Het onwetend lid

Ik ben hier, omdat ik lid schijn te zijn van een vereniging. Nu ik hier zo op het toilet sta en zie wat ik zie, vraag ik mij ten zeerste af hoe groot het belang is dat ik aan mijn lidmaatschap hecht. Anders gezegd, ik was hier liever niet geweest. VanDale zegt: lid (het ~, leden), 1 iem. die deel uitmaakt van een groep of vereniging, 2 onderdeel van een samengesteld geheel => geleding, 3 zelfstandig beweeglijk deel van het lichaam van mens of dier, 4 [form.] penis, 5 gewricht, 6 [biol.] deel van een plantenstengel tussen twee knopen, 7 paragraaf van een wetsartikel => alinea.
Ondanks dat ik een derde was in dit tafereel, leek het meer op een vierde. En dan gewoon verbaasd kijken als de ene man het geslacht van de ander in de hand houdt, alsof een dergelijke reactie van je verwacht wordt. Het is logisch dan je dat niet weet wat je moet doen. Weg lopen is niet aan de orde, want dan pis je in je broek. Ondanks dat de wasbak vrij is, is handen wassen ook nog te vroeg. Het gezegd luidt niet voor niet: ‘Na het plassen, altijd je handen wassen.’ Doen of ik moest poepen kon ook niet, want waarschijnlijk was een andere man, als gevolg van gene, op de pot gaan zitten, al hoefde hij waarschijnlijk ook geen grote boodschap doen, maar wilde net als ik ontsnappen. Daar stonden zij, de baas van de opleiding en een student die ik nog niet eerder had gezien op de faculteit, waarschijnlijk een eerstejaars. Hij leek wel op iemand, Frank ofzo, of het was natuurlijk een schakelaar, dan heette hij anders.

Alles leek op een erotisch treffen, echter kon ik urine tegen het porselein horen kaatsen, dus waarschijnlijk werd er gewoon geplast. Maar dat maakte dat de situatie slechts meer gênant. Als er fellatio, of iets in die trant, verricht werd op het geslacht van de onderwijsdirecteur, dan heb dat logischerwijs verklaard kunnen worden door ophoging van willekeurige cijfers. Nu was ik verward. Waarom hield de student de penis van een docent vast, terwijl deze aan het plassen was? Was hij de grootte aan het inspecteren of was het simpelweg een ongelukje. Stel, hij heeft een enorme lul, zou de student hem dan ongewild de rest van zijn studietijd associëren met zijn grote pik? Of was de student onder de indruk en zou hij het ding hebben willen groeten met ‘He lange’ en aangezien het om een meerdere gaat, een hand hebben willen geven? Of zou de relatie al zo ver gevorderd zijn dat zij elkaar tutoyeerden of elkaar koosnaampjes gaven als ‘De Olifant’.
Ik zou het niet willen weten.

Als er nu eens kunststof platen tussen de urinoirs waren geplaatst, dan had ik mij af kunnen zonderen. Waarschijnlijk was deze hele situatie dan niet eens ontstaan, aangezien er geen ruimte zou zijn om je over een ander geslacht te buigen dan de eigen. Onzedelijke betastingen hadden dan gewoon plaats gevonden op de plaats waar deze thuis horen. Onder het bureau van de desbetreffende leidinggevende. Hoezeer dank ik Eva dat zij de appel in de hand van Adam drukte en zij er gezamenlijk van aten. De schaamte was echter op dit toilet, helaas, ver te zoeken. Zou de duivel hier een handje in gehand hebben of was de hoogleraar zelf de duivel en had zijn slang de student verleid tot hem nemen van een hapje.

Als door geweten getroffen, namen de beide mannen, toen zij merkten dat ik hen in mijn zicht had, een houding aan die zou moeten suggereren dat er niets aan de hand was. Ik ga er vanuit dat op deze onderwijsinstelling ook een verbod bestaat voor een docent om een relatie aan gaat met een student. Of dat er in ieder geval een ongeschreven norm is dat er geen seksuele handelingen tussen beiden verricht wordt. Doordat ik de student nu in het gezicht kon zien, herkende ik hem. Het was geen student, maar een AIO (Assistent In Opleiding). Nu vraag ik mij af of hij werd opgeleid, of dat de assistent college gaf aan de directeur. Zij zouden natuurlijk ook samen een wetenschappelijk onderzoek cq. experiment kunnen houden.
“Een piemel is een gek ding hè”, zei ik in een poging de spanning te breken. “Ik ben nog maar net over een kwart van mijn leven en hij wordt nu al kaal, kijk.” Alsof het de normaalste zaak van de faculteit was zwiepte ik de mijne uit de broek. “Maar zijn leven is nog maar net begonnen, als je begrijpt wat ik bedoel.” Met mijn vrije hand legde ik een vinger onder mijn oog en trok het ooglid ietsjes omlaag. “Hij moet nog veel groeien, haha.” En met een gebaar van ons-kent-ons gaf ik de meest hoogstgeplaatste van ons trio ook een stevige handdruk.
Soms is de hiërarchie dusdanig groot dat het beter is je meerdere slechts te groeten en de hand niet te schudden.Weet je wat vandaag ga ik toch maar voor het plassen mijn handen wassen.

[i]Cor Jan van Zwol[/i]