Er zijn op je werk soms van die dagen dat je tegen je collega’s verzucht: oh, kon ik het maar allemaal zelf regelen, was ik maar niet afhankelijk van onze baas…ik heb er meer werk mee dan dat ik er ondersteuning van krijg in de uitoefening van mijn functie! Voordat je dan overhaast solliciteert op de functie ‘leidinggevende’ is het misschien toch goed om even de onderstaande tekst door te lezen; hierin wordt namelijk duidelijk gemaakt waar je aan moet voldoen om een echte baas te worden!

Onderschat het belang van het uiterlijk nooit, dus ook niet in dit geval. Wil je een echte baas worden dan is het fijn om lang te zijn (zodat je op je medewerkers neer kunt kijken) en/of zwaar (zodat je over-ge-wicht hebt op ze). Als baas kun je gemakkelijk corpulente lunches buiten de deur regelen dus het moet lukken om wat gewicht te vergaren.

Oefen voor de spiegel met kijken als een baas: de kin wat opgeheven, schouders naar achteren, eventuele boezempartij naar voren ten teken dat je niet bang bent voor aanvallen.
Wanneer je moet gaan zitten als baas dan neem je veel plaats in beslag; de benen worden wijdbeens neergezet door een baas of, in een wat informeler gezelschap, op de tafel (vrouwelijke bazen dienen hier natuurlijk wel hun kleding op af te stemmen!).
De handen rusten in elkaar gestrengeld achter je hoofd, waardoor de ellebogen dus automatisch naar buiten wijzen en je een maximale ruimte toeeigent. Dit heeft een gunstig psychologisch effect op de anderen: men voelt zich klein. In overleggen met enkel directeuren zal uiteraard een andere lichaamshouding gezocht moeten worden wanneer er geen grote vergadertafel tot de beschikking staat.

Een echte baas praat gemakkelijk, en veel, en heeft ook graag dat zijn woorden worden vastgelegd. Wat er wordt gezegd is meestal niet zo belangrijk, als er maar wat wordt gezegd. Een zin als: ‘in deze context is het misschien überhaupt existentieel om vanuit het holistisch perspectief te reflecteren alvorens we adequaat compromissen in het vat houden’ slaat natuurlijk nergens op. Maar spreek je deze met de nodige flair uit dan komen je medewerkers er pas een minuut later achter (als ze inmiddels niet in slaap zijn gevallen) en dan ben jij alweer veel verder met je tekst. Mocht er iemand zo intelligent te zijn om te vragen naar een samenvatting dan vraag je de grootste sukkel van het gezelschap even de boel samen te vatten. Geheid succes als dit (natuurlijk) niet lukt. Zorg er voor dat je zelf altijd zo lang mogelijk aan het woord bent; op die manier komen er na het overleg minder opdrachten op je
af. Overigens is delegeren ook het toverwoord bij echte bazen; voortdurend denken ze: ‘wie zal ik dat klotekarweitje eens op laten knappen?’ De kunst is om de taken over vele mensen te verdelen zodat men niet door heeft hoe weinig de echte baas eigenlijk zelf doet.

Wil je hogerop komen dan zul je je wat seksistische grappen eigen moeten maken, die je, bij wijze van het ijsbreken, bij iedere heidag of vergadering na de koffie over de tafel gooit.
Je zult merken dat je hierdoor een groot gedeelte (namelijk het mannelijke deel) van je personeel het gevoel geeft dat ze hetzelfde zijn als jij: een jager.
Jij als baas weet wel dat er geen sprake kan zijn van gelijkheid binnen een hiërarchische organisatie maar voor het werkproces kan het geen kwaad mensen in de waan te laten.
Bij de Slegte vindt je voor weinig geld erg goede moppenboeken; ben je een beetje inventief dan declareer je natuurlijk de kosten onder de post ‘bijscholing’.

Heb je dit stuk helemaal gelezen? Dan doe je er beter aan om niet zelf baas te worden: een baas leest een tekst namelijk nooit helemaal. Blijf in dit geval gewoon aan het werk en blijf bidden en hopen: ook bazen kunnen via natuurlijk verloop verdwijnen!

Categorieën: Maatschappij

19 reacties

KawaSutra · 14 juli 2005 op 13:48

[quote]…seksistische grappen …die je,,,,,bij iedere heidag of vergadering na de koffie over de tafel gooit. [/quote]
Dit vat ik even niet; wat is een heidag?

Leuk stukje, ik heb het uitgelezen en neem jouw advies ter harte: gelukkig nooit ambities gehad om baas te worden, ik werk liever. 🙂

bert · 14 juli 2005 op 14:06

Volgens mij kun jij in die baan als loopbaanadviseur niet meer hogerop komen. Ik zal je in ieder geval niet meer inhuren. 🙂
Leuk verwoord.

Stanislaus · 14 juli 2005 op 16:29

Leuk stukje, ik ben al vele jaren de baas en zorg er voor dat er altijd staande wordt vergaderd. 20% van normale vergadertijd voldoende en niet van die idioot lange zinnen, ook minder koffie en frisdrank nodig. Fijne vakantie!
Stanislaus

Mosje · 14 juli 2005 op 17:08

De belangrijkste barrières in je tekst zijn enerzijds de cognitieve belasting, die wordt bepaald door je woorden, de beschrijving en explicatie van het onderwerp, de informatiedichtheid, en de implicaties van de ideeënwereld, en anderzijds de contextuele inbedding.
En Ietje, wil je niet vergeten de kopjes op te ruimen na de vergadering?
Dank je wel.
😛

Raindog · 14 juli 2005 op 18:04

Erg leuke column Ietje!
Wel vraag ik me af of ik als baas die het einde van je column wel heeft gehaald dan nu ook automatisch natuurlijk zal verdwijnen. De grap is dat ik op mijn beurt ook weer een baas heb en ik weet dat die halverwege volgend jaar zal verdwijnen. Ik zal hem deze column eens laten lezen, kijken of hij het einde haalt. 😉

(btw: lmao @ Mosje)

Domicela · 14 juli 2005 op 18:13

[quote]Overigens is delegeren ook het toverwoord bij echte bazen[/quote]

Volgens mij heb ik de hierboven beschreven baas jaren gehad …. 😉 😉

Troy · 14 juli 2005 op 18:47

Bedankt voor deze spoedcursus: “hoe word ik baas?”. Ik ben niet lang en al helemaal niet zwaar maar op de rest kan ik gaan oefenen. Nee, toch maar niet bij nader inzien. Drop the boss! Amusante column.

Grt Troy

Li · 14 juli 2005 op 18:48

De baas zijn, is niks voor mij, ben ik achter.
Ik heb het vijf minuten geoefend en heb kramp in mijn kaken en overal spierpijn. 😛

melady · 14 juli 2005 op 19:26

[quote]Dit vat ik even niet; wat is een heidag? [/quote]

opties:

1-Er was een personeelsuitje naar de hei.

2-Een dag alleen voor hei (hij).

3-De werknemers hebben de hele dag ge(k)heid.

4- Het tegenovergestelde van een zeidag.

Ik ben eigen baas, moet ik deze cursus ook volgen?

Mosje · 14 juli 2005 op 19:35

Melady,

Eem heidag is een dag waarop geheid wordt. Heien is het slaan van palen in de grond. Of paaltjes. Piketpaaltjes.
Beste mensen, vandaag slaan we de de piketpaaltjes voor het nieuwe bedrijfsbveleid.
😛

Ma3anne · 14 juli 2005 op 20:35

Weet je wat leuk is? Om zulke figuren te ‘spiegelen’. Zodra zij een brede borst opzetten of juist een ongeinteresseerde houding aannemen, doe jij dat ook.
Geweldig wat voor uitwerking dat kan hebben. Schrik niet als zo’n persoon jou als arrogant gaat bestempelen. 😀

Grappige column!

Louise · 14 juli 2005 op 21:50

En bedankt, Ietje 😉
Heb zo’n vermoeden dat je deze tips maanden geleden al verspreid hebt. En ik me maar afvragen waar die overbelaste zijwaartse halsspieren van mijn baas goed voor waren 😀
Das me nu geheel duidelijk.

Bakema_NL · 14 juli 2005 op 21:55

Ik ben ook een “baas”, met nog een baasje boven me, die boezemt me niet veel angst in, fysiek niet en werkmatig zeker niet. Wat betreft grootte heb ik inderdaad het voordeel met mijn 2 meter en wat je daarover schrijft, wat in het stukje staat, is inderdaad waar. Verder praat ik eerlijk gezegd liever niet veel, ik houd van daden, geen woorden en vergaderen is veelal een trieste bezigheid die teveel tijd kost, tijd die beter op de werkvloer gespendeerd kan worden………….”jongens, hoe krijgen we die winkel voor elkaar?” is de vraag van mijn “baas” (een hond heeft trouwens een baas, ik niet)…waarop mijn antwoord steevast is “niet lullen maar vullen en zou het niet handig zijn als wij gewoon beneden aanwezig zijn want daar word nu volop gespeeld ipv gewerkt, zo zijn jochies van 16/17 nou eenmaal en die jochies moeten we van hogerhand nu eenmaal aannemen”…..daar word de “baas” niet vrolijk van, wel lollig om te zien trouwens. Dus ik ben “baas” maar wel eentje met meer hart op de werkvloer en bij “het voetvolk”, daar heb ik veel en veel liever mee te maken dan met die “stropdassen”. En soms is het nodig om eens kwaad te worden op iemand, maar je bereikt echt meer met een beetje vriendelijkheid, niet met je om je heen hakken, dan word je dubbel zo hard teruggenaaid, zeker in het Amsterdamse waar ik werk. Kreeg ik hetzelfde salaris als onderdeel van het voetvolk dan zag ik onmiddelijk af van het “baas” zijn.

ietje · 14 juli 2005 op 23:14

Beste Bakema

Wil je alsjeblieft mijn baasje worden? We hebben nog een vacature voor een directeur!

Bakema_NL · 14 juli 2005 op 23:26

Een vacature of zou je wensen dat het een vacature word? ….misschien wil je zelfs een handje helpen om er een vacature van te maken…:-D

Ik ben een type die sfeer wil, zoveel mogelijk lol. Natuurlijk moet het werk gebeuren en dat moet goed gebeuren, maar daarbij kun je het ook gewoon leuk maken met elkaar, mensen uitknijpen haat ik, al word dat wel verwacht vaak…..zeker de laatste tijd in het soort winkel waar ik werk.
Er kwam deze week zelfs een brief van de directeur. Steeds vaker kwam hem ter ore dat werknemers, waaronder leidinggevenden, zich zeer negatief uitlieten over het bedrijf. Daarna kwam nog een hele hoop bla, ze waren inderdaad met een hoop dingen bezig en dat vereiste inzet en ook inzicht om te doorgronden blablabladiebla………kwam er dus eigenlijk op neer dat wij wellicht niet intelligent genoeg waren om dat allemaal te kunnen bevatten, we konden anders altijd terecht bij de “slimmerikjes” op het hoofdkantoor voor vragen en uiteraard werd zeker van ons leidinggevenden verwacht dat wij altijd positief bleven over het bedrijf in de richting van het voetvolk. En een bericht later, tijdens vergadering (bah), kwam er iets naar voren wat niet zo goed werkte, een nieuw automatiseringssysteem waar wij alle vertrouwen in zouden moeten stellen, maar wat helaas niet echt werkt…….maar jongens, positief blijven hoor…het bracht wel wat hilariteit in de kantine, dat wel.
Jammer dat er in veel bedrijven zo gewerkt word, zo zonder sfeer ook vaak.

sally · 14 juli 2005 op 23:39

Goh, eindelijk weer eens een column van Bakema.

hij is goed baak.
met plezier gelezen 😛

Bakema_NL · 15 juli 2005 op 00:03

😡

😀

😉

Dees · 15 juli 2005 op 09:20

De ergste nonverbale ik-ben-hier-de-baas vind ik de Lubbers handen, die een driehoek vormen in de lucht terwijl ze de grootste nonsens begeleiden die maar uit een mond kunnen stromen.

‘De’ baas lijkt me niks. Eigen baas wel, kun je lekker op jezelf schelden. En terug.

Leuke insteek, vooral je uitsmijter.

pepe · 16 juli 2005 op 06:44

Geweldig gelachen om deze column.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder