Handdoek na de reclame

Ik geef het op. Jarenlang heb ik me ingezet tegen de debilisering van de Nederlandse televisie. Of het nu het podium was dat Pauw en Witteman boden aan Antoine Bodar, de Mohammed Saïd al-Sahaf van het grootste criminele netwerk ter wereld, de RKK.

Of RTL Boulevard dat geleid door intrinsiek slechtmens Albert Verlinde de op handen zijnde dood van de vrouw van Ernst Daniël Smid liet wachten, om eerst door mooiboy Winston Gerschtanowitz een Ray-Ban aan te laten prijzen. Verlinde die op zijn beurt containers aan reclame-inkomsten binnenhuilde tijdens de speciale uitzending over de zelfmoord van zijn schoonbroer Antoinie Kamerling.

Dieprode vlekken in mijn nek krijg ik ook van het Pausjournaal. Een nieuwsbulletin voor volwassenen waarin een stel bejaarden-in-dekbedovertrek fikkie stoken, als serieus nieuws wordt gebracht.

Maar eigenlijk zijn dit naschokken die de flatline van mijn televisiekijkende carrière inluiden. Hersendood was ik al na het zien van Sterren Springen.

Ooit graven archeologen deze beschaving op, waaronder de uitzendingen van Sterren Springen. En dan worden we postuum uitgelachen. Hard uitgelachen. Terecht uitgelachen.

Een greep uit de deelnemers: Adje. Oftwel Arijan van Bavel, de Brabander die bij de gratie van het downsyndroom-fetisjisme van Paul de Leeuw bekend werd over de rug van autisten. Emile Ratelband: misschien wel de meest zinloze verzameling lichaamsdelen ooit. Jody Bernal: pijnlijk voorbeeld van een FosterParentskindje. Patty Brard: honderd kilo lillend astmatisch hijgend welvaartsvet dat me nog het meest doet denken aan de Storthoop uit de Freggels. Kelly van de Veer: waar ik Emile Ratelband zei, moet Kelly van der Veer staan. Stop de tijd!

Dit bewijst dat de evolutie nog in volle gang is – ga vervolgens op een duikplank staan en springt er vanaf. And that’s it. Hier kijkt u naar. Dit vindt u leuk. En vergeet niet dat dit slechts een greep is uit het afval waarmee we het moeten doen op de buis. Uitgerangeerd vullis, nog net niet rot genoeg om te vergaan. Hét criterium voor Sterren Springen is een volleerd nietsnut zijn. De vraag is wat dat over de kijkers zegt. Ik weet het niet meer. Ik gooi de handdoek in de ring. Na de reclame.