft de hoorn vervolgens aan Donna met de woorden: ‘Mevrouw, er is geloof ik telefoon voor u… ‘ Zij vindt de act zichtbaar komisch en ook haar volgende hit, The Lady Of The Night, komt ze in het programma zingen. Sjef van Oekel (Dolf Brouwers) kondigt vanaf zijn spiekpapier Donna aan en laat het daarna opzettelijk vallen. Hij gaat kruipend op zoek naar zijn paperassen en probeert ondertussen onder haar rokje te kijken. Na afloop van haar optreden rekent ze af bij de aan een wrakkig tafeltje gezeten boekhouder Van der Pik. Als jochie van acht vond ik deze vorm van brugklashumor buitengewoon geslaagd.

Met de loopbaan van Donna Summer gaat het na de optredens in Van Oekels Discohoek voor de wind. Ze scoort in Amerika de ene hit na de andere. Maar als de discomuziek in populariteit afneemt en ze zakelijk de verkeerde beslissingen neemt, wordt het succes in de jaren 80 minder. In de jaren 90 laat ze nauwelijks nog iets van zich horen. De laatste jaren – misschien omdat haar kinderen de deur uit zijn, wie weet – probeert ze haar zangcarrière weer op te pakken. Ze heeft zelfs de hulp van [url=http://www.disco-disco.com/tributes/giorgio.html]Giorgio Moroder[/url] ingeroepen met wie ze haar grootste successen had. En ze heeft de tijd mee door de toegenomen belangstelling voor electromuziek. In het begin van het jaar heeft ze zelfs in de Amerikaanse Billboard hitlijst gestaan met een nieuw dancenummer.

Helemaal geslaagd vind ik die comeback overigens niet. You’re So Beautiful klinkt als travestietendisco en lijkt op Diva waarmee Dana International een aantal jaren geleden het songfestival won. Ook Donna’s uiterlijk doet een beetje aan de transseksuele zangeres denken door een aantal verbouwingen aan haar gezicht. Maar ze blijft voor mij de ultieme seksbom met een gevoel voor humor, zoals we die nu nog bijvoorbeeld in de [url=http://www.americanpiemovie.com/index.php]American Pie[/url] films kunnen zien. Groot gemaakt door Sjef van Oekel die haar daarom schaamteloos in een uitzending op haar mond mocht zoenen. De succesvolle jaren 80 band [url=http://www.league-online.com/news.html]Human League[/url] gaf Donna Summer het grootste compliment door te zeggen dat ze maar een voorbeeld hadden en dat was zij.

Beste overzicht: The Ultimate Collection

[img]http://www.disco-disco.com/images/donnasummer.jpg[/img][quote]De succesvolle jaren 80 band Human League gaf Donna Summer het grootste compliment door te zeggen dat ze maar een voorbeeld hadden en dat was zij.[/quote]