Het spel der verleiding (part two)

Na een half uur moet ze de reis terug naar huis aanvaarden. Hij vraagt haar of ze niet met hem mee wil naar huis, maar ze bedankt voor het aanbod. “Mag ik je straks nog bellen?” vraagt hij, en zij pakt het bierviltje en schrijft haar telefoonnummer op. Na een laatste intense kus verlaten ze beiden het café en nemen afscheid van elkaar. “Ik bel je straks!” roept hij nog, en zij knikt voor ze haar weg naar de auto vervolgd. Terwijl zij in de auto naar huis rijdt, verschijnt er een glimlach rond haar lippen, wanneer ze weer even aan die ondeugende jongen terugdenkt. Haar blik wisselt tussen de weg voor haar, en de telefoon naast haar op de passagierstoel. Inmiddels is er een kwartier verstreken, dus nog 15 min te gaan voor hij haar zal bellen. Natuurlijk had ze ook kunnen blijven, had ze met hem mee kunnen gaan, maar persoonlijk vind ze het spelletje “playing hard to get” te leuk om te spelen en met name bij jongens die TE graag willen.

Hij komt thuis en ploft op de bank neer, terwijl zijn gedachten weer terug naar haar gaan. Hij voelt haar warme lippen nog overal op zijn mond. Bang om in slaap te vallen zet hij de tv aan, en zijn blik wisselt van het tv scherm naar de klok. Een kwartier verstreken dus nog 15 min te gaan voor hij haar kan bellen. Waarom moest ze zonodig dat hele eind naar huis terug rijden, terwijl hij haar een bed en een fantastisch lichaam aanbood? Hij hoopt dat wanneer hij haar straks belt ze alsnog overstag gaat.

Het asfalt glijdt onder haar door en ze neuriet mee op de muziek van haar favoriete cd. Het wachten is op zijn telefoontje, maar dat kan nog wel even duren. Ondertussen gaan haar gedachten even terug naar dat moment in de kroeg. Natuurlijk vind ze hem hartstikke leuk, en die kus heeft ook zeker indruk op haar gemaakt, maar het is voor haar nog geen reden om gelijk tussen zijn lakens te schuiven.

Nog 10 min moet hij wachten en hij zit met de telefoon in zijn hand doelloos naar het tv scherm te staren. Hij bedenkt allerlei openingszinnen voor het komende gesprek, maar het wil nog niet echt lukken. Hij loopt voor de zoveelste keer naar de keuken om een biertje te pakken om zich een beetje moed in te drinken. Hij voelt zich als een puber op het eerste afspraakje terwijl dit alleen nog maar om een telefoongesprek gaat. Hij spreekt zichzelf dan ook vermanend toe en pakt resoluut de telefoon om het nummer van het viltje in te drukken.

De telefoon gaat over en zij beantwoord hem op de manier waarop ze elk ander telefoontje beantwoord zou hebben. Ze praten over de zoen en de warme gevoelens die deze zoen bij hem losgemaakt heeft. Hij vraagt haar of ze er nog steeds zeker van is, dat ze naar huis wil rijden vannacht en niet om wil keren om alsnog met hem verder te gaan waar ze zijn gebleven. Ze is echter zeker van haar zaak, en daarmee maakt ze hem duidelijk dat zij de touwtjes in handen heeft.

Hij raakt tamelijk opgewonden van haar stem, zou haar het liefst gelijk om laten keren. Zij is echter onverbiddelijk, waardoor de spanning tussen hen steeds groter wordt. Hij voelt zich als een kleine jongen voor de snoeptrommel, maar mag er geen greep uit doen. Normaal gesproken zou dit hem mateloos irriteren en wanneer het een andere vrouw was geweest, had hij er verder geen aandacht meer aan besteed, maar zij is anders en dat maakt hem onrustig.

Wordt vervolgd!
😛