Het sokkenmonster

Ik haal de was van het droogrek af, klem de was tussen mijn armen en mijn buik en loop naar mijn kamer. Ik loop nog eens de woonkamer door naar het washok om te kijken of er geen was gevallen is onderweg. Ik raap een verdwaalde sok op. Als ik mijn sokken in paren in bolletjes aan het vouwen ben, sta ik natuurlijk weer met een sok in mijn handen zonder broertje of zusje. Ik loop naar het stapeltje weessokken in de hoek van mijn kamer om te kijken of de ander er tussen zit, maar nee. Ik leg hem bij de rest van de arme drommels. In iedere wasmachine zit een klein wezentje met scherpe tanden en kleine klauwtjes met scherpe nageltjes. Zodra de was klaar is en je hem er niet ogenblikkelijk uithaalt, komt het beest uit zijn hol in het verwarmingselement en graait naar een smakelijk uitziende sok. Die sleept hij mee terug naar zijn nest, waar hij hopelijk alleen leeft. Als er zich een heel gezin in je wasmachine verschuilt heb je een ernstig probleem. Nadat hij het zich gemakkelijk heeft gemaakt tussen de kalkschilfers en kledingpluisjes zet hij zijn tanden in de stof van de veroverde sok. Niets laat hij over van het verse exemplaar.

Ik ben ervan overtuigd dat ze bestaan, deze sokkenslikkers, ook wel kousenknauwers genoemd. Een keer heb ik met opzet lang gewacht met de was uit het machine halen. Op mijn buik liggend, met mijn oor vlakbij de trommel heb ik gewacht en geluisterd. Na een tijdje hoorde ik wat gestommel. Voor het ruitje zat een groene sok. Razendsnel zag ik een bruin harig handje zich om de sok heen knellen en verdwijnen. Vijf minuten later hoorde ik gegrom waarop een zachte, maar onbeschofte boer volgde.

Ik denk wel eens dat het beestje soms wat ziek is. Dan knauwt het alleen gaten in de sokken, of knabbelt het elastiek eruit en gooit de sok dan terug in de berg met was. Ik heb ook wel eens veel te veel waspoeder gebruikt, in de hoop dat hij daar niet tegen kon. Het enige effect was dat ik drie weessokken aantrof die keer, in plaats van een.
Ik ben wel eens een onderbroek kwijtgeraakt, en de weken daarop miste ik geen sokken. Wel zaten er rare vlekken op de was. Ik denk dat hij een vergissing heeft gemaakt en dat sokkenslikkers niet tegen ondergoed kunnen.

Je doet er zo weinig aan. Ik heb speciale klemmetjes gebruikt die ervoor zorgen dat je sokken bij elkaar blijven en dus niet kwijtraken. Het hielp niets. Sokken werden per paar opgepeuzeld en alles wat ik ervan terugvond was het gerafelde plastic klemmetje op de bodem van de wastrommel.
Nu probeer ik hem maar uit te hongeren, ik was geen sokken meer. Ik loop al weken op blote voeten rond. Vorige week hoorde ik een amechtig gepiep uit het washok komen. De laatste dagen hoor ik niets meer. Ik denk dat ik morgen weer kan proberen mijn sokken te wassen.